(unicode)
သိုးသိုးမနက်ခင်း အလုပ်ရှုပ်နေပါတယ်။
သူ့ရဲ့ပထမဆုံးကျောင်းတက်ရက် ကိုရောက်နေပြီမို့ပါ။
သူ့အခန်းရှိမှန်ကို ကြည့်ပြီးဆံပင်ကို ထိုးဖွလိုက်ပြီးကျောင်းယူနီဖောင်းကို ပြင်လိုက်သည်။
သိုးသိုးဝတ်ထားတဲ့ကျောင်းယူနီဖောင်းက
နက်ကတိုင်ချီရတဲ့အဖြူရှပ်လေးနဲ့ ဒူးအထက် အနက်ရောင်ကျောင်းဘောင်းဘီဖြစ်သည်။
သိုးသိုးကဖြူဖြူဥဥလေးဖြစ်ပြီး ထိုသို့ဝတ်လျှင် အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းသလို sexyလည်းကျသည်။
"ရွှေသိုးငယ် မပြီးသေးဘူးလား?"
သိုးသိုးဦးငယ်ခေါ်သံကြား၍ အောက်သို့အမြန်ဆင်းရသည်။ဦးငယ်ကသိုးသိုးရဲ့အုပ်ထိန်းသူ။ သိုးသိုးတို့ကျောင်းရဲ့ ဒေါက်တာတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။
အသက်၃၀ကျော်သာရှိသေးပြီး အရပ်မြင့်မြင့်၊ ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်နှင့် ကိုင်းပြောက်မျက်မှန်တတ်ထားသော လူချောကြီးတစ်ဦး။
သိုးသိုးဦးငယ်အားနှုတ်ဆက်တော့ ခေါင်းလေးလာပွတ်ပေးသည်။
"ဘာတွေလုပ်နေလို့ဒီလောက်ကြာနေတာလဲ"
"သိုးသိုးစိတ်လှုပ်ရှားနေလို့ပါ"
"ဘာစိတ်လှုပ်ရှားစရာရှိလို့လဲ"
"ဦးငယ်ကသိုးသိုးရဲ့ ဆရာဖြစ်တော့မှာမလို့လေ"
"ဟားဟားကောင်းပါပြီကွာ"
သိုးသိုးကျောင်းရောက်တော့စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီ။သူအထက်တန်းကျောင်းသားဖြစ်ပြီ။
သိုးသိုးတက်တဲ့ကျောင်းက ယောကျာ်းလေးသီးသန့်ကျောင်း။သူဒီကျောင်းတက်ရတဲ့ရည်ရွယ်ချက်လေးက သူ့စောက်ပတ်လေး လီးအစုံစားရဖို့ပါဘဲ။
သိုးသိုးကအရင်ကဆို သူ့စောက်ပတ်လေးကို
ခရမ်းသီး၊သခွားသီးသာကျွေးခဲ့ရသည်။သူအားနာမိသည်။
နောက်ဆုံးတော့ သူအထက်တန်းရောက်ပြီမို့ အသားစားရတော့မည်။ဟားဟား။လီးတွေရေ..သိုးသိုးလာပြီနော်။
သိုးသိုးအခန်းထဲရောက်တော့ နှုတ်ဆက်ကာ သူ့ခုံမှာထိုင်သည်။ သိုးသိုးတို့ အခန်းကလူ15ယောက်သာရှိသည်။ အကုန်လုံးတောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်တွေချည်း။
