Huling Araw
Nananaginip ba ako, o totoo na talaga to? Ito na ba ang huling araw na makakasama ko si Ely?
Lunes na, bukas wala na sila. Di ko talaga kaya.
Pero, ba't kaya ako nakipaghiwalay sa kanya, kung di ko naman kaya na wala siya? Napaka-tanga ko talaga.
Ayaw ko talagang umalis si Ely! Pero, wala naman akong magagawa.
Iiyak nalang ako dito. Tinatanaw ang mga larawan naming dalawa.
Ely: Elyah?
Elyah: Aalis na ba kayo bukas..?
Ely: Yes, aalis na kami dito.
*Nagsisimulang mahulog ang mga luha*
Ely: Elyah? Ok ka lang ba?
Elyah: O-o-oo...ok lang...
Ely: ..Umiiyak..ka ba..?
*Niyakap si Ely*
Elyah: E-E-Ely...mamimiss kita.. ayokong umalis ka...patawarin mo ako..
Ely: Alam ko ang nararamdaman mo, Elyah. Mamimiss mo ako, mamimiss din kita!! Di ko to ginusto pero trabaho ko talaga to.
Elyah: Pwede ba kitang makasama sa pagtulog mo sa huling pagkakataon..?
Ely: Oo, Elyah.
Niyakap ko rin si Raimund, Marcus, at syempre si Buddy.
Gabi na, matutulog na kami.
Elyah: Ely...
Ely: Shh..wag ka nang umiyak..
Elyah: Hindi...hindi ko talaga kaya eh...
Ely: I'm sorry, Elyah.
*Niyakap ng mahigpit na mahigpit*
Elyah: Yayakapin kita Ely.
Ely: Di kita bibitawan..ito na ang huling pagkakataon na mayakap ka ng mahigpit.
Elyah: I love you, Ely.
Ely: I love you too, Elyah.
*Hinagkan si Ely*
Di talaga ako bumitaw kay Ely, niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit at di ko siya binitawan.
Ewan ko nalang bukas..
BINABASA MO ANG
elyah ♪ eraserheads
FanfictionElyah took too long inside the classroom because of activities na di pa natapos. Umuulan na sa labas, hulaan niyo sinong nagpahiram sa kanya ng payong.
