^^^^^^
ငါ့ရဲ့ ဓားသွားထက်မှာမင်းနှလုံးသား ရှိမယ့်အချိန်ကို
ငါ သိပ်မျှော်နေခဲ့တာ မင်းသိမယ်မထင်ဘူး
ငါ့ရဲ့ နှလုံးသားကို မင်းရဲ့ ဓားသွားအောက်မှာ ရဲရဲ ကြီး အပ်နှံရဲတယ် မင်းအပေါ်ထားတဲ့ ငါ့ရဲ့ အချစ်ကို ယုံလို့
^^^^^^^^^
"တီ တီ တီ တီ"
နှလုံးခုန်နှုန်း အရမ်းနည်းနေပြီဒေါက်တာ
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ခုနကထိ ခွဲစိတ်နေတာ အခြေအနေကောင်းနေသေးတယ်လေ"
"သွေးယိုစိမ့်မှု အရမ်းများနေပြီ"
"Charge to 200!! Clear !"
"ဒေါက်တာ "
"ဒေါက်တာ "
ဘေးက အနှီ ဆရာဝန်မလေး ဘယ်လောက်ပင်အော်နေပါစေ လူနာအသက်ကို ကယ်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ ဒေါက်တာ က မည့်သို့မျှပင်မမှု
မျက်နှာမှာ mask အုပ်ထားပေမဲ့လည်း နှဖူးမှာ ချွေးစတွေနဲ့
စက်ကိုပင် အားမကိုးတော့ပဲ လူနာကုတင်ပေါ်တက်ကာ မိမိ လက်နှင့် အသက်ကယ်ရန် အတတ်နိုင်ဆုံး ကုသပေးနေသည်
နှလုံးခုန်နှုန်းတေ ငြိမ်ကျသွားတာတောင် ဆရာဝန် ပီသစွာ ကြိုးစားပမ်းစား ကုသနေဆဲ
"ဒေါက်တာ "
နောက်ဆုံး သက်ပြင်းချသံ တခုနှင့်အတူ
"သေဆုံးချိန် ******"
ချွေးတေဆို့နေပြီ ဖြစ်တဲ့ အနှီဒေါက်တာသည် ခွဲခန်းထဲက အထွက်မှာတော့
"ဒေါက်တာ ကျမ ကျမ ယောကျား အခြေနေ"
"တောင်းပန်ပါတယ် ခမျာ လူနာရဲ့ အသက်ကို မကယ်တင်လိုက်နိုင်ပါဘူး"
"ရှင် ဘယ်လို ဒေါက်တာ ဒေါက်တာပြောတော့ ခွဲစိတ်ခန်း အောင်မြင်မှာပါဆို ခု ခုတော့ ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ဒေါက်တာ "
လူနာရှင်ထင်ရတဲ့ မိန်းမသည် ထို အနှီဆရာဝန်ကို သူမရဲ့ ယောက်ျား သေဆုံးသွားသည်ကို မယုံနိုင်ကာ ငိုယို ပြီး ပြောဆိုနေလေသည်။
ထိုဆရာဝန်လေးကတော့ လူနာရှင်မိန်းမအနားနေ တုန်လှုပ်စွာ ထွက်ခွာသွားပြီး သူဦးတည်တဲ့ နေရာကတော့
YOU ARE READING
White Lies
Fanfictionငါ့ရဲ့ ဓားသွားထက်မှာမင်းနှလုံးသား ရှိမယ့်အချိန်ကို ငါ သိပ်မျှော်နေခဲ့တာ မင်းသိမယ်မထင်ဘူး ငါ့ရဲ့ နှလုံးသားကို မင်းရဲ့ ဓားသွားအောက်မှာ ရဲရဲ ကြီး အပ်နှံရဲတယ် မင်းအပေါ်ထားတဲ့ ငါ့ရဲ့ အချစ်ကို ယုံလို့
