Olum bu çocuk çok tasakkli biseydi ben bunla nasıl sevgilinoldum YaW caktirmadan kafeden çıkmaya çalıştım ama olmadı amk çocukta öle bir görsel hafıza varki gotumden bile tanır beni . Nese olay şöyle başladı aslında ben bununla sevgili olduğum okuldan ayrılmadan önce ondan ayrılmıştım ve ayrılma nedenimde aldatilmakti..... Ah jeong ah neler çektin be olum. Nese sobra bu son bir aydır bana özür mesajları atıyor herhalde çocuk buna tekmeyi bastı eee bende cevap vermiyorum fln ama şimdi kaçma şansım yoktu ve bu çocuk aşırı sapik biriydi vallahi korkmuştum . Çocukla göz göze geldik o beni tanıdı ben onu tanıdım dedim ki kendi kendime gotunu kolla jeongin bir anda refleks olarak ben koşmaya başladım amk çocukta benim arkamdan geliyor nese iste ben söve söve koşarken kendimi kaybedip bı mazaya girmisim . Tam çocuk beni kaybetti dedim bı oh çektim şom agzima siciyim çocuk geldi beni sıkıştırdi araya dedim şimdi sictik.
Jeongin
"Ahahaha Jay gorusmeyeli degismissin"
Jay
"Sende degismissin daha güzel olmuşsun"
Bunları söylerken saçımı okşamaya başladı artık gerçekten korkmuştum ve rengim atmışti , yutkundum.
Jeongin
"Bak bitti anliyomusun sen aldattın beni"
Harbi korkmuştum sesim de titriyordu ellerimde
Jay
"Ne yapalım yaptık bı hata ama telafi edebiliriz"
Jay bana doğru yaklaşmaya başlamıştı çocuk ayı gibiydi çocuğu ittitmem mümkün değildi.
Ben gözlerimi kapamış ne olucaksa olsun bitsin dusuncesindeydim ve malesef beni şuan kuratacak kimse yoktu....
Kaderime razı olmustum Jay beni öpüyordu bende göz yaşlarını tutamayıp ağlamaya başladım birinin geldiği gördüm dedim abi seni Allah gönderdi . Genc biriydi Jay alıp iki dk yere sermisti ben yere yıkılıp ağlamaya başladım Jay de yerde yatıyordu . Çocuğun yüzüne bakmak için kafamı yukarı kaldirmistim olum sunghoondu gerçekten beni kurtarmasını sasirmistim hiç bişey demeden ağlamaya devem ederek koşarak ordan çıktım nereye gidicegimi bilmiyordum gerçekten kendimi çok Kotu hissediyordum . Olayın olduğu yerden uzaklaştıran sobra bir banka oturup ağlamaya başladım usumustum ve korkmuştum gözlerim ağlamaktan kip kırmızı olmuştu tek çare jisunglara gittim eve zarzor yürüyordum sanki bayilacakmis gibi hissediyordum anahtarı çıkartıp kapıyı açtım içeri girer girmez tekrar yere yigilmistim kafa mi kaldirdigimda karsimde ne jisung ne de minho vardı karşımda büyük bedeniyle duran changbindi . Ağlamaktan konuşamıyorum ne olduğunu da anlatamiyordum .
Changbin
"Bişey anlatmana gerek yok jeongin sadece sakın ol"
Bu cümleleri söylerken yere eğildi ve bana sarıldı artık kendimi güvende hissediyordum anlamadığım şey jisungun evinde changbinin ne işi vardı nese bunlara kafamı yoracak halim bile yoktu bende changbine sarıldım ve bir kaç dk o şekilde kaldık . Sonunda changbin o soruyo sordu " ne oldu" ne diycegimi bilemiyordum....
Evet ben yine beğenmedim ama bölüm bölümdür bana Efecan diye okur tasakkurler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
jeongin kk donun düştü ||Jeongbin
Adventure"ben tuvalete gidiyorum" "Bende geliyim" "Ben kantine gidiyorum" "Bende gidiyim" "Ben sınıfa cikiyorum" "Bende çıkım" "Ya böle yasnairmi gotle don gibi" "Bazen insan sonundan bilgi sıkilir" "Pişik fln yapar"
