11. Bölüm

27 0 9
                                    

Odama çıktım ve kitaplarımı aldım biraz odada oyalanıp biçim değiştirme sınıfına gittim tam vaktinde gelmiş olmalıyım ki diğer öğrenciler ile birlikte sınıfa girdim ve bir masaya oturup profesörü beklemeye başladım  pansy ile blasie yan yana olan masalarda oturuyordu arkada bir yere geçtim. Ron yanıma geldi

Ron: naberr

Mia:iyidir senden

Ron:iyi benden de. Oturayım mı ?

Mia: hermione orda onun yanına geçseydin burda anca çaprazıma oturabilirsin

Açıkçası kimseyle konuşasım yoktu oyüzden biraz kovmuş olabilirim

Ron:iyii sen bilirsin ama yemek sözü sayıyorum bunu

Mia:tamam tamam akşam sürpriz yaparım

Ron: ben böyle hayırlı bir arkadaşı hak edicek ne yaptım ya

Gülümsedim  bana karşılık verip gitti.
Kapı açıldı ve profesör mcgonagall geldi uygulamalı dersi 1 gün önce yapmıştık bu yüzden şu an sadece kitaptan ders yapıyoruduk çok ta dinlediğim söylenemezdi düşüncelerime dalmıştım beni onlardan uzaklaştıran kapıdan gelen ses oldu

Draco: profesör üzgünüm geç kaldım

Mcgonagall: bir daha olmasın bay malfoy şimdi gecin yerinize

Draco: sağolun profesör

Draco etrafta göz geçirip arka çaprazımda olan boş bir sıraya oturdu.
Profesör derse devam ediyodu aşırı sıkılmıştım bende uyumaya karar verdim başımı masaya koydum ve gözlerimi kapattım çok geçmeden yüzüme vuran hafif rüzgar ile gözleirmi açtım önümde bir origami vardı merak ettim ve açtım içerisinde

benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın
hiçbir dakikamı yaşayamazsın
aysel git başımdan ben sana göre değilim
benim için kirletme aydınlığını
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

Atilla ilhanın yazdığı aysel git başımdan şiirinin 2. Kıtasıydı bu.(as bayrakları asss) Kimin yazdığı yazmıyordu mektupta bende öylesine bir şiir yazmak istedim aklımca şu sıralar kafamda dönen bir şiirdi bu

Şiirin altına minik bir not bıraktım ve onu masanın üzerinde geri bıraktım ve dersin bitmesini bekledim ders bitince arkama bile bakmadan dışarı çıktım bahçeye gidicektim arkadaşlarımı bekleyebilirdima ama bunalmıştım. Otururken yanıma harry geldi

Harry: nasılsın

Mia:iyi sen

Harry: ben iyiyim de bir an öyle çıkınca merak ettim

Mia: bunaldım biraz ya oyüzden

Yanıma oturdu ve sohbet etmeye başladık

Draco'dan

Bir şeyler yazmaya karar vermiştim neden bilmiyorum bir anda bozmak istememiştim arkadaşım olabileceğini düşündüm ona üzülüyordum başına gelen her şey babam yüzündendi neden bilmem ama suçluluk hissediyordum. Yazdığım şeyi gözleri kapalıyken onun oturduğu yere gönderdim etrafa dikkat ettim çünkü babamın nasıl beni izlediğini buldum okuldan öğrencileri tutmuş resmen bu adam sınırlarını gerçekten aştı. Çok geçmeden okumuştu ve bir şeyler yazmaya başladı benim yazdığımı anlamamıştır diye düşünüyorum yazdığı şeyi bitirip masaya koydu gözlerimi ayırmadan izliyordum tepkisini merak ediyordum yani sanırım tepkisini merak ediyordum.

Ders bittiğinde hızlıca çıktı bende kimse fark etmen mektubu alıp odama geçtim okumaya başladım

aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum

Keşke 1. Kıtasından başlasaydın en azından düzensizlik olmazdı. Kimsin bilmiyorum belki yanlışlıkla bana geldi bilmiyorum öylesine yazmak istedim bana değilse özür dilerim.

Bu kadar düşünceli olması şaşırtıcı gelmişti nasıl olur da şu zamana kadar hiç fark etmem benim kadar kötü olmadığını biliyordum ama böyle olduğunu bilmiyordum sadece uzak kalmaya çalıştığım içindi ama bundan sonra bunu değiştiremezdim değistirmemem gerekirdi

Aşırı aşırı kısa oldu üzgünüüm bu bölümü beğenmedim o yüzden kısa tuttum ♡♡♡

Draco mu ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin