Satılık

1-Tutsak

Öbür hikaye bitti diye üzülenler varsa onlara gelsin bu hikaye öyle düşünürken böyle Bi başka hikaye geldi aklıma. Bu da omegaverse olacak.

{Izuku Midoriya}

Kirli ve hapishaneye benzeyen bu yerde ne kadar daha tıkılı kalacağımı merak ediyorum. Tek isteğim ise buradan kurtulabilmek. 10 yaşımdan beri burdayım, ve şuan da 19 yaşımdayım. Her gün aynı rutin. Elbise giyiyorum, müşterileri eğlendiriyorum, bazen de ekstra çalışıyorum. Ahh.. Bir de sıradan bir iş olsa keşke.
P

avyonda çalışmaktansa normal bir işte çalışmayı tercih ederdim. Ayrıca çok sıkıcı dediğim gibi hergün aynı rutin. Bir de hergün beni dövmeseler iyi olur.. Yani eğer insanlar performansımı beğenmezse beni şikayet ediyorlar ve bunun sonu da pek iyi olmuyor.
Neyse ki ilkbahardayız, kışta burası hep soğuk oluyor ve beni hep bu hücreye benzer şeyin içinde tutuyorlar.

Aslında buradan kurtulmayı çok kez denedim ama beni yakalıyorlar ve sonrasında büyük bir ceza veriyorlar, bu yüzden bir süre sonra pes ettim. Ama farklı bir yol daha var eğer biri yüksek bir miktarda para verip beni kendine satın almak isterse buradan çıkabilirim. Genelde müşterilerin parası pek yok ama arada sırada zengin konularda gelmiyor değil.
O yüzden hergün elimden geldiğince iyi bir performans sergilemeye çalışıyorum. Artık büyüdüğüm için vücut hatları daha çekici görünüyor ve feromonlarımı etkisi de giderek artıyor. Bu sayede insanları etkileyebilirim.
Bunu düşüncelerle daha da gaza geliyorum!

-Izuku~ Mesai vaktin geldi. (!)

Cevap vermeyecektim. Hayatımı burada geçirmeme sebep olan herkesten nefret ediyorum.
Hücreye benzer yerden çıkıp yürümeye başladım. Sahne arkasında bana verilen kostümü giydim, sonra da yüzüme az da olsa makyaj yaptılar ve sahneye çıktım.. Sahne ışıkları her zaman olduğu gibi beni rahatsız ederken herkes yüzüme aptal aptal bakıyordu. Burda herkes genelde erkek oluyor. O yüzden işim daha zor. Ama sonu ne olursa olsun ilk önce buradan gitmeliyim.

Performansın ne diye sorarsanız, aslında bir bakıma onları çıldırtmak. Yani arkadan çok romantik bir müzik eşliğinde insanları tatmin ediyorum ve tam o noktaya geldiklerinde başka bir müşteriye geçiyorum. Bazen sırf bunun için bana saldıranlarda oluyor, gerçi bu gayet normal sayılır.

°°°

Çok yoruldum ayrıca yine aynı şeyler oldu. Yani hiçbir şey yine kimse beni satın almadı veya onun gibi herhangi bir şey işte. Belki de pes etmeliyim. Bunları beni yine o iğrenç yere koyarlarken düşünüyordum.
Bir süre sonra patron geldi, sadece yere bakıyordum, pes etme noktasına gelmiştim. İyice yanıma geldikten sonra konuşmaya başladı.

-Izuku, bugün özel bir konuk gelecek elinden gelenin en iyisini yap.

Beni çıkarttılar ve duşa soktular sonrasında ise normalde giydiğimde daha şık ve sevimli bir tavşan kostümü verdiler ve giymemi söylediler.
Gelen kişiyi çokta merak etmiyorum ama kurtulabilmek ihtimalim olması beni bu işe sürüklüyor. Böyle misafirler için özel bir oda oluyor. Yani insanları sıradan ve zengin diye ayırıyorlarda diyebiliriz. Derin bir nefes aldım ve
içeriye girdim. İçerse iki adam vardı birbirleriyle konuşuyorlardı, sadece seslerini duyuyordum arkamı henüz dönmemiştim. Benim girdiğimi görünce konuşmayı bıraktılar ve sonra derin bir ses geldi.

-Eijirou çıkabilirsin.

O adam gelmeden arkamı dönmüştüm. Arkama baktığım anda yakutlarla gözlerim buluşmuştu. Diğer adam yanımdan geçerken beni biraz süzüp gitmişti, bu çok rahatsız ediciydi. Benim işim başlı başına rahatsız edici gerçi. Aramızda 2 metre olan adama biraz baktım. Kirpiyi andıran sarı saçları, yakut gibi gözleri, harika takım elbisesi ve yapılı vücudunla dikkat çekiyordu.

-Daha ne kadar beni izleyeceksin? Tabii hoşuna gittiyse sen bilirsin.

Bunu söyledikten sonra pis pis sırıtmaya başladı. Bende utançtan yerin dibine girmiştim, haklıydı çok uzun süre onu izlemiş gibi göründüm.

-Ö-Özür dilerim efendim.

Yavaşça ona doğru yürüdüm. İyice yakınına gittim. Uzun ve gösterişli bir koltukta oturuyordu. Derin nefes alıp arkasına geçip ona masaj yapmaya başladım.
Bir bakıma hizmetçi gibiymişim diye de düşünülebilir, ki zaten benim asıl amacım müşterileri rahatlatıp gevşetmek bu yüzden bunu düşünmekte normal.
Kaslı gibiydi. Gerçi zengin olup hemde kaslı olmak herkesi kendine çeker. Bir zenginden de bu beklenir.

Biraz masajdan sonra önüne geçtim, bütün hareketlerimi dikkatle izlediğini görünce, biraz tedirgin oldum ama sakin olmalıydım.
Hafiften rahatlatıcı feromonlarımı yaymaya başladım. Yavaşça kucağına oturup kravatını çözüp, yakasından boynunu öpmeye başladım. Ellerini belime sardığında hoşuna gittiğini anladım. Boynuna küçük nefesler verirken elimi pantolonunun altından bile görünen büyük aletine götürdüm. Hafifçe okşamaya başladım. Pantolonunu açmaya başlamıştım ki nefeslerini hızlandığını fark ettim, devam etmem gerekiyordu. Hâlâ bir fırsatım olabilir. Boxerını da yavaşça sıyırıp aletini çekiştirmeye başladım. Bir yandan da boynunu küçük küçük ısırıyordum. Hırıltılar çıkarmaya başlamıştı bende bunun üzerine daha da hızlandım. Onun da elleri boş kalmamıştı ve ince kıyafetimin altından belli olan aletime dokunmuştu bende irkilip kucağından yere sıçramıştım.
İkimizde derin nefes alıp veriyorduk. Kafamı kaldırıp yavaşça ona baktığımda tatmin olmuş gibi görünüyordu. Pantolonunu giyinmeye başlamıştı bile bense kendime gelmeye çalışıyordum.

Çok mu ileri gitmiştim acaba? Ama o zaman öyle iyi görünmezdi? Yoksa benim de azdığımı görünce beni iğrenç mi buldu?

Her şeyini geri giyip ayağa kalktı ve konuşmaya başladı.

-Hizmetin için sağol, küçük tavşan.
-Efendim! Ü-Üzgünüm yani y-yanlış bir şey yaptıysam.

Arkasını dönüp biraz sırıtıp geri önüne dönüp yine yürümeye başlamıştı.

Bu ne demekti şimdi?
Tek şansım da kaçtı.
Çok yoruldum..

Yeni hikaye hayırlı olsun canikolar.
Umarım beğenirsin/beğenirsiniz :>