Bir Lise Aşkı

4.Bölüm

Üst katta ki odaların kapılarını rast gele açmaya başladım ama bütün odalar boştu ve evde kimse yoktu. Ama pes etmedim. Bi odaya daha girdim ve bu odada bi çocuk yatıyodu. Bi saniye bu odadaki yatakta yatan Bora mıydı? Evet evet oydu. Uyuyordu.
Oda çok boğuk bi odaydı. Siyah duvarları vardı. Bir küçük dolap, ufak bir masa ve Bora'nın yattığı yatak dışında odada başka bi şey yoktu.
Daha yeni kafama dank eden bişey vardı. Bı oda Bora'nın odasıysa bu evde onun evi olmalıydı. Gidip Bora'yı uyandırmalıydım.
Hemen gidip Bora'yı sarsmaya başladım. Ama yok uyanmıyordu. Biraz daha hızla sarstım onu ve uykusunu bölmeyi başarmış olmalıyım ki uyandı.
- Noldu?

- Bana noldu mu diyosun sen hala? Şu an nerdeyim ben?

- Bizim evdesin canım. Sakin ol.

- Ne demek sizin evdeyim ya neden getirdin beni buraya.

Beni kolumdan tutup yatağa oturdu. O hala daha yatıyodu. Eğer ona karşı çıksaydım olaylar daha kötü olucaktı. O yüzden sesimi çıkarmadan onu dinlemeye başladım.

- Benim çarptığım kadın uyandı ve sağlık durumu gayet iyi. Evine ulaştırıldı ama sen uyuduğum için ve seni nereye bırakıcağımı bilmediğim için evime getirdim. Ve o kadar güzel uyuyodun ki senl uyandırmaya kıyamadım.

- Anlıyorum ve teşekkür ederim Bora. Şimdi beni eve bırakır mısın?

- Tabiki. Hem bu sayede evini de öğrenmiş olurum.

Bora'nın yine eski neşesine kavuştuğuna çok sevindim çünkü son yaptığımdan sonra baya pişman olmuştum. Ama konu kapandığına göre tekrar açmama gerek yok diye düşündüm.
Bora Çankaya'da olduğumuzu söyledi. Biraz trafik vardı o gün yolda. Ankara'ya gelmemiz 45 dakika gibi bişey sürmüştü ve hiç konusmamıştık. Tek yaptığımız şey Bora'nın açtığı şarkıları dinlemek oldu. O an öğrendim ki şarkı zevklerimiz çok uyuyo.
Ona evimi tarif ettim ve beni eve bıraktı. Hava iyice karardığı için bana evin kapısına kadar eşlik etti. İçeri girdim ve her yer karanlıktı. Evde kimse yoktu. Hemen çantamdan telefonumu çıkarıp annemleri aradım. Uzun süre çaldıktan sonra tanımadığım biri açtı telefonu.