eyes don't lie

nieuwe start

POV: Emma

de zomervakantie is afgelopen, dat betekent nieuwe school, nieuwe mensen, nieuwe leerkrachten. Ik zie er echt tegenop. En al zeker omdat het de school is van mijn nonkel,  nonkel Wolfs. Morgen is het zover. Ik probeer nu nog te genieten van de laatste paar uren vakantie. Ik ga even het huis uit om iets te doen. Iets te doen wat ik graag doe. graffiti spuiten. Ergens in het begin van deze vakantie ben ik daar mee begonnen. Allemaal door een vriendin die ik toen heb leren kennen: 'Amara'. We hebben samen een hele leuke zomer beleefd. Door haar weet ik nu wie ik ben en wie ik wil zijn. En ik ben een beetje veranderd moet ik zeggen. Ik draag nu veel donkerdere kleuren, ik heb mijn haar blauw geverfd,... Waarom? oké ja, ook een beetje door Amara (op een goede manier). Maar ik denk eigenlijk vooral door mijn zus Noor. Ze heeft het Syndroom Van Down en ik heb het daar heel moeilijk mee gehad, nu nog steeds trouwens. Ik hou ontzettend veel van haar maar mijn ouders geven enkel nog aandacht aan haar. Na een tijdje kom ik aan op de plek waar ik altijd graffiti spuit. Het was de eerste keer dat ik eigenlijk niet direct wist waar ik aan moest beginnen dus ik vertrok weer en besloot gewoon even een wandeling te gaan maken. Ongeveer een half uurtje later sta ik weer in mijn slaapkamer. Eigenlijk heb ik hier de meeste tijd doorgebracht deze vakantie besef ik nu. Ja, ik ben ook wel vaak naar buiten geweest maar toch voelt alsof ik helemaal niks heb gedaan buiten op mijn kamer gezeten en op mijn gsm gescrold. De uren vlogen voorbij. Ik begon moe te worden dus kroop in mijn bed. Geen idee waarom maar ik begon ineens stress te krijgen. Ik weet dat ik het daar totaal niet naar mijn zin zal hebben, maar toch. 

TRINGG TRINGGG!

Ik open mijn ogen en zet mij recht. Als ik besef welke dag het is ga ik weer neerliggen en trek mij  deken over mijn hoofd. 1 september. Als mijn wekker voor de tweede keer afgaat besluit ik toch maar op te staan. Ik ga naar beneden en zoals verwacht zijn m'n ouders al gaan werken. Er ligt een briefje op tafel. 'Noor is bij Oma.' Staat erop. Ik kijk in de koelkast maar die is zo goed als leeg. Ik had toch al geen honger dus stap terug naar boven om mijn kleren aan te doen en make-up. Daarna poets ik mijn tanden. Ik zie dat ik nog maar een half uur heb voordat ik moet vertrekken. Ik denk na over wat ik nu nog kan doen en besluit om een wandeling te gaan maken. Als ik zie dat het al 08:30 is weet ik dat ik sowieso te laat ga zijn. Na 5 minuutjes stappen kom ik aan op mijn nieuwe school. Ik zicht. Met tegenzin stap ik naar binnen. Ik weet helemaal niet waar ik ben. Als ik iets verder stap, hoor ik muziek. Het lijkt de stem van mij nonkel. Ik moet mijn lach inhouden. Ik besluit de stem te volgen en kom uit aan de achterkant van een soort podium. Ik trek aan een paar doeken en ineens valt het hele decor uit elkaar. het interesseert me niet echt en stap gewoon het podium op en zeg droog: 'Hey nonkel' Hij kijkt mij verbaasd aan. Ik stap het podium af om te gaan zitten op een plek die nog vrij is, niet moeilijk want er zit bijna niemand. 'Damn' zegt een of andere rare gast die plotseling ging rechtstaan en mij van kop tot teen bekijkt. Ik duw met mijn hand zijn hoofd terug naar beneden alsof het niets is en stap weer door. pfff, dit wordt een lange dag. Ik wou juist gaan zitten maar toen ging de bel al. Ik wou naar de speelplaats stappen maar mijn nonkel hield mij tegen. hij begint over deze ochtend en dat ik te laat was maar dat is hij al snel vergeten. 'Ik laat je even voorstellen aan een paar klasgenoten' Met tegenzin loop ik achter hem aan. Ze begint zich voor te stellen. 'Hallo, ik ben ca...' begint ze maar ik onderbreek haar. 'Caro welkom, merci ik kan lezen' antwoord ik droog. 'Bon, ik stel voor dat Caro jou een rondleiding zal geven?' vraagt mijn nonkel aan mij. 'Whatever' Zeg ik terwijl ik mijn schouders op haal en stap weg. 'Emma, moet ik jou die rondleiding nog geven?' Hoor ik haar nog vragen maar ik negeer het gewoon. Bij het einde van de rondleiding staan we bij het lokaal van Nederlands waar we ook ons eerste lesuur zullen hebben. Terwijl de bel gaat zegt Caro: 'En dat is de b...' Ik onderbreek haar weer. 'De bel? zover was ik' Ik stap naar binnen en ga op een lege plaatst zitten. 

heyhey, ik weet dat jullie normaal dit deel vorige week zouden verwacht hebben, maar ik was verkeerd van datum dus sorry. Ik hoop wel dat jullie dit een leuk deel vonden. Bye x