Uyutmayanlar

Anlatılamayan

Sokak lambaları sönmüştü 

Mürekkebimde kurumuş

Mumsa çoktan erimişti

Hasretini anlatmayı bitirememiştim oysa

Bekle güneş

Doğmanın sırası değil 

Başlayamam yine sensiz günlere

Başlayamam yine kokunun hasretini duymaya

Ev dağıldı senden sonra

Eşyalar artık soğuk bir nesne

Sıcak gelmiyor artık battaniye

Radyoda pek suskun yokluğuna 

Saçım uzadı

Sakalda bıraktım

Ama yine tanırsın beni

Gözümdeki kederden 

Yokluğundaki senden