GİZLİ AŞK

GİZEMLİ BİRİ

Papatyaları bir vazoya koyduktan sonra biraz uyumaya karar verdim ancak bir türlü uykum gelmiyordu sanırım kafama çok taktığım içindi . Sonunda biraz uyuya bilmiştim ama aklım hala çok karışıktı ve ne yapacağımı da bilmiyordum. Çocuğun bana zarar verip vermiyeceğini bilemezdim bu yüzden dikkatli olmalıydım ayrıca hemen kim olduğunu öğrenmeliydim . Ceketi hala ben de mutlaka almaya gelir yani ben de bırakacağını düşünmüyorum .
Ertesi gün kapı çaldı ve hemen dışarı çıktım kapıyı açtım ama kapının önünde hiç kimse yoktu. Yerde bir hediye paketi üzerinde bir not buldum o çocuğun gönderdiğini düşünüyordum ve öyle de oldu notta" Senin için bir kolye aldım Küçük Hanım umarım beğenirsin" yazıyordu ve devamında " Ceketimi uyuya kaldığın ağacın bir dalına as ben gelip alacağım saat üç'te orda ol " yazıyordu. Açıkçası biraz tedirgindim üzerime bir şeyler aldıktan sonra evden çıktım ve çocuğun dediği gibi saat tam üç'te oradaydım. Ceketi ağacın bir dalına astıktan sonra oradan hemen uzaklaştım ama neden bana kendini göstermiyordu merak ediyordum sanırım tanıdığım biriydi. Bir anda yağmur yağdı ve ben yağmurlu havaları gerçekten çok seven biriyim bu yüzden yağmurun altında kalmaya karar verdim. Sonra birinin ayak seslerini duydum ve bana "Şemsiyeyi al lütfen ve hemen eve git yoksa üşüteceksin "dedi. Ve gitti yüzünü görmedim çünkü maske vardı ama sesi gerçekten çok güzeldi. Kimdi bu şimdi yoksa o olabilir miydi? Eve vardım üzerimi değiştirdikten sonra saçımı kuruttum ve biraz kitap okumaya karar verdim. Gerçekten kitap okumayı çok seviyorum başladığım zaman bitirmesem olmuyor çünkü çok merak ediyorum. Resmen beni içine sürüklüyor sanki o anı yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Genellikle roman okumayı daha çok seviyorum.

Kendimi kitap okurken gerçekten çok mutlu hissediyorum ve bir sürü kitabım var. Hangisini okumayağıma karar vermek yarım saatimi alıyor genellikle aşk ve macera ile alakalı kitapları okumayı daha çok seviyorum. Aşık mıyım değilim ama aşk kitapları okumak hoşuma gidiyor. Bazen tarih kitapları da okuyorum bir çok şeyi kitaplardan öğreniyorum tarihi gerçekten çok seven biriyim. Bu yüzden tarih dersinden sürekli yüksek alıyorum hocam beni gerçekten çok seviyor ve ben de onu çok seviyorum. Bana dersime ilgili olman çok güzel bir şey devam et sen benim en sevdiğim öğrencimizinsin diyor. Bu gerçekten çok hoşuma gidiyor insanların bana iltifat etmesini çok seviyorum bazen küçük bir şeyde bile mutlu oluyorum. Sevdiğim insanların bana hediye almasına gerek duymuyorum çünkü zaten onlar benim için birer hediye derslerimde gerçekten çok başarılı biriyim.

Anne ve babamın hayatta olmasını gerçekten çok isterdim. Biliyorum ki oralarda bir yerlerde beni izliyorlar ve gurur duyuyorlardı eğer hayatta olsalardı kızlarının onlar olmadan hiçbir şey yapamadığını görürlerdi. Onlarsız bir hayat gerçekten çok zor arada annemin ve babamın kıyafetlerini bakıyorum ve onların kokularının hala elbiselerinde olduğunu fark ediyorum ve kokularını içime çekip fotoğraflarına bakıp ağlıyorum annem ve babam öldüğünde ben sadece 11 yaşındayım ve bana teyzem bakıyordu. Eniştem beni hiç sevmediğini her fırsatta belli ediyordu teyzeme daha ne kadar ona bakacaksın ondan nefret ediyorum bir an önce bu evden gitmesini istiyorum diyordu. Gerçekten çok üzülüyordum ve teyzem de bunun farkındaydı bana sarılıp ben ablama seni ne olursa olsun bırakmayacağıma dair bir söz verdim dedi. Lakin amcam beni daha fazla evinde görmek istemiyordu ve ben de açıkçası teyzemi zor durumda bırakmak istemiyordum. Bu yüzden evden ayrılmaya karar verdim teyzem bana onun yerine ben senden gerçekten çok özür dilerim dedi ve bana sıkıca sarılıp öptü. Kendine dikkat et canım bir şeye ihtiyacın olursa ben buradayım kapım her zaman sana açık dedi. Teşekkür ederim teyze ama biliyorsun eniştem beni burada istemiyor sanırım bir daha buraya gelmesem çok iyi olacak diyip ağlayarak kendi evime gittim. Her yerde anne ve babamın fotoğrafları vardı keşke şuan yanımda olsaydınız dediğimi ve saatlerce onların fotoğraflarına bakıp ağladığımı hatırlıyorum sadece. En çokta onların sesini unutmuş olmam benim içimi çok yakıyor kim sevdiği birinin sesini unutabilir ki ama ben anne ve babamın sesinin unuttum. Sevdiğin birinin sesini hatırlayamamak gerçekten çok zor bir şey özellikle bu annen ve babanın sesi ise. Anne ve babamla yaşadığım şeylerden gerçekten çok memnunum hiçbir zaman benden şikayetçi olduklarına şahit olmadım . Ne babam ne de annem bana asla el kaldırmadı gerçekten çok mutlu bir aileyiz derdik. Ama şuan o güzel aileden geriye sadece ben kaldım ve onlarla yaşadığım anıları asla unutamam ve unutmayacağım onlar beni hayata bağlayan tek şeydi ve şuan ne bir annem ne de bir babam var. İnsanlar bana çok gülüyorsun diyor unutmayın ki çok gülen bir insan içinde çok şeyler yaşıyordur demektir.Bu söz babamın bana söylediği bir şeydi ve ne babamın yaşadığı hayat kolaydı nede annemin . Çok zor zamanlardan geçmişler ama sürekli birbirlerine destek olmayı başarmışlar. Sırf bu yüzden babam ve annemin ilişkileri çok güzel bir yere ulaşmış. Onlar yanımda değiller ama biliyorum ki şuan oldukları yerde mutlular sadece o güzel aileden geriye bir tek benim kalmam acı veriyor. Onları çok özlüyorum hemde çok her gün mezarlarına gidip dua ediyorum ve ağlıyorum kısacası onları unutmam imkansız bir şey. Seslerini hatırlayamıyorum ama yüzlerini hâlâ hatırlıyorum. Babamla sürekli oyun oynardık beni sırtına alırdı ve dolaşırdı ayrıca hep ip atlardım babam ve annemde sürekli beni bir köşede izler ve sürekli gülümsemeler di. Yüksek not aldığımda babama koşardım ve baba bak derdim ama şimdi o notları göstereceğim kimsem kalması. Eniştem zaten beni istemiyor kendisi bizim aileyi hiç sevmezdi ve bu yüzden bana karşı da kötüydü fakat babam ve annem öldükten sonra bana karşı daha da kötüleşmeye başlamıştı. Bu yüzden Eniştemi hiçbir zaman sevmedim hep nefret ettim ondan . Bir insan nasıl bu kadar acımasız ve düşüncesiz olabilir eniştem kendisi dışında hiç kimseyi düşünmeyen aynı zamanda çok kibirli biri teyzemi kaç yıldır görmüyorum ama açıkçası oraya gitmekte istemiyorum. Teyzemi ne kadar merak etsem bile bunu yapamam çünkü o eve bir daha asla girmiyeceğime dair kendime bir söz vermiştim. Eğer gidersem Eniştem ne işin var burada senin yine diye bağırdı bu riski alamam. Sırf Eniştem yüzünden Teyzemi bir daha asla göremiyeğim ve bu gerçekten çok acı verici bir şey ondan uzun zamandır haber alamıyorum. Yani öldü mü yoksa hâlâ yaşıyor mu hiçbir fikrim yok onu gerçekten çok özlüyorum tıpkı anne ve babamı özlediğim gibi. Teyzem sürekli anne ve babam gibi bana destek olurdu ve hiçbir zaman beni bırakmazdı her yere benimle gelir gözünü bir an bile olsun benden ayırmazdı. Kısacası Teyzem anne ve babam öldükten sonra beni hayata bağlayan biriydi yani böyle birini nasıl unutabilirdim. Teyzemi unutmam imkansız o Eniştem ne zaman bana kızsa gelip onun yerine özür diler bana sıkıca sarılır ve gözyaşlarımı silerdi. Ona nasıl ulaşabilirim gerçekten bilmiyorum ayrıca Teyzem dışında beni seven akrabalarım farklı şehirlerde oysa Teyzem benim 3 mahalle aşağımda oturuyor ama yinede gidip onu görmeye cesaret edemiyorum çünkü eniştemin yine bana ve Teyzeme kızmasın dan çok korkuyorum bu yüzden gidemem. Ayrıca sağlar mı onu bile bilmiyorum ama Teyzemi yıllardır görmüyorum bu yüzden kendimi toparlayıp Teyzemin evine gitmeliyim. Daha fazla dayanabileceği mi bilmiyorum umarım Eniştem orada değildir. Neyse gitmeye karar verdim eve vardığımda evin balkonunda bir yaşlı kadının oturduğu gördüm ve yanına gittim.