Kahraman

"Anne artık yaşayamayacakmıyım?"

Bir iki hafta öncesiydi diye düşündü ve anıları canlandı annenin.Kızı bir kaç gün önce ana kalp ameliyatı olmuştu.Ameliyat için bol miktarda para lazımdı tabi.
Anne güç-bela aylarca didinerek sonunda kazanmıştı o parayı.

Kız ameliyat olunmuştu olmasına ancak bi sorun vardı..................

Kızı ameliyatta olan vakit kızının doktoru anneyi yanına çağırmış ve ona kızı gibi geç ameliyata alınan hastaların hematemez yani şiddetli kan kusma yaşaya bileceyini ve bunu atlatan hasta miktarının çok az olduyu söylemişdi.

Acılı annenin kulağına bir acı haber daha bestelenmişti sanki.......

Melodisi o kadar ağırdı ki, bu bestelenmiş acının anne zar-zor nefes almıştı.

Ancak yinede umursamamış ve şöyle düşünmüşdü "Benim kızım o, çok güçlü akkıllıdır o, onun önünde yaşayacayı nice hikayeler, yazacayı nice şiirler,destanlar var.O hiç pes edermi?Hiç annesini,hayallerini yarı yolda bırakırmı??"-diye içinden geçirmiş ve az da olsa kendini motive etmişdi anne.

Bir süre sonra vakit gelmişti,genç kız ameliyattan çıkmıştı.Ameliyattan çıkar çıkmaz normal odaya alınmıştı ve tabikide yanından hiç ayırmadıyı o kahramanın kitabı okuyordu yüzünde o hiç solmayan gülümsemesi ile.Az sonra odaya doktor gelmiş ameliyattan sonra yapılan testlerin sonuçları ellerinin arasındaydı.

Ancak.............

Bi sorun vardı...............

Evet,evet doktor nedense üzgün gözlerle, dolu bakışlarıyla önce anneye sonrada genç kıza baktı...

Başını malesef anlamında salladı.
Anne bunun ne demek olduyunu anlamamış ve yahudda aslında...anlamak istememişti.

Doktor az sonra annenin yüreyini delen sözleri söyledi.
"Malesef kızınız hematemeze tutulmuş çok geç kaldıyımız için tedavi yapılamaz..."

"Tedavi yapılamaz", "Tedavi yapılamaz", bu acı melodi sesleniyor,sesleniyor,yankılanıyordu.

Genç kız önce beyaz yelekli doktoruna sonraysa göz yaşları sel olup akmaya hazır annesini süzdü az sonra şu sözleri söyledi annesine gene aynı umut dolu gözlerle bakarak

" Anne bu demek oluyorki artık yaşamayacakmıyım??

Yani bu yüzden bir daha asla kalemimle şiirle,hikayeler yazamayacakmıyım??

Yani bu demek oluyorki gelecekte bir gün bende onun gibi olamayakmıyım?? "

Ne kızın annesi bu soruya cevab vere bildi, ne de kaç yıllık eyitimi olan o hekim......
........
.....
...
..
.

Ve evet şimdi burdaydı kızının bir daha açılmayacak olan ela gözlerinin, bir daha ona anne diyemeyecek kiraz dudakların,kızının sıcacık olan teninin soğuk toprakla buluştuyu kendi öz kızının mezarında bir eli onun soğuk mezar taşını okşarken diyer elindeyse o hala kan bulaşmış olan kahramanın kitabı vardı......