Biraz ağladıktan sonra kendime geldim
Telefonu elime aldım biraz instagramda dolaştım birden özel numara aradı şaşırdım çünkü beni özel numaradan kimse aramazdı hemen beklemeden açtım..
Özel numara: Alo
-Alo
Özel numara: maria ilemi görüşüyorum?
-Evet benim siz kimsiniz?
Özel numara: Maira ben Abdullah
-Neee!
Özel numara: Maria dur! Hemen kapatma nolur çok kısa bişey diyeceğim sonra kapat ama nolur hemen kapatma
-Tamam söye hızlı
Özel numara: maria ben sana aşık oldum bilmiyorum ama aşık oldum kendimde konduramıyorum ama bilmiyorum kedi köpek gibi kavga ediyorduk nasıl oldu bilmiyorum senden beni sevmeni istemiyorum ama nolur seni sevmeme izin ver sevmeni istemiyorum yüzüme bile bakma istersen adımı bile anma ama nolur seni sevmeme izin ver..
Kanım donmuştu ne yapacağımı bilmiyordum nasıl oldu ne demem gerekiyor bilmiyordum şaşkınlıkla telefona bakıyordum Abdullaha bir cevap vermem gerekiyordu suskundum ne diyecektim? ne cevap verecektim? En sonra şu kelimeler döküldü dilimden
-Abdullah saçmalama bizden olmaz
Özel numara: biliyorum sadece benden nefret etme nolur
Hiç birşey demek istemiyordum ne yapacaktım ne söyleyecektim en iyisi yüzüne kapatmaktı
Yüzüne kapattık'tan sonra Nur'u aramalıydım telefonu elime alıp aradım
- aç hadi aççç
Nur: alo
-Hah alo kanka napıyorsun napıyorsunu boşver çabuk bize gel
Nur: Kanka noluyor bir dur nasıl geleyim ben
-Kanka sen dur ben geliyorum sen hareket etme
Telefonu Nur'un yüzüne kapattım hemen çarşafımı giydim anneme haber vermeye gittim
-Anne benim acil çıkmam gerekiyor yarım saate gelirim
Annem: Kızım dur nereye
Annemi dinlemeden çıkmıştım bile evden koşa koşa gitmiş soluğu kapılarında almıştım direk beklemeden kapıya vurdum kapıyı nevin açmıştı not /(nevin Nur'un küçük kız kardeşiydi 10 yaşındaydı) ayakabılarımı çıkardım Nur'un odasına girdim çarşafa girdiğim için ilk başta beni tanımadı
-Kanka ne öyle bakıyorsun benim ben
Nur: kanka çarşafamı girdin senn?
-Evet kanka sen boşver onu sana anlatacaklarım var
Nur: Kankam evet noldu alel acele geldin bir sorunmu var?
-Var kanka hemde çok büyük bir sorun var
Nur: ee ne duruyorsun kanka söylesene çatlatma insanı
-Kankam abin aradı beni seni seviyorum gibi şeyler saçmaladı noldu kanka abin nöbet felanmı geçirdi nerden çıktı bu çok şaşırdım kanka noluyor sen biliyormusun
Nur: Ayyy kanka bir dur bir nefes al ya evet biliyorum
-Neee! Nasıl biliyorum kanka biliyorsan nasıl bana söylemedin nerden biliyorsun?
Nur: Kanka abim söyledi hem olamazmı aşık olmuş işte ne güzel evlenirsiniz yengem olursun bundan güzel bişeymi var
-Kanka sen ne saçmalıyorsun durumumuzu bilmezmiş gibi
Nur: Kankam ben sana en baştan beri diyordum kavga etme bir zaman lazım olur en büyük aşklar kavga ile başlar benlik bir sorun yok kankacım
-Kankam bak saçmalama bana birdaha şu kelimeleri söyleme ya
Nur: Ay tamam ben söyledim söyleyeceği'mi
Ne yapacaktım nasıl beni sever? Nur da biliyor oda istiyor annemde napacağım allahım bana yarıdm et
Nur: huuu daldın yine kanka kendine gel
-Neyse kanka ben gideyim geç oldu annem beni bekliyor
Nur: ya kanka daha yeni geldin
-Kanka başka zaman yine gelirim kendine iyi bak
Nur: Sende kankam
Nur'a sarılıp çıkmıştım evden yine her zaman yaptığım gibi düşüne düşüne eve gelmiştim binaya girdim kapıyı tıkladım
-Tık tık tık
Annem: nerdesin sen!
-Geldim anne
Annemi hiç aldırmadan odama gittim çarşafımı çıkardım kanepeye oturdum düşünmeye başladım her zaman'ki gibi aceba nasıl oldu bu Aşk ben ondan nefret ederken nasıl olurdu bu hala anlam veremiyordum ben bunları. Düşünürken annem içeri girdi
Annem: Maria fırına git ekmek al gel kızım
-Tamam anne
fırın binamızın altındaydı tam çıkarken bir şey unuttuğumun farkındaydım en son çarşafımı giymediğim aklıma geldi hemen çarşafımı giyip aşşağıya gittim lanet olsun gitmez olaydım birde kimi göreyim karşımda canlı canlı Abdullah duruyordu Allahtan çarşafta olduğum için tanımazdı beni içim rahattı hemen 3 ekmek alıp. Çıkacakken arkamdan biri seslendi
Abdullah: Maria
-"Kahretsin" nasıl tanıdın beni
Abdullah: Kızım ben o gözlere bir kere vurulmuşum hiç unuturmuyum
Şaşkındım nasıl olurda böyle bir çocuk bu kadar güzel kelimeler kullanabilirdi cevap vermek istemiyordum ama herkez bana bakıyordu bir cevap vermem gerekiyordu
-Abdullah abi annem beni bekliyor
Deyince yüzü birden düşmüştü aceba abi dediğim için'mi yoksa onunla konuşmak istemediğim içinmi hemen çıktım eve ekmekleri mutfağa bırakıp elimi yıkayıp mutfak masasına oturdum yemeğimi yedim annem salona geçti emir ile ada tv izlemeye gittiler bende nutfağı toparlıyacaktım
Mutfağı toparlarken düşünüyordum ya peşimi bırakmazsa diye çok korkuyordum ilk okuldan beri biri beni sevicek diye biri bana aşık olacak diye korkuyordum yada ben onlara aşık olacağım diye çok korkuyordum ve 10 sene sonra korktuğum şey başıma geldi nasıl kendimden soğutabilirdim
Korktuğumun sebebi bizim köyde kızları erkekler sevince ismi yayılıyor ve her ismi yayılan kişi o kişi. İle evlenmişti Abdullah ile ikimizde aynı köyde oturduğumuz için her bayramlarda tatilerde köye gittiğimiz için duyulacak diye çok korkuyordum aceba duyulacak evlenecekmiydim? Olmaz zorla veremezlerdi birden bardak elimden düştü kırıldı
-Kahretsin her işimmi ters gider
Toplarken elimi kestim hiç elimin kesmesini aldırış etmeden elimi yıkadım masayı silip odama geçtim akşam saat 20:30 geçiyordu
Annemin yanına gittim
-Anne ben uyuyorum iyi geceler
Annem: Kızım saat daha 20:30 ne uyuması maria bir sorunmu var sorun varsa gel annene söyle kızım gel anlat
İçimden bir his annene anlat için rahatlasın diyordu en iyisi anlat kurtul gitsin belki bans yardımcıda olurdu anlatmak için annemin karşısına oturdum
Kısa bir süre sonra devamı gelecek:))
