「 ✦Sabah ve Gece✦ 」

2. Bölüm

        Zil çalınca herkes yerine geçti. Çoğu kişi bana bakıyordu. Olanlardan sonra Yankıyla oturmam mümkün olmadığı için öğretmene yerimi değiştirebilir misiniz diye sordum. Öğretmen beni Emre'nin yanına aldı. Emre'nin yanında oturan Seda'yı Yankı'nın yanına aldı. Seda da Yankı'nın hayranlarından birisi olduğu için çok mutlu gözüküyordu. Derste hep Yankı'ya bakıp gülümsüyordu. Baya aşıktı. 

        Böyle böyle okul bitti ve Deniz'le beraber eve yürüdük. Ben eve varınca birazcık dinlenip telefonla uğraştım. Okulun dedikodu sayfasında hep ben ve Yankı vardı. Ne gerek var ki bunu herkese duyurmaya. Sadece onun koluna yumruk attım o kadar. 

        Soyunup banyoya girdim. Ilık ama sıcağa daha yakın bir duş her şeyin çözümü bence. Telefonumdan Palmiyeler'in "Aslında Alkol Hala Damarımda" şarkısını açmıştım duşa girmeden önce. Güzel bi melodi. Şarkı dinleyerek okulda olanları düşündüm. Aslında Yankı o kadar da havalı ve dayanıklı bir erkek değil. Kişiliği sıkıcı. Kendini havalı sanıyor. Egolu. Duştan çıktığımda kendime bir köfteli spagetti yaptım. En sevdiğim diziyi açtım ve yerken onu izledim. Telefonuma bir mesaj geldi. Instagram'da birisi beni attığı posta etiketlemişti. Instagram'ı açtım ve birde ne göreyim. Yankı Nilay ve Deniz dedikoduları heryere yayılmıştı. Ne yapacağımı bilemedim. Yarın okula gidince insanlar ne yapacaktı? Beni dışlayıp bana zorbalık mı yapacaklardı? Ya da Deniz'e.

     Bunların hepsini bir kenara atıp spagettimi yemeye yoğunlaştım. Deniz beni aradı.

-Deniz: Nilay napıcaz biz?..

-Nilay: Boşver ya. Yapacağımız bir şey yok. Onların yaptıkları şeyleri durdurmaya imkan yok.  

-Deniz: Benimle sahilde buluş. 

-Nilay: Tamam. Hemen geliyorum.

-Deniz: Kuze-..

       Üstüme bi sweat altımada bol kot pantolon atıp dışarıya çıktım. Sahile doğru yürümeye başladım. Sahile vardığımda Deniz'i gördüm ve yanında birisi vardı. Kim olduğunu kestiremedim. Deniz'in ellerinden tutmuştu. Hemen onun yanına gittim ve kim olduğunu sordum. 

-???: Ben Emir. Deniz'in kuzeniyim.

-Nilay: Haa, tamam. Başka bir şey sandım da.. Bu arada adım Nilay. Tanıştığıma memnun oldum.

-Emir: ..Bende tanıştığıma memnun oldum.

-Deniz: Sana ondan bahsedecektim ama telefonu yüzüme kapattın. 

-Nilay: İnternettekiler yüzünden çok üzgünsün sandığım için..

           Ya tamam şimdi nolucak peki? Konuşma nasıl ilerlicek? O değil Emir'in olanlardan haberi var mı?. Deniz'le çok yakınlarmış gibi duruyorlardı. Yoksa.. Neyse, boşver. Zaten kuzenler olamaz.

           Deniz ve ben biraz konuştuk. Bunları durdurmak için bir çözüm yoktu. En son bunları boş vermeye karar verdik. Hayatımızı mahfetmicekti ya. Emir, 1.75 boylarında, esmer, samimi gözüken bir çocuktu. Fit gözüküyor diye düşündüm. Ve öğrendim ki bizim okula geliyormuş. İnegöl'den buraya taşınmış. (Bu arada biz İzmir'de yaşıyoruz.) Saat dokuz buçuğa geldi. Gece oldu. Annem eve saat birde falan geliyo. Babam yurtdışında emlakçı.Deniz annesinden bizim evde kalmak için izin aldı. Bende annemi arayıp izin aldım. Zor olsada ikisinide ikna ettirdik. Deniz okul kıyafetlerini ve ihtiyacı olan şeyleri alıp bize geldi. Bir korku filmi açıp omlet yaptık. Omletin içine nutella sürüp rulo haline getirdik. Bir bardağa süt döküp onunla beraber içtik.Film bittikten sonra saat on bire gelmişti. Uykuluyduk. Yatağım iki kişilik olduğu için büyük bir pike ve yastığı yatağın altından çıkarıp yerleştirdim. Deniz benim yanıma yattı ve uyuduk. 

       Sabah olduğunda Deniz'in bacağı karnımın üstündeydi. Sanki küçük bir çocukmuş gibi sarılmıştı bana. Filmden korkmuştu galiba. Masanın üstünde bir not vardı. Annemdendi galiba. Şöyle yazıyordu:

Nilay, ben çok yoruldum. Seninle hiç vakit geçiremiyorum. O yüzden bir haftalık izin aldım. O bir haftayı seninle geçirmek istiyorum. İzin verirsen tabii.

                                                                                                                                                                                   - Annen

                                                       BÖLÜM BİTTİ