İmkansız İhtimaller

𝟣－𝖡𝗎𝗋𝗎𝗄 𝖳𝖾𝖻𝖾𝗌𝗌𝗎̈𝗆

Başlama tarihiniz?

Biraz tecrübesizce bir kitap olabilir ama beğeneceğinizden eminim :)

İyi okumalar..

"Bunu kendine neden yapıyorsun Lizge?"
"Yetmediği çektiğin acı?"
"Bitmedimi 11 sene?"
"Yeter artık Lizge imkansız ihtimallere takılmayı kes."

Neye uğradığımı şaşırmışçasına gözlerimi hızlıca açtığımda tavandaki asılı ışıklarımla göz göze geldim..Bunu kendine neden yapıyorsun Lizge.
Olmuyor işte bırakamıyorum onu unutamıyorum.Her gördüğümde kalbim yerinden fırlayacakmışçasına çarpıyor.Unutmayı denemediğimi mi sanıyorsunuz.

Unutmayı istemiyorum ki..

Denemeye çalıştım.Çalıştım..ama yapamadım.Bırakamadım onu o güzel gülüşünü,sesini,yüzünü,saçını,gözlerini..

Saate baktığımda daha gecenin 3'ü olduğunu fark ettim.Gözlerimi kapatarak sadece onu görmeyi diledim..

Güneşin gözlerime değen ışığıyla gözlerimi buruşturarak yavaşça yataktan doğruldum ve gözlerimi açmaya çalıştım.

Güneş izin vermiyorki açayım..

Gözlerimi zar zor açtıktan sonra nihayet ayağa kalktım.Gece gördüğüm rüya aklıma geldiğinde buruk bir tebessüm kapladı yüzümü.Kalbimdeki sancıyı hissettim.

Aklımdaki imkansız ihtimalleri..

Pencereye yaklaşarak perdeyi hafif çektim ve karşımda bulunan o lüks binaya baktım.Önünde Porsche ve BMW bulunan 2 katlı müstakil binaya..

Bunların hiç biri benim için önemli değil.Önemli olan içindeki mükemmel insan.

Çocukluğum,)

Uyanmamış.Saat sabahın 6.30'u Lizge tabi uyanmayacak,senin gibi erkenden kalkıp okula gitmek için süslenmeye ihtiyaç duymuyor.O zaten mükemmel.

Perdeyi kapatarak banyoya doğru ilerledim.Banyonun kapısını açmaya çalıştığım açamadım.Neden acaba? Aptal abim benden erken kalkıp süslenmeye giriştiği için.

"Abi Allah aşkına çık ya"
İçeriden homurdanma seslerini duymamla kapıya tekme attım.

"Saçma salak konuşmayı bırakıp kapıyımı açsan ABİCİM?"
"Kızım bi git rahat bırak işim var."
Oflayarak kapıya bir tekme daha attım
"Aç sabah sabah sinirimi bozma hadi lütfen.Bak kibar kibar konuşuyorum."

Tekrardan mırıldandığında kapıdan kilit sesi duyuldu ve kapı açıldı.Gözlerimi olabildiğince çok açtığımda gülmemek için elimi ağzıma götürerek sıkıca bastırdım.
Kaşlarını kaldırarak elini saçına attı

"Ne var ne sırıtıyosun canım benim?"
Sesindeki siniri hissetmedim değil.
"Hiçç saçların çok klas olmuş onu söyleyecektim."

Dalga geçtiğimi anlayarak yanağımı sıktı.
Gülme krizine girdiğim için acıyı hissetmedim bile..

Saçını inek yalamışa döndermiş gülmeyeyim de ne yapayım yani?

"Tamam abi bırak" dedim homurdanarak.
Sıktığı yanağıma ufakça bir buse kondurarak önümden çıktı ve salona doğru ilerledi.

Biraz salak ama seviyorum abi işte atsan atılmıyor satsan satılmıyor.

Hızla banyoya girerek hafif dalgalı olan saçlarımı düzleştirdim.Ardından yüz makyajımı da yaparak işimi hallettim ve aynaya baktım.