[Eren POV]
"Shit. May pasok nanaman! Tapos na ang maliligayang araw ko." Ang sabi ko sa sarili kong inis na inis pag gising ko sa umaga, para sa unang araw ng pasukan sa paaralang pinasukan ko. Ang Looc National High School (LNHS).
Nakaka-inis lang eh. Sa kadami daming paaralan, sa public pa talaga ako inilagay ng parents ko.
Anyway, pareho lng din naman ang laman ng mga paaralan. Humans.
Ay, nakalimutan ko i-introduce ang aking sarili. Ako nga pala si Eren Elric. Kakagraduate ko lang sa Elementarya, and yes! I am now a 1st year high school student.
Hobby ko ang paglalaro ng computer games. Mapa online man o offline.
I'm an anti-social. A loner na walang ibang ginagawa kundi mag laro ng computer.
Nag handa na ako papunta sa school. Wala akong kahit isang taong kilala sa school na iyon kasi nag aral ako ng Elementary sa Calamba, Laguna. Sa kasalukuyan, sa Plaridel na kami nakatira. Sa Mindanao.
Ayoko talaga pumasok sa school, kasi I find people annoying. Na iirita na nga ako sa bahay kahit lima lang kami, sa school pa kaya! -.-
Heto na ako. Papasok sa gate ng school. Di ko talaga inexpect na mas malaki pa pala ang school na ito kaysa sa school ko nung Elementary. Yung school ko nung Elementary, Di yun aabot sa kalahati ng size ng school na to! Ang laki, grabe!
Nag ikot ako sa school para hanapin ang section kung saan ako na assign. Ayun, himala! Nasa first section ako! XD
Ang bait talaga ni Lord. Kahit napaka tamad ko, nilagay pa rin ako sa first section.
Pumasok na ako sa room namin. Sa tingin ko ay ako ang huling pumasok sa aming room kasi iisa nalang ang natitirang vacant seat.
Praise the Lord! Buti nalang nasa likod ako!
Umupo na ako. Puro babae ang katabi ko. Kainis. Alam ko na madaldal ang mga babae at ayoko ng maingay.
"Anong pangalan mo?" Tanong sa akin ng classmate ko na nasa left side.
"Tumahimik ka nga." Sagot ko sa kanya.
Nakaka-inis talaga! I don't like talking to strangers. They're strange!
Maya-maya pa at nagsimula na ang flag ceremony. Sa dami ng students na nasa school, mapaka unorganized tuloy tingnan ng flag ceremony. Sobrang init na, maingay pa! Bwiset talaga!
Lagi akong nakasimangot, as usual. Naririnig ko sa pinag-uusapan ako ng classmates ko pagbalik namin sa room.
"Napaka unapproachable naman ng gwapong yun." Sabi nung isa
Sabi naman nung isa, "Ang cute niya kahit nakasimangot lagi!"
Ano ba yan. Pinagkakaguluhan nila ang kagwapuhan ko! XD
Eto namang mga katabi ko, nakakabwisit na talaga! Sinusubukan talaga akong kausapin. Nakayuko ako kasi ganya talaga ako kapag na-iinis. Maya-maya pa at dumating na ang aming adviser sa room. Biglang tahimik ang mga gago. Gawd, salamat.
"Good morning class." Sabi ni Ma'am.
Tumayo kami at sumagot. "Good morning Ma'am!"
She let us sit back
She introduced herself to us. "Hi class, my name is Winry Rockbell and I am your adviser."
Pagkatapos niya magpakilala, she arranged our sitting positions.
Nailagay ako ni Ma'am sa 4th column at the 2nd row.
Pagkatapos, she let us introduce ourselves. Hindi ako nakinig sa mga nagpakilala dahil hindi naman ako interesado. It was my turn to introduce myeslf so I stood up and went to the front of the class. Halatang nakafocus sila lahat nang mag-introduce ako.
"Hi, I'm Eren Elric. I'm 13 years old. I live in Southern Poblacion. My hobby is playing computer games." Nakatingin pa rin sila sakin kahit tapos na ako mag-introduce.
I sat back to my chair. Girl ang sumunod sa akin. Tumayo ang girl na mag i-introduce.
"Hi, I'm Yui Scarlet, I live in Kauswagan, I'm 12 years old." then umupo na siya sa kanyang chair.
Pagkatapos ng introduction, Ma'am Winry explained the rules of the school. Sa other subjects, We just introduced ourselves.
4 o'clock na. Uwian na! Salamat naman.
This day was just like the other days of my life. It sucked.
When I got home, I went straight to my room. It is where my only friend is.
My computer.
Habang naglalaro ako ng DotA, laging nag faflashback sa utak ko si Yui. Hindi ko alam kung bakit, pero ang alam ko, nakaka-distract sa concentration ko sa paglalaro. Natalo pa tuloy ako!
Hay nako. Badtrip.
Maya-maya pa umakyat si mama sa kwarto. She knocked at my door and she is very angry.
Binuksan ko ang pinto.
Pagpasok na pagpasok ni mama, pinagalitan niya ako.
"Eren, turn the computer off." Mom said
"Pe--"
"Shh! Turn the computer off!"
"Ma naman eh, last game nalang." I answered her in an irritated tone.
"Eren Elric, Turn off the computer right now or else I will not let you use that computer again!"
Naku! Umuusok na ang tenga at ilong ni mama! I better follow to what she just said. Ayoko mawala ang computer ko.
After I turned it off, angrily, I let my mom out of my room. I can see the disappointment in her eyes, pero I just didn't care.
