I was staring at the door for 5 minutes when a guy went it.
Gagawin ko ba talaga?
Sinundan ko siya ng tingin and he sat a few steps across from me.
"Hi, Miss."
A guy suddenly approached me pero hindi ko maaninag ang kanyang mukha. Bukod sa wala akong salamin ay dala na rin siguro ng kalasingan.
I should have brought my eye glasses.
"Not interested." Akmang tatalikuran ko na siya ngunit hinawakan niya ang aking braso.
"Ang sungit mo naman."
"Let go of me." Hinawi ko ang kamay niya ngunit wrong move ata yun dahil na-out of balance ako sa upuan.
"Careful." He chuckled. I felt his hand on my waist. Ngunit nagising ang diwa ko ng maramdaman ko ang dahan-dahang pagbaba ng kamay niya mula sa aking likuran papunta sa aking puwit at marahan niya pa itong pinisil.
"What the heck?" I said and pushed him away.
"Pakipot ka pa eh" A creepy smile escape from his lips.
Nasaan na ba sila Lexi?!
"Umalis ka na before my boyfriend arrives." Pagbabanta ko.
"Oh, you have a boyfriend? Where?" He smirked.
Ano bang pake mo? Tf is wrong with this guy? Hindi niya ba alam yung 'No'?
Boys nowadays should have a lesson about 'consent'.
I took a step backwards kahit na parang matutumba ako dahil sa kaunting galaw ko lamang ay umiikot ang aking paningin.
Someone please help me.
Pagtingin ko sa kalayuan ay nakita ko ang lalaking pumasok sa entrance kanina. I can't see him clearly because of this stupid eyes. But, I can sense that he's also looking at me.
Bahala na.
"Hon!" Sigaw ko at pagewang-gewang na naglakad papunta sa kalapit na table. It's about 8 steps from where I am.
Nang makalapit ako ay agad akong umupo sa tabi niya.
"I've been looking for you. Nandito ka lang pala—"
"Miss—" Mabilis kong hinawakan ang kanyang panga na para bang hinihimas ko ito at saka lumapit sa kanyang tenga. "Help me." Bulong ko.
"Are you her boyfriend?" Tanong ng lalaki.
Please say yes...
He even followed me? Is he that desperate?!
Tinanggal ng lalaki ang aking kamay mula sa kanyang panga at umayos nang pagkakaupo.
Fuck.
Hindi man lang to makisakay!
Nanlaki ang aking mga mata when I felt his hand on my shoulder.
"Yes."
"Tsk." The guy grunted and walked away.
Walang paalam na nilagok ko ang baso ng alak na nasa lamesa.
I sigh and rested my back on the couch. I was lucky na mabait tong si kuya na tinawag ko. If not, hindi ko na rin alam.
Now that I feel safe, para bang bumalik ang kalasingan sa aking sistema.
"Miss." The guy called in a low tone.
"Hmmm?"
"You're drunk."
![](https://img.wattpad.com/cover/355515161-288-k956559.jpg)
YOU ARE READING
COLOR SERIES 1: The Red String
RomanceLegends says that every individual has an invisible red string on their pinky finger that 'connects' us to our soulmates or destiny. Which is called the... String of Fate. "Regardless of time, place or circumstances...This 'magical' cord will be str...