Yeteneği başka büyücülerin gücünü arttırabilmek olan Lena, büyü dünyasındaki en güçlü iki ismin ana hedefi olacaktır. Peki, kötülük bu kadar baştan çıkarıcıyken kalbini çoktan teslim ettiği adamın tarafında kalmaya devam edebilecek midir?
Merhaba sevgili okuyucu! Bir Jujutsu Kaisen hayranı olarak uzun zamandır Gojo ve Sukuna ile alakalı bir kurgu yazmayı planlıyordum. Bu benim ilk hayran kurgu deneyimim olacak, umarım beğenirsin ☺️ Oy ve yorumlarını heyecanla bekliyor olacağım!
Başlama tarihini buraya not düşebilirsin ^_^
Bölüm görselindeki kadın kurgudaki ana karakterim Lena. Kendisi henüz özel bir yeteneği olduğunu bilmeyen bir insan; senin, benim gibi biri anlayacağın işte :D
Ee o zaman başlamadan önce bünyemize bir doz Gojo Satoru alalım ehehe
İyi okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
Yağmurlu bir günün akşamıydı.
Damlalar ceketimin üzerinden yere doğru düşerken hızlı adımlarla evime ulaşmaya çalışıyordum.
Sokaktaki insanların birçoğu kuvvetli bir şekilde yağan yağmurun dinmesini beklemek için ya açık olan dükkanların içine girmiş ya da otobüs duraklarının altına sığınmıştı. Ben ise evime birkaç dakikalık mesafe kaldığı için beklemeden hızla yürümeye devam ediyordum.
İçimden böyle bir güne hazırlıksız yakalandığım için söverken telefonumun çalmasıyla adımlarımı biraz yavaşlattım ve çantamın içindeki telefona ulaşmaya çalıştım. Dikkatimi yürüdüğüm yoldan çektiğim için saniyeler sonra çarptığım kişiyi fark etmemiştim.
"Ah!"
Çarpışmanın verdiği etkiyle hafifçe geriye doğru sendeledim ve bir elimi acıyan başıma doğru götürüp yavaş hareketlerle ovmaya başladım. Telefonumun sesi durduğunda ben çoktan başımı kaldırmış ve çarptığım adama bakarak "Pardon!" demiştim.
Bu adam oldukça garip görünümlü birisiydi. Yüzünün yarısını kapatan bandayı gözlerini korumak için mi takmıştı yoksa bu bir çeşit fanteziden mi ibaretti emin olamadım. Ona baktığımda yüzünün açıkta kalan kısmı bir tek burnu ve ağzı olduğu için dudaklarının aldığı şekil nedeniyle onun da şaşkınlıkla beni süzdüğünü anlayabilmiştim.
Ben de en az onun kadar şaşkındım ama bu garip göründüğünü düşündüğüm için değil yağmur damlalarının ona değmeden yere düştüğünü gördüğüm içindi.
Bir dakika... Ne?
Karşımdaki manzarayı algılamakta güçlük çektiğimden elim istemsizce gözlerime gitti ve hafifçe ovuşturmaya başlarken kendimi bunun bir rüya ya da halüsinasyon olmadığına inandırmaya çalıştım.
"Bana nasıl dokunabildin?"
Beyaz saçlı adamdan gelen bu soru beni hazırlıksız yakalamıştı. Gözlerimi kısarak anlamsızca ona baktım.
