VAZGEÇME

Her şeyin vakti var. Uyumanın, kalkmanın, yemenin, içmenin
Sevmenin bile vakti var...
Ha deyince sevemezsin.
Bitti dedimi bitmez...
Gitmek istediğin zaman gidemezsin.
Bir adımı bile kendi iradesiyle atamayan insanlar. Yani bizler...
Ölmenin bile vakti olduğunu ve bu vaktin büyük bir sır olduğunu unutmayın...
Ve vazgeçmeyin hayatın yaşattığı Her acıya her zorluğa karşı gelip,
Sizi güçsüz sananlara gücünüzün ne olduğunu göstermek için Vazgeçmeyin.

Ne yaparsınız yapın, adınız hayatınız aileniz olsun yada olmasın...
Tek başına olsan bile Vazgeçme.
İnsandan ümit ölünce değil unutulunca kesilir.
Yağmur yağınca, toprak kokar...
Gece gündüze bir anda dönüşmez...
İnsan bir anda büyümez.
Aynada yüzüne bak. Hayatı değil önce kendini tanı.
Biri olarak gör kendini. Yabancıya bakıyormuş gibi bak...
Gözlerin bile sen istemeden vazgeçemiyorsa sana bakmaktan.
Sende vazgeçemezsin Yaşamaktan!

Bırak isteyen istediği yerde kalsın.
Tükenen yitirsin umudu. Amaçları bir hiç uğrunada olsa... Sen vazgeçenlerden Olma.
Ne için yaşıyorsun. Ne uğruna?
Yaradılışının sebebini bile tam manasıyla kavramak yerine. Olduğu gibi yaşamak sana mı bana mı reva. Söylesene...
VAZGEÇMEK Mİ İSTİYORSUN?
Geç git o zaman. Ama nelerden vazgeçeceğini de bilerek geç git. Amaçlarını hayallerini sevdiğin ne varsa hepsini silerek çekil git kendinden. Başka günlerin doğduğu zamanlar gelince pişman olacağını bile bile çekil git. Ölüm geldiğinde vazgeçemeyeceğini bildiğin halde geri dönüşü olmayan bu yolda, bir defa geldiğin ve bir daha asla dönemeyeceğin şu hayattan vazgeçme be İnsan!
Kimi sevdiysen ona git neyi istediysen onun için yaşa...
Amaçsız yaşamaktansa ölmeyi tercih etme... Amaçsızda olsa senin iradenin dışında olan bir iradenin senden vazgeçmediğini unutma!
Eğer bir gün olurda, bir yerde karşılaşırsan Kendinle. Doyasıya hasret gider ve sonsuz olan o hayatı arzula...
Kelimelerin Başka diyarına gidiyorum. Çünkü ben Asla vazgeçmem!