OPPOSİTE - TAEKOOK

27. bölü(m)

[Dört yıl sonra]

Artık universiteyi bitirmiştim. Sonunda hayallerime kavuşuyordum.

Şimdiyse büyük bir heyecanla Taehyung ve Bay Kim ile birlikte şirkete doğru ilerliyorduk. Bay Kim sözünde durmuştu. Beni şirketinde avukat olarak işe alacaktı.

"Heyecanlı mısın?" Bay Kim'in konuşmasıyla bakışlarımı ona çevirmiştim. "Biraz." desem de bu büyük bir yalandı, çünkü bariz bor şekilde heyecandan titriyordum!

"Sakin ol aşkım." sağ tarafımdan gelen kalın fısıltının ardından baldırımda kocaman bir el hissetmiştim. Beni yatıştırmak istermiş gibi baldırımı okşuyordu.

"Heyecanlanacak bir şey yok Jungkook. Zaten ilk olarak stajyer olarak çalışacaksın. Her şeyi tümüyle öğrendikten sonra kim bilir belki seni başa geçiririm, hm?"

"Eğer gerçekten bunu hakettiğimi düşünüyorsanız bunu yapın Bay Kim. Zaten sizin şirkette çalışacağım için kendimi torpilli hissediyorum. Artı olarak haketmediğim konuma beni getirirseniz mahçup olurum."

"İtiraf ediyorum ilk başta sadece oğlumla sevgili olduğun için öyle demiştim. Bunu sana dememe rağmen kendini salmadın, universiteyi dereceyle bitirdin. İşte o an sen şirketimde çalışmaya hak kazandın. Yani demem o ki kendini torpilliymiş gibi hissetme sakın."

Dediklerine karşın başımı sallayarak "Peki." demiştim.

Bir kaç dakika sonraysa şirkete vardığımız gibi Bay Kim'in odasına girmiştik. Bana ne yapmam gerektiğini en ince ayrıntısına kadar anlatmıştı. Konuşma bittiği gibi hemen ayağa kalkıp Bay Kim ile el sıkışmıştım. Bu saatten sonra şirkette o benim sadece patronumdu.

İzin alarak odadan çıktığım gibi Bay Kim'in sekreteri beni karşılamış bana neyin nerede olduğunu göstermeye başlamıştı. Her şeyin yerini öğrendiğimdeyse bana dönüp "Yeni işine başlayabilirsin." diyip gitmişti.

Ben ise heyecanla kafamı sallayıp ilk iş günümde çalışmaya başlamıştım.

Stajyerlik gerçekten zor işti ve ben biran önce stajyerliği bitirip asıl mesleğimi yapmak istiyordum.

Çıkış saati geldiğindeyse şirketten dışarı çıktığım gibi Taehyung ile karşılaşmıştım. Arabasına yaslanmış beni bekliyordu. Yanına yaklaştığım gibi yanağına kocaman bir öpücük kondurmuştum. "Özlemişim seni."

"Kaplanın da seni çok özledi sevgilim. Açsan bi yerlere gidelim mi?"

"Hayır eve gidip uyumak istiyorum."

"Nasıl istersen." diyip benim için arabanın kapısını açmıştı. Oturduğumda kapıyı kapatıp o da sürücü koltuğuna oturup arabayı çalıştırmıştı.

"Ee nasıl geçti ilk günün?"

"Yorucu ama güzeldi." demiştim hevesle. "Biran önce stajımın bitmesini ve avukat olmayı istiyorum."

"Başa geçtiğimde seni kişisel avukatım yapacağım." diyip yandan sırıtmıştı. Bu sırıtış hiçte masum değildi. Kim bilir aklında nasıl fesatlıklar vardı.

"Bundan şeref duyarım." diyip ben de onun gibi sırıtmaya başlamıştım. Bu dört yılda gerçekten çok şey değişmişti. Mesela Taehyung sayesinde artık utangaç değildim. Beni kabuğumdan çıkarmıştı, onunla aynı yaşta olsam da beni büyütenin Taehyung olduğunu düşünüyordum.