Adım okununca müdürün yanına geçtim. Elimi uzatarak beklemeye başladım. İğne parmağıma battığında karıncalanma dışında bir şey hissetmedim oysa herkes acı içinde bağırmıştı.
Müdür iğneyi biraz daha batırdığında canım acımaya başlamıştı ama hâlâ ışık...
O kadar hızlı koşmuştuk ki nefes nefese kalmıştım. Artık kendi bölgemize geldiğimiz için durmuştuk ama sınıra çok yakındık.
"Benden bu kadar korktuğunu bilmiyordum Araz." Duyduğum sesle hemen arkamı döndüm. Tam sınırda elleri ve ayakları pati halinde olan bir kız vardı.
Bu kurtların prensesi olmalıydı. Sadece kraliyet soyundan gelenler elleriyle ayaklarını patiye çevirebiliyordu.
Araz "Senin olduğunu anlamalıydım." diyerek gülmeye başladı.
Yanımdan ayrılıp kızla sarıldıklarında sinirlenmiştim. O anlamda değil. Sonuçta o bir kurttu yani tehlikeliydi. Tamam belki birazcık o anlamda da olabilir ama azıcık.
Onlar kendi aralarında şakalaşarak konuşurken kız bir anda bana döndü ve "Araz'ın bir sevgilisi olduğuna üstelik senin gibi güçsüz biriyle olmasına şaşırdım doğrusu." dedi
"Güçsüz derken?"
İşaret parmağıyla boynumdaki kolyeyi gösterdi. Tabi yaa. Araz da bu yüzden bana yalancı diyordu. Sırıtarak kıza doğru yaklaştım.
"Emin ol kim olduğumu bilseydin böyle konuşamazdın."
Kız komik bir şey söylemişim gibi kahkaha atmaya başladı. Arazla ikisi sinir bozmak konusunda ustalaşmışlar.
"Kraliyet soyundan olsaydın seni dikkate alabilirdim."
"Ya kraliyet soyundan gelenlerden bile üstünsem. Sonuçta beni ilk kez görüyorsun."
Kız artık sinirlenmişti ve birazda kafası karışmıştı sanırım.
"Kraliyetten üstün sadece tanrılar var. Onlardan olamayacağına göre artık yalanı bıraksan mı?"
Kızın üstüne yürümeye başladığımda Araz kolumdan tutup beni okula doğru götürmeye başladı. Tabi sevgili kurt arkadaşına görüşürüz demeyi de ihmal etmedi.
Okula geldiğimizde beni durdurdu ve "Onun adına özür dilerim ama sende abarttın kabul et." dedi.
"Naptım da abarttım acaba? Farkındaysan o çok sevdiğin arkadaşın beni küçümsedi."
"Tamam haklısın ama kraliyet soyundan da üstünüm derken sencede fazla abartmadın mı?"
"Bu seni ilgilendirmez." dediğimde başını yere eğerek sırıttı.
Daha fazla konuşmak istemediğim için geri dönüp okula doğru yürüyecekken yine bana "Yalancı bücür." diye seslendi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bana öyle seslenmeyi kes."
"Peki Yalancı bücür, hangi odada kalıyorsun?"
Alayla sırıtarak "Misafir kabul etmiyorum." dedim.
Gülerken bir anda elimi tutup beni okula doğru götürmeye başladı.
Sinirle elimi ondan kurtarıp "Rahat bırak artık beni." deyip hızlıca yürümeye başladım.
