İstanbul sokaklarından bir ayyaş geçer
Yine kokar ağzındaki içki
Ne güler
Ne ağlar
Bakınca öldü dersin
İstanbul sokaklarından bir ayyaş geçer
Yalnızdır her zaman
Etrafına köpeği yaklaşır onu da iter
Oysa hep sitem eder dalgalara yalnızlığını
Ne gidecek evi vardır
Ne sığınacak kimsesi
İstanbul sokaklarından bir ayyaş geçer
Gider sahile uzanır bankına
Yanına bekler hep birinin oturmasını
Polis gelince kaçar
Uyuyamaz hiç bir zaman
Yıldızlar batana kadar eşlik eder onlara
İstanbul sokaklarından bir ayyaş geçer
Cebinde rahmetlinin fotoğrafı
Bir tek varlığı
Yıldızlara doğru yakar sigarasını
Anlatır fotoğrafa yaptıkları
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyutmayanlar
PoesiaGece başınıza kafanızı koyduğunuzda sizi uyutmayacak olan o şiirler...