Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzünde garip bir sırıtış beliriyor.
y/n "Ha? Ne demek istiyorsun?"
Dazai: "Şu anda bağlısın ve ölme tehlikesiyle karşı karşıyasın, değil mi?"
Dazai kıkırdayarak bana bakıyor.
Dazai: "Kendini koruyamıyorsan diğer insanları nasıl korumayı düşünüyorsun?"
y/n: "Korumayı böyle düşünmeyin! Ben de elimden geleni yapmaya hazırım. Yaptığım bazı parasal bağışlar veya yabancılara, çocuklara veya hayvanlara nazik davranmam! Onları mutlu etmek. Onlara hayatta bir amaç vermek onları korumak anlamına gelir. Hayatta hiçbir amacı olmayan biri senin gibi olur. Hayatının değerini anlayamadan ölür."
Dazai sessiz kalıyor ve bir süre düşünüyor.
Dazai: "Hm.. Hayata ilginç bir bakış açın var.."
Tekrar tavana bakıyor ve hafifçe iç çekiyor.
Dazai: "Daha önce ona bu şekilde bakan biriyle hiç tanışmamıştım.."
Dazai'nin ifadesi gerçek bir gülümsemeye dönüyor.
Dazai: "Belki.. bir gün fikrimi değiştirebilirsin.."
Dazai biraz utanmış görünüyor, yüzü bir anlığına hafifçw kırmızıya dönüyor.
Dazai:"A-Ama yine de bunun olacağından şüpheliyim.."
Sonra hızla kendini toparlıyor.
y/n: "Agh Biliyor musun?.. Ölmekten çok korkuyorum."
Dazai: "Öyle mi?.."
Dazai başını eğiyor ve bana bakıyor, ilk defa biraz gergin sanırım..
Dazai: "Peki.."
Dazai kıkırdıyor.
Dazai: "Endişelenme... Birlikte ölebiliriz."
Yangın giderek yayılmaya başlar, odayı doldurmaya başlar. Artık bir fırına benziyor.
Dazai: "Öldükten sonra bile birlikte olacağız, tamam mı?"
y/n: "Bundan nasıl emin olabiliyorsun?"
Dazai: "Peki..."
Dazai gülüyor.
Dazai: "Bana bağlı olan sensin, değil mi?"
Dazai: "Yani ben öldükten sonra bile muhtemelen hâlâ birlikte kalacağız. Yani daha önce de söylediğim gibi..."
