Adalete İhanet (Stray Kids&TXT&Yn)

12. Bölüm: Sonun Başlangıcı

"Acıttı..." dedi Chae üzerindeki kanla boyanmış beyaz t-shirte bakarak. Nasıl dayanabilirdi ki buna? Bu acı henüz küçücük bir çocuk için fazla büyük değil miydi? Dayanabilecek miydi?

"Her kahraman acıyı tatmıştır." dedi oğlan. Bir süre bekledi.

"Biraz daha dayan. Her şey güzel olacak, sana bir şey olmayacak." dedi oğlan. Kendisi de küçük çocuktu. Ne yapacağını bilmiyordu. Sadece elindeki bezle kızın yarasına bastırıp kan akışını azaltmaya çalıştı. Birine acilen haber vermesi gerekiyordu fakat bulunduğu depoda kilitli kalmıştı. Yanında bir iletişim aracı da yoktu.

Chae'nin yüzüne karşı gülümsüyordu fakat içinden büyük telaş ve korkuya kapılıyordu. Onu kaybetmek istemiyordu. Her ne kadar ona yük olsa da...

"Bana bir şey olması önemli değil. Sadece bu acı... Geçsin istiyorum. Hissetmemek istiyorum. Sonu umurumda değil. Çok acıtıyor Lee!" oğlan, kızın ne demek istediğini anlamıştı. Hemen karşı çıktı.

"Hayır, öyle söyleme. Kurtaracağım seni, her şey çok güzel olacak. Buradan çıkalım tekrar devam edeceğiz hayatımıza."

"Hemde büyük bir acıyla." dedi Chae.

"O ne demek?"

"Hayatımızın da bu acıdan bir farkı yok. Senin üzerindeki yükü görebiliyorum Lee. Ne zaman pes edeceksin?"

"Ben bu yüklerle büyüdüm. Pişman değilim, her şeyi düzene sokacağım." Küçük kızın yavaş yavaş gözleri kapanıyordu. Bunu fark eden oğlan kıza engel olmaya çalıştı. Fakat yer kan gölüyken bu kızı hangi güç ayakta tutabilirdi. Bir mucize mi bekliyordu oğlan? Mucizelere inanır mıydı?

Kızın nefes alışverişini kontrol etmek istedi. Olumlu bir sonuç almak için içinden dua ediyordu. Fakat...

Oturduğu yerden kalktı. Parmak ucundan damlayan kanın çıkarttığı ses ile yere baktı. Küçük kızın cansız bedeninde dolaştı gözleri.

"Ağlamayacaksın!" demişti ona patronu. "Sen güçlü bir erkeksin ve ne olursa olsun ağlamayacaksın. Kendi yarışına odaklanacaksın. Sen kazanmışsan gerisi umurunda olmayacak!"

Kazanmış mıydı? Patronun söylediğine göre kazanmıştı. Fakat kaybetmişti de... Bu kız onun sorumluluğundaydı. Ne diyecekti abisine? "Kardeşin benim yanımda öldü." mü diyecekti? Bu kadar kolay mıydı bırakmak?

Patronunu dinlemedi. Cansız, küçük bedene tekrar bakıp geri geri ilerledi ve duvara çarpması ile gözlerini kapattı. Acı bir çığlık atıp kilitli kapıya koştu. Kapıyı açmaları için vurdu, vurdu, vurdu... Ümidi kesince yavaşça yere oturup kendi çığlığında boğuldu.

"Geçti Chae..."

"Acın geçti..."

"İyi uykular..."

______________________________________

~Minho'dan...

Arabayı hızla kullanırken içimdeki kötü düşünceler susmuyordu. Sadece yola odaklanmıştım, olabildiğince hızlı gidiyordum.
Eden'ın attığı konumun bizim görev yerimiz olduğunu da daha yeni anlamıştım.

Arabayı durdurup hızla indim. Diğerleri de peşimden geldi. Etrafta silah sesleri hakimken saklanma derdim yoktu, sadece Eun'u bulmak istiyordum. Binaya hızla ilerlerken telefonumun çalmasıyla durdum.