ညိုခြေထောက်တစ်လှမ်းနှစ်လှမ်းလောက်လဲလျှောက်ပြီးမကြာဘူးခြေထောက်ကခုလေးမှချုပ်ပြီးဆေးတွေထည့်ထားတာမို့ဆူးပြီးနာလာတယ်ဇန်ကတော့ရှေ့ကလျှောက်နေတော့ညို့ကိုမမြင်
"ဟို!...ကောင်လေး....ငါလမ်းမလျှောက်နိုင်ဘူးခြေထောက်ကနာနေတယ်"
ဇန်ကြည့်လိုက်တော့မှမျက်နှာလေးရှုပ်မဲ့ပြီးပြောနေတဲ့သူကိုမြင်တော့ညို့ဆီပြန်လျှောက်လာပြီးညို့ရဲ့ဂုတ်ကိုဖက်လျှက်
"ကျုပ်နာမည် တည်ကမ္ဘာဇန် ကောင်လေးမဟုက်ဘူး....ခင်ဗျားမလျှောက်နိုင်ဘူးမှက်လား"
"အင်း....တည်ကမ္ဘာဇန် လွှက်အုံးဘာလုပ်မို့လဲ"
"ခင်ဗျားကိုကျုပ် အလာတုန်းကဘယ်လိုခေါ်လာလဲ"
"ဟင့်အင်း...အဲ့လိုမသွားတော့ဘူးငါ့ကိုဝှီးချဲနဲ့ပဲတွန်ပေးလည်းရတယ်"
"ဒီအထပ်မှာဝှီးချဲတွေမရှိဘူး ကျုပ်ချီခေါ်မှရမှာ"
"..........."
"ဒါမှမဟုက်ခင်ဗျားခြေထောက်မနာတော့မှလမ်းလျှောက်ပြန်ချင်တာလားအချိန်တွေကြာမှာ....ကျုပ်ကတော့အချိန်တွေအလကားမဖြစ်အောင်တစ်ခုခုလုပ်မလားလို့....ဟိုမှာတွေ့လား....?အဲ့အခန်းတွေကအရင်တုန်းကသားဖွားခန်းတွေ....အခုတော့သားဖွားဆောင်မဟုက်တော့လို့.....အခန်းတွေရှင်းနေတယ်....ကျုပ်တို့အဲ့ထဲသွားပြီးကားပေါ်က ကိစ္စဆက်လုပ်ကြမယ်လေ...အလျှင်လဲမလိုတော့ဘူးဆိုတော့"
ဇန်ညို့ကိုတမင်ခြောက်၍ပြောလိုက်ချင်းပင်မဟုက်ရင်ဒီအဖိုးကြီးပေါက်စကသူချီခေါ်မှာကိုဆက်ငြင်းနေမှာဆိုး၍ပင်။
"အင်း..ရတယ်...မင်းပဲချီခေါ်တော့"
ဇန်လည်းညို့ကိုပွေ့ချီပြီးလျှောက်လာရင်းဓာတ်လှေကားကိုတွေ့မှဓာတ်လှေကားထဲဝင်ရင်းညို့ကိုကြည့်တော့သူပွေ့ထားတဲ့အတိုင်းလေးနှင့်သူ့လည်တိုင်ကိုဖက်ထားရင်းသူ့ကိုတစ်ခုခုပြောချင်နေပုံပင်။
"မင်း...မလေးဘူးလား"
"ခင်ဗျားက..လား ..လေးမှာ ခင်ဗျားခန္ဓာကိုယ်က
ဖော့တုန်းတောင်အဖေခေါ်လို့ရတယ်"
YOU ARE READING
my mine brown
Actionမင်းနဲ့ကိုယ့်ရဲ့တွေ့ဆုံမှုမှာကျကွဲသွားတဲ့ပန်းအိုးလေးကိုကျေးဇူးတင်ရမယ်မောင့်ညို တည်ကမ္ဘာဇန်×ရေှးညို (Unicode & Zawgyi)
