1 Kasım Çarşamba, 2023.
Sonbaharın kıştan daha soğuk olduğunu düşünürdüm hep. İnsanları soğuktur sonbaharın. Güneş neşesini kaybeder, ışıklarını gizler ağır ağır. Gözlerim hep dökülen yaprakları sayar, kendime benzetirdim ağacı. Hep yalnız bırakılırdı ağaçlar. Onlarda gider, saçlarını keserdi sonbaharda.
Gözler hep aynı canlılıkla bakardı. Yazın eğlenirken, kışın soğuktan, baharda çocuksu neşeden... Ama güz geldi mi gözler kapanırdı birer birer. Artık görmez olurlardı. Sorumluluklar güzün artar, bir daha inmezdi sırtımızdan.
İşte ben, sonbaharın kucakladığı minik kız olurdum her yıl. Ölü yaprakların arasında doğmuş ve bir daha neşeyi bulamamıştım. Çünkü bilirsiniz, ben ilk sonbaharda yıkanmıştım. Kişi, kendisini ilk yıkayandan alır özelliklerini, derdi annem. Annelerin sözlerine inanmayı bırakmıştım fakat bu hep doğru gelmişti bana. Ben o sonbaharın tutsaklığına düşmüştüm.
Adaleti getirmek istemiştim sonbahar için. Diğer mevsimler gibi baksın gözler ona diye. Fakat güz, kendine yabancı birini sevmişti. Diğer mevsimleri neylesin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bıçak Sırtı
Non-Fiction"Tarih tekerrür ettiğinde bu en büyük acıdır fakat gelecek için atılan her adımda aynı acıya eş değerdir."
