Sentenced hearts

2. Szkola

-VICTORIA!!! Wstawaj! Spóźnisz się!! -usłyszałam krzyk mamy, po czym otworzyłam oczy. Do chuja wafla, czemu tu jest tak jasno?!

Powoli podniosłam się z łóżka i poszłam do toalety, wykonać poranną toaletę. Po tym poszłam do drugiego pomieszczenia - garderoby. Ubrałam się w szerokie, czarne dresy, a na górę założyłam biały top na cienkich ramiączkach. Dodałam do tego jeszcze szarą, rozpinaną bluzę, i złoty naszyjnik który dostałam od taty. Na naszyjniku było auto.

Zeszłam na dół, podeszłam do mamy, która była w kuchni i zapytałam się jak mam pojechać do szkoły.

-Noah razem z Matthew'em cię zawiozą. Matt, tak jak Noah, ma 19 lat - odpowiedziała mi mama.

Okej już wiem. Ma on na imię Matthew i ma 19 lat.

-Okej - odpowiedziałam mamie, po czym zrobiłam sobie kawę i wzięłam brzoskwinie. Umówmy się, brzoskwinia to jeden z najlepszych owoców. Przynajmniej dla mnie.

Ciekawe, jacy są Noah i Matt. Obstawiam zarozumiałych dupków z wygórowanym ego. Taaa, taka wizja mi najbardziej pasuje.

Zastanawiam się, jak tutaj będzie. Będę lubiana, czy może nie? Czy dogadam się z klasą? Jak będzie się żyło pod jednym dachem z Noah'em? I czy Matt będz...

-Halooo! Ziemia do Victori! Zbieraj się jeśli nie chcesz iść pieszo - z zamyśleń wyrwał mnie mój „brat".

Jak poparzona wybiegłam z kuchni, po czym przy drzwiach wejściowych założyłam moje ukochane trampki, na których widnieją podpisy moich starych znajomych.

Wpadłam do samochodu, pisząc do Thoma, że musz kończyć, bo jadę do szkoły. Thomas był, a właściwie nadal jest, moim chłopakiem w Carlsbad. Jednak tutaj, w Vegas, będzie trudno utrzymać nasz związek, biorąc po uwagę, że w poprzednim mieście mój chłopak był... Cóż... Jakby to ująć...? Łamaczem serc? Tak to chyba dobre określenie.

Założyłam słuchawki, którą znalazłam w moim pokoju, po czym włączyłam moją ulubioną playlistę. W moich uszach zabrzmiało Summertime Sadness od Lana'y Del Rey.

Serio, ta piosenka ma mega vibe.

Droga do szkoły trwała 15 minut. Po tym czasie wjechaliśmy na wielki parking placówki. Zdziwiło mnie to, że wszyscy torowali drogę do Noah'a, ale zbytnio się tym nie przejęłam. Zaparkowaliśmy na miejscu parkingowym, które było jedyne wolne i... jakby zarezerwowane? Tak, tak mi się wydaje.

Zabrałam plecak, po czym szybko wyszłam z auta. Zaraz za mną zrobił to Noah i Matt. Ten pierwszy, podszedł do mnie, chyb zamierzając coś mi powiedzieć.

-Spierdalaj stąd, jeśli nie chcesz, żeby było o tobie głośno! Szybko! - aha. Miły brat, no nie?

                                    «•»

Przeszłam już chyba całą szkołę, ale nadal, do jasnej cholery, nie znalazłam sekretariatu!

Postanowiłam więc,  że zapytam się pierwszej, lepszej osoby. Zauważyłam dość niską, wyglądającą na miła blondynkę, do której postanowiłam podejść.

-Hej! Mam pytanie - zaczęłam rozmowę.

-Cześć! Ty jesteś nowa? Farbowałaś włosy? Są piękne! Jakiego podkładu używasz? - okej, tego się nie spodziewałam.

-Emm tak, jestem nowa. Wiesz może gdzie jest sekretariat? Muszę pójść po kluczyk do szafki - starałam się jak najszybciej zakończyć ten dialog.

-Jasne! Prosto, w lewo, będzie napis na drzwiach - podziękowałam i udałam się w stornie, która mi wskazała.

Stanęłam przed drzwiami z napisem „SEKRETARIAT", zastanawiając się co ja tutaj, tak naprawdę robię.

Powoli, dwa razy zapukałam, po czym weszłam gdy usłyszałam „proszę!"

-Em... Dzień dobry... Jestem Victoria Watson, to mój pierwszy dzień - spojrzałam na trochę grubszą, ale wyglądającą na miłą panią, siedzącą za biurkiem.

-A! Tak, tak pamiętam. Proszę, tutaj twój kluczyk do szafki 278 - odpowiedziała, po czym podała mi mały kluczyk.

Dobra, muszę dorobić drugi, bo pewnie ten zgubię.

Już chciałam wychodzić, gdy zatrzymał mnie miły głos.

-Jeszcze! Victoria, tutaj jest twój plan lekcji. Dzisiaj zaczynasz matematyką na trzecim piętrze - no chyba sobie, kurwa, jaja robicie.

                                  «•»
Hejkaaa! Chcecie kolejny? Wiecie co robić. Jak wrażenia wgl?

Besos💋

Waszą Magda😍