DİLHUN

Nişanımız var♾

5 dk sonra içeriden doktor çıktı

Doktor:Hastamız baya dirayetli çıktı
Nefes:Yani?
Doktor:Çok kan kaybetmiş malesef

Aklımdaki kötü düşüncelerle kendimi yere bırakmaya başlamıştım

Tahir:Hop hop hop Nefesim

Tahirin göğsüne almasıyla kendime gelmiştim

Doktor:Hasta....... hayati tehlikeyi atlattı

Nefes:İşte bu be
Tahir:Ne dedim ben sana
Enes:Allahım şükürler olsun
Ezgi:Amin amin
Nefes:Tahirim
Tahir:Hah şöyle da
Nefes:Bundan sonra sen benim için bambaşkasın Tahir Kaleli
Tahir:İnşallah
Nefes:G-Görebilir miyiz
Doktor:Birazdan normal odaya alıcaz o zaman rahat rahat görürsünüz
Enes:Sağolun doktor bey
Nefes:Babam
Enes:Buda geçti

Ezgiyle birbirimize bakıp gülmüştük o Enesin yanına ben Nefesin yanına gidip çömelmiştik

Tahir:Günün birinde bir prenses varmış bu prensesin çok güzel bir kalbi varmış kendiside çok güzelmiş
Nefes:Ee
Tahir:Ama ağlayınca gözlerinden inciler dökülürmüş
Nefes:İncilerim
Tahir:Bide prens varmış prensesi canından bile çok seven
Nefes:O prense söylesene hep sevsin
Tahir:Bir gün prensesin babası hasta olmuş prenses o kadar çok ağlamış ki gözlerinden düşen inciler sayılamamış bile
Nefes:Prens ne yapmış
Tahir:Prens prensesin incilerini silmiş

Ellerimle Nefesin gözyaşlarını sildim gülümsedi

Nefes:Sonra
Tahir:Ağlama sakın bir daha ben hep yanındayım demiş
Nefes:Öyle mi demiş
Tahir:Ağlama sakın bir daha ben hep senin yanında olucam demiş

Tahirin kolunu yavaşça omzuma atıp yine huzur yuvamda buldum kendimi Tahirin gözleri dolmuştu

Ezgi:Prensesin babası iyileşmiş prenses gitmiş babasına prensi anlatmış
Nefes:Ne kadar merhametli cesaretli güzel kalpli olduğunu anlatmış
Enes:Prensesin babası bakmış gerçekten kızının  anlattığı gibi biri bu prens Tamam demiş
Ezgi:Heryere herkese duyurmuşlar
Enes:Sarayda 40 gün 40 gece düğün yapmışlar
Ezgi:Prens ve prenses o düğünden sonra

gözlerim dolu tahirden bir an bile olsun gözlerimi ayırmadan bakıyordum

Nefes:Ve prensle prenses sonsuza kadar mutlu yaşamışlar

............

Nefes:Baba iyi misin
Selim:İyiyim kızım iyiyim
Enes:Ah baba ben sana evde otur dışarı çıkma demedim mi
Selim:İzmirimin yanına gidiyorum oğlum darılırdı sonra bana
Nefes:Çok korkuttun bizi baba
Selim:Sen ne zaman geldin
Nefes:Damadın getirdi
Tahir:Geçmiş olsun baba
Selim:Sağol oğlum sağol
Nefes:Çok korktum baba çok ağladım Tahir dayanamadı getirdi
Selim:Beraber gideriz artık....nişanınıza
Nefes:Babam iyileşseydin
Selim:Sizin mutluluğunu görünce daha çabuk iyileşirim ben
Ezgi:Baba bak iyisin dimi
Selim:İyiyim kızım

4 gün sonra

Trabzona gidiyorduk hep beraber.....nişanımız için.....Tahir yanımda bense hayran hayran onu izliyordum

Tahir:Nefesim
Nefes:Hı
Tahir:Çok bakma da
Nefes:Niyeymiş o ben değil mi bakarım
Tahir:Bak bakmasına da sen öyle hayran hayran bakınca benimde dikkatim dağılıyor
Nefes:Tamam tamam
Tahir:3 gün sonra nişan
Nefes:2 ay sonra düğün

Ne kadar da güzeldi herşey hayatlarımızı birleştirmememize 2 ay kalmıştı sadece

Tahir:Nişanda hangi renge boyanmış görücez sizi Nefes hanım
Nefes:Aa bilmem ki hiç düşünmedim
Tahir:Hiç mi düşünmedin
Nefes:Ya aslında Su Derin Asiye ablayla falan bişeyler bakmıştık ama karar vermemiştik
Tahir:Her renk gider aslında
Nefes:Yani pembe yeşil mor tonları aslında mavi de olabilir
Tahir:Off be kızım hepsi de nasıl güzel yakışır sana
Nefes:Tahir abartmasan mı bitanem
Tahir:Abartmayrım ula
Nefes:Tamam tamam
Tahir:Off ben varya bu heyecanla değil trabzon kutuplara bile giderim arabayla
Nefes:aahahaha gel hadi fotoğraf çekilelim
Tahir:İlerde çocuklarımıza gösteririz
Nefes:Ç-Çocuklarımız
Tahir:Sen ben çocuklarımız
Nefes:Ah be adam
Tahir:Ah be kadın
Nefes:Gülümse çekiyorum
Tahir:Tamamdır