DİLHUN

Anılar silinir mi

(1 ay sonra)

Gözlerimi yorgunca aralayıp derin bir nefes aldım elimle yatağın yan tarafını yokladığımda çarşafın elime verdiği buz gibi hisle titredim....
hastane olayının üzerinden 1 ay geçmişti ama ben daha yeni yeni kendime geliyordum

Nefes:Neden gittin ki bitanem....nasıl dayanacağım sensizliğe......neden beni bu dünyada tek başıma bıraktın ki

karnımda hissettiğim tekmeyle burukça gülümsedim

Nefes:İkimizi de nefessiz bıraktın sanki....

kendimi toparlamam gerekiyordu düşmemem gerekiyordu çünkü düşünce kaldıracak bir Tahir yoktu......yorgunca nefes alıp yatağın başlığına dayandım komidinin üzerindeki fotoğrafımızı alıp parmağımı üzerinde gezdirdim

Nefes:Tahirim.....hayatım.....umudum.....ben deliriyorum galiba biliyor musun....herkes senin yandığını söylüyor öldüğünü söylüyor... ama ben inanmıyorum... sen ölseydin ben nefes alamazdım ki.....yoksa sevdamıza ihanet mi ediyorum sence.....yaptığım her şey bebeğimiz için bitanem

elimi karnıma götürüp okşamaya başladım kapının tıklanmasıyla ürperdim

Su:Ablaam uyandın mı

hastane olayından sonra Su da bende çok kötüydük birbirimize destek olmak için Su artık bizim evde kalıyordu

Nefes:Gel ablacım gel

Su kapıyı açıp içeri girdiğinde bir adım atıp duraksadı gözleri doldu titrek adımlarla yanıma kadar zar zor gelip kendini yatağa attı

Nefes:Su iyi misin ablacım
Su:B-Bu oda
Nefes:U-Uyuyabildiğim tek yer
Su:H- Hala hayattaymış gibi
Nefes:S-Su yapma ama b-böyle

kafasını diğer tarafa çevirip gözyaşlarını silip bana geri döndü

Nefes:Hani söz vermiştik Su
Su:Söz verdik tabi ablam
Nefes:Eminim hastaneye gidince ağlayacaksın ben üzülmeyeyim diye geçmiş gibi davranıyorsun
Su:Üzülmemen lazım sen beni hala yaptın ya
Nefes:Suuu
Su:Hadii ben kahvaltıyı hazırladım yiyelim ordan hastaneye kontrole
Nefes:Su....ben cinsiyete hazır değilim......her ikisi de beni.....

konuşamıyordum Tahiri unutmak imkansızdı ben herşeyimle ona bağlanmış onunla bütünleşmiştim tek ölen o değildi

Su:Hadi kalk bakalım güzel anne kahvaltıya
Nefes:Tamam geliyorum

Su odadan çıkınca odadan derin bir nefes aldım

Nefes:Sana da günaydın güzel baba

yataktan kalkıp yatağımızı düzelttim üzerime hırka ve patiklerimi giyip ayağıya indim

Derin:Oooo bu sefer hırka ve patik giymeyi ihmal etmemişiz güzel anne
Nefes:Sana da günaydın Derin hoşgeldin
Derin:Aynısı yaa
Su:Deriiiin sussana
Nefes:Neyin aynısı Derincim
Su:Offf

Su elini alnına koyup gözlerini kapattı neden böyle yaptığını düşünürken aklıma gelen kişiyle gözlerim doldu

Derin:Ee şey....Tahir abim de hep öyle derd-

ağlamamalıyım ağlamamalıyım sakın Nefes güçlü ol annesin sen anneler hep güçlü olur Tahir Kalelinin nefesisin sen güçlü duracaksın dik duracaksın

Nefes:E-Evet
Su:Ablam gel otur hadi
Nefes:Hıhı
Su:Ben çayı alıp geleyim
Nefes:Ablam.....orada kahverengi ayıcıklı bir bardak vardı sana zahmet onu da getirebilir misin
Su:Ne zahmeti ablam tabi ki getiririm
Derin:Nefes abla ben çok özür dilerim ya hatırlatmak istemedim
Nefes:Aksine Derin ben hatırlayınca kötü olmuyorum kendini kötü hissetme lütfen
Su:Evett önce sütünü iç bakalım güzel anne
Nefes:Ya Su şöyle yapma ya
Su:Aaa ne yaptım canım
Nefes:Bebek gibi davranıyorsun
Su:O kadar güzelsiniz ki aşağı kalır bir yanınız yok Nefes Kaleli