One

6 0 0
                                    

Just like how cliché stories start, i'm going to introducing myself.

Katlyn Tavera.

16.

Magsesenior na.

LA Cali pero we're going to Philippines para magbakasyon doon.

Unang-una wala talaga akong pakealam kung saan kami mag babakasyon, but when I heard my mom that were going to the Philippines im so glad that were going there. Namiss ko ang mga relatives ko doon.

Kaya ngayon nag-iimpake nako para sa flight namin bukas ng umaga. Im so excited!O:-)

***

"Hey Kat! Wake up!" i slowly opened my eyes at nakita ko ang kapatid ko na bihis na bihis na.

"Ano ba natutulog yung tao!" sigaw ko.

"Hey! Can you just damn wake up and get ready cause were going to the airport in 30 minutes!"sabi niya

Bumangon ako ng diretso at nag ayos ng kama. Holy crap! Bakit nakalimutan ko na ngayon pala ang biyahe namin papuntang Pilipinas? Holy sh*t hindi pa ako nakapag ayos! Ba't ba kasi ngayon pako ginising ng magaling kong kapatid.

"If you're thinking na ngayon palang kita ginising, nagkakamali ka. Kanina pa kita ginigising pero sadyang mahirap ka talagang gisingin." litaniya niya. . . Manguhula ba to'ng kapatid ko? Ba't nahulaan niya iniisip ko?

"Yeah, whatever kiddo." i teased.

"Don't call me kiddo. I'm not a kid anymore."galit na sabi niya. Haha mapagtripan nga.

"Oh whatever, dude."sabi ko. Pero nung sinabi ko yung dude napangiti siya. Haha ayaw na talaga na sinasabihan ng kiddo.

"That's more like it." at kumindat.

Paalis na sana siya sa kwarto nang magsalita siya ulit.

"And one more thing, it's not in 30 minutes sis. Don't rush." at tumawa na parang gago.

Este, naniwala naman ako.

*****

Matapos kong magbihis pumunta ako ng diretso sa dining area kung saan kumakain na sila mama pati ang napakabait kong kapatid! kyahaha hindi parin ako naka get-over sa pangloloko niya. >.<

"Good morning Mom." I greeted her and gave my sweetest smile.

"Good morning too baby."Mom said.

Umupo ako para kumain pero nakita ko ang magaling kong kapatid na tinatawanan ako. Di ko nalang siya pinansin.

Maya-maya may sinabi si mama.

"Dalian niyo nang kumain dahil pupunta na tayo sa airport para
hindi tayo mahuli sa flight natin."

"Yes, mom." sabay naming sinabi.

*******

Nandito na pala kami sa airport.Naghihintay na lang sa oras ng flight namin. Shocks! mabobore na naman ako dahil wala man ni isang gadget ang magagamit sa loob ng eroplano.Sounds lang ang pwede. Hindi pwede mag internet. Mabuti nalang at may dala akong libro para may mababasa ako.

"Hey Kat! Meron ka bang headphone? Nasa loob kasi ng maleta ko."ano ba tong kapatid ko earphone na nga lang nilagay pa sa maleta niya.

"It's not my problem anymore. Ba't naman sa maleta mo nilagay earphone mo? Alam mo naman na gagamitin mo yun?"sabi ko sakanya

Last HopeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon