Raining in Village

Chapter 01

Mag aalas otso ng umaga ng nakarating ako sa Batangas. Grabi ang traffic dito. Hysst na Stress ako.

Tumigil ang bus sa may parking lot tsaka bumaba ako kitang kita rito ang bundok kung saan I have an memories there when I was a kid, dati dinadala ako dito ni tita para kumuha ng larawan ng pag lubog ng araw pero ngayon wala na siya nag paalam na siya last year. Mukhang pati yung panahon sumasabay sa mood ng araw ko. Shempre masakit para sakin na mawalan ng tita na talagang minahal ako at tinuring akong anak.

Tumulo ang mga luha ko kasabay ng pag buhos ng malakas na ulan. Natulala ako ng may lumapit sa akin na isang lalaki. At binuka niya ang dala dala niyang payong.

Grabi ang tangkad niya hanggang balikat niya lang ako. Medyo mahaba ang buhok niya abot hanggang kilay parang Koreano chinito ma panga,makapal ang kilay, matangos ang ilong, maputi at kissable ang mga labi at kitang kita ko rin kung gaano kahaba ang kanyang pilikmata. Hindi siya maiitim ahh basta lahat na nasa kanya.

"Hello, miss.. you idiot?" Taas noo niyang tanong.

"Ayy sorry... I remember my ex kamukha mo kasi" I said. Na talagang hindi ako makatingin ng diretso tumingin nalamang ako sa mga taong dumadaan.

"Ahh okay. Nga pala I'm Zyrus Jade Lee" Nakangiti siyang nag pakilala. At nakipag kamay.

"Hi..I'm Raize Ellivera" Nakangiti akong nag pakilala sakanya. Na hanggang ngayon ay nakahawak pa pala ako sa kamay niya. Hala. Nakakahiya, mabilis kong inalis ang kamay ko at nag pa sensya sakanya.

"Um. Btw, If you have a needed just visit my cafeteria andyan lang sa may kanto. Na may pangalang "Leechang Coffee shop" he said--

"Yes.. thank you" sabay ngiti sa kanya na talagang kinindatan pa niya ako ng mata.Kumaripas ako ng tingin kasi nahihiya ako. Ehh kaka tagpo palang namin ma huhulog na naman ako. Malay mo iba na man ang intensyon ng lalaking to.

"Alright...welcome by the way saan ang bahay? niyo para ma hatid na kita kasi umuulan pa naman baka mag kasakit ka pa." Tanong niya sa akin.

He has a simple boy, I attracted in his brow. Shempre pati tangkad at ang ganda ng kanyang mga mata tapos kagat labi pa siyang makipag usap sa akin.

"Ahh-ta-laga umm andyan-lang sa may- kanto... Yes sa may kanto. Tsaka sasabihin ko nalang if dun na ang bahay na pupuntahan ko.'' pa utal utal kong pag bigkas ng sinasabi ko sakanya. Talagang nadala narin yong labi ko sa na kaka atraksyon niyang ka pogian.

"Sige let's go" Naka ngiti niyang sagot.

"Btw, I live in Pasig I graduate in UST, Now I there because of my Lola's birthday at para makapag pasyal pasyal naman ako dito. Gusto mo sumabay kana sa akin kasi ihahatid mo narin naman ako. Ano deal?" Taas noo kung tanong para magkaron naman akong friend dito.

"Sige, tsaka tamang tama kasi wala pa naman akong trabaho sa cafeteria ko'' Sagot niya sa akin.

Ng makarating na nga kami walang taong lumalabas tsaka wala akong naririnig na boses.

I knocked the door and I said ''hello.. Good morning lola hello po I here na po.'' pag katapos kung tumawag wala man lang na nag paramdam o kahit anong umaalingawngaw na boses sa bahay ng lola ko.

May lumapit na babae na siyang tinawag ang pangalan ko.

"Hello ms.. ikaw ba yong apo ni lola Basyang?" Tanong ng isang matandang babae na kasing edad lang noon ng lola ko before ng umuwi pa ako dito.

"Yes po ako nga po bakit?" Tanong ko naman sakanya. Kinabahan ako kung ano na ba nangyari sa lola ko, andaming pumasok sa isip ko kong ano anong negative na nangyari na ba o mangyayari palang.

"Ms.. umalis na sila rito kasama niya yong uma alaga sakanya. Yong apo niyong na si Ketty, sabi raw dinala na niyon sa bahay niya. Ehhh wala naman daw na kasing ka pamilya dito sa Batangas, kaya't dinala niya na sa Sorsogon. Maganda na ang buhay ng Ketty niyon dati ang bata pa niyon tsaka yong bunsong anak ni Claire na si Raize Ellivera kumusta na kaya siya?." Sabi ng matatanda.

"Ayy, ako yung bunsong anak ni Claire ako po si Raize Ellivera yung apo po ni lola Basyang'' Naka ngiting sabi ko sakanya.

"Ahh ikaw ba yun kaya pala ang ganda mo ms. Kaya pala kumakatok ka diyan. Ehh matagal na silang wala diyan simula pang 2020 umalis na sila rito." She said--- at nawala ang pag ngisi ng mukha ko ng nalaman kung wala na siya rito. Talaga si ate Ketty? Ang anak ng kapatid ng nanay ko. Bumalik pala siya rito. Kumusta na kaya siya?

"Ahh sige po.. salamat po" I said---

"Pano niyan? Raize sayang naman ng punta mo rito.., pero may naisip ako tutal meron naman na kwarto sa cafeteria ko dun ka nalang muna matulog tsaka kitang kita sa mukha mo na hindi ka natulog. Diba galing kapalang ng biyahe eh nakita kasi kita na bumaba sa bus." Zyrus said- at napa tingin ako ng malalim sakanya.

"Mapag titiwalaan ba kita?" Tanong ko.

"Luh, kung ikukumpara mo ako sa mga di ma pagtitiwalaan na tao ibahin mo ako. Okay." Nag ma mayabang niyang sagot.

"Sus, talaga bah?" Taas kilay na sagot ko. Pero mukhang mapag titiwalaan na man talaga to. Mukha palang nakakapag attract na ehh.

Dito sa may kanto dinala ako ni Zyrus kung saan na maraming tao yun pala mag ka kape sa cafeteria niya ang ganda ng style ng cafeteria pag pasok mo makikita ang mga lamesa na gawa sa bamboo at mga kahoy na upuan marami ang mga naka upo habang hinihigop ang kape.

Na pa kasaya at napaka ganda naman pala ng cafeteria na'to. Ito raw kasi ay dinarayo narin at this is the most famous cafeteria in Batangas. Buti nalang Naka punta ako rito. I take a picture bago ako umuwi.

Tinawag ako ni Zyrus at pinakita ang kwarto na pwede kung magamit. Malaki naman siya hindi gaano malaki at hindi gaanong maliit sakto lang based sa nakikita ko.

Bago palang ang mga gamit at maganda ang pag ka desenyo ng mga artworks na nakadikit sa pader.

Nakakita ako ng magandang artworks which is paintings na merong babaeng umiiyak sa kalsada. Parang talagang totoo kasi habang umuulan ay kasabay ng pag tulo ng mga luha ng babae.

Ang ganda gusto kong dalhin pag uwi ko. Hysst kaso lang eh mukhang hindi yan ibibigay sakin ng lalaking yun.

Lumabas ako ng kwarto at tinanong ko siya ng "hello...can I borrow your phone?'' taas kilay na pag sabi ko.

Kumunot ang noo niya kasabay ng pag kagat ng labi at pag tingin sakin from head to toe head.

"Yes?" I asked--

"Sure..here" kasabay ng pagbigay ng kanyang cellphone.

"Hello, yaya paki lock always ng bahay kasi mukhang dipa ako makakauwi at mukhang mag tatagal pa ako sa Batangas, the reason why Lola's not here." Sabi ko naman sa kabilang linya.

"Yes, Raize ingat ka jan huh wag kang mag papa ulan tsaka sakitin ka pa naman at usong uso ngayon ang pag laganap ng sakit." She said

"Sige.. ingat yah" na ka ngiting sabi ko sa linya na tinatawagan ko. I stop the call and I give the phone in Zyrus mukhang tinitingnan niya ako ng malalim nakakatakot.

"Yan, thanks" at pumunta sa loob ng kwarto.

Napa muni muni ako at nag isip ng malalim, kailan kaya ako uuwi? Tatagal pa ba ako rito? Ehh kung puntahan ko kaya ang lola ko sa Sorsogon? May kotse naman si Zyrus ehh.

Author's Note: Vote and comment is really appreciation.