lonely boy, minsung

31

cok yorum yapin tamam mi 😡!!

(♡)

telefonu kapattığım gibi hiç düşünmeden üstüme bi ceket geçirip evden koşarak ayrıldım

nefes bile almadan jisungun evine doğru koşuyordum

evi çok uzakta değildi

koşarak 10 dakikaya varabilirdim

ne diyeceğimi bile düşünmeden sadece koşuyordum

gerçekten ne söyleyeceğim hakkında gram bi fikrim olmamasına rağmen deli gibi koşuyordum

zaten şuan pek düzgün düşünemiyordum

yıllardır aşık olduğum çocuğun benden hoşlandığını öğrendiğim zaman düzgün düşünememem oldukça normaldi

sonunda jisungun apartmanlarının önüne varmıştım

nefes nefese bi halde kapı şifresini giriyordum

bina 5 kattı ve jisung 3. katta oturuyordu

kapıda çok oyalanmadan merdivenleri çıkmaya başladım

sonunda kapının önüne varmamla biraz soluklandım

sonra yavaşça kapıyı çaldım

jisung annesi ile yaşıyordu o yüzden bi an annesinin evde olabileceğini düşünmüştüm

ama jisungun annesi asla evde olmazdı

o yüzden seslice kapıyı çalmaya başladım

kapı açıldığı an karşımdaki bedene kollarımı sardım

jisung ilk birkaç saniye şaşkınlıkla bana baksa da sonra sarılmama karşılık verdi

"senden hoşlanıyorum"

"bugün bunu 3. söyleyişin minho"

"banane"
"daha da çok söylerim ki"
"senden hoşlanıyorum"
"senden hoşlanıyorum"
"senden hoşlanıyorum"

jisungdan ayrılıp gülümseyen yüzüne bakmaya başladım

"senden hoşlanıyorum"

"bende senden hoşlanıyorum minho"

ve o an büyük ihtimalle ikimizde gün boyu beklediği anı gerçekleştirdim

jisungun dudaklarına kapandım

jisung bu ani hareketimi beklemiyor olacak ki bir süre karşılık vermeden sadece şaşkınca bana bakıyordu

o an öpüşmüyorduk sadece jisungu öpüyordum

uzun süre karşılık vermemesi ile istemediğini düşünerek geri çekilecektim ki jisungun beni kendine çekmesi ile engellendim

ben şuan resmen han jisung ile öpüşüyordum

yıllarca platonik aşık olduğum han jisung ile

jisung çekingence alt dudağımı emmeye başladığında aklıma gelen şeyle istemsizce gülümsedim

bu jisungun ilk öpücüğüydü

ben han jisungun öpüştüğü ilk kişiydim

jisung gülümsediğini fark ettiği an utanarak beni ittirdi

"ne gülüyorsun ya!"

"ilk öpücüğünü ben kaptım"

jisung sahte bir sinirle koluma vurdu

"keşke daha iyi birine kaptırsaydım ilk öpücüğümü!"
"en azından ikinci öpücüğümü düzgün birine kaptırmaya çalışayım"

beni sinir etmeye çalışıyordu

ve başarılı da olmuştu, sinir olmuştum

yüzünü ellerim arasında alıp tekrar dudaklarına yapıştım

"tüh ikinci öpücüğünü de ben kaptım!"

"o zaman bende üçüncüsünü düzgün birine kaptırırım!"

onu öpmem için böyle dediğinin farkındaydım

ama eğer han jisung istiyorsa ona istediğini vermeliyim

tekrar onu öpeceğim sırada geri çekildi

"daha sevgili bile değiliz beni öpüp duramazsın"

gülümseyerek koridorlarındaki çekmeceye ilerledim

jisung öylece ne yapacağımı izliyordu

çekmecenin birinden maske bulup maskenin içindeki demir şeyi çıkardım

bir yüzük şekline getirdikten sonra geri jisunga yaklaştım

yüzüğü parmağına takıp bir süre yuzune baktım

"han jisung"
"sevgilim olur musun?"

yüzüğü birkaç saniye gülümseyerek inceledikten sonra sorumu cevapladı

"olurum"

ve bunu söylemesiyle tekrar dudaklarımızı birleştirdim

(♡)

biktimbunlardancoksukurya