Uyutmayanlar

Sokaktaki Ayyaş

İstanbul sokaklarından bir ayyaş geçer

Yine kokar ağzındaki içki

Ne güler

Ne ağlar

Bakınca öldü dersin

İstanbul sokaklarından bir ayyaş geçer

Yalnızdır her zaman

Etrafına köpeği yaklaşır onu da iter

Oysa hep sitem eder dalgalara yalnızlığını 

Ne gidecek evi vardır

Ne sığınacak kimsesi

İstanbul sokaklarından bir ayyaş geçer

Gider sahile uzanır bankına

Yanına bekler hep birinin oturmasını

Polis gelince kaçar

Uyuyamaz hiç bir zaman 

Yıldızlar batana kadar eşlik eder onlara

İstanbul sokaklarından bir ayyaş geçer

Cebinde rahmetlinin fotoğrafı

Bir tek varlığı

Yıldızlara doğru yakar sigarasını

Anlatır fotoğrafa yaptıkları