CHAPTER 1:Railway Station

9 0 0
                                    

(Dazai)

Yine lanet olası bir güne uyandım. Her sabah olduğu gibi canım intihar etmek istiyordu. (Çünkü kendisi bir intihar meyillisi)

Yatağımda yatarken "Acaba bugün intihar etmek için nasıl bir yöntem denesem?! " diye düşünüyordum.

Bence küvete su doldurup, içine batmak güzel bir fikir ama eğer biri beni o vaziyette bulursa sonum pek te iyi olmayabilir. Sonuçta küvete kıyafet ile girilmez dimi? Eh, artık girmiştim bile, hayatıma burada son vereceğim.

Chuya Arıyor...

"Ne var Chuya?!"D

"SEN NERDESİN DAZAİ!! SAAT 12.00 DE TREN İSTASYONUN DA BULUŞACAKTIK HANİ? NAPIYORSUN SEN! "

"E, şey benim işim var şu-"D

"İŞ FALAN BİLMEM BEN"C

Telefonu yüzüme kapattı. Tam batmak üzereydim... Neyse olsun, hiç birşey beni durduramaz...

İçki bardağından bir yudum içki aldım, içimde garip bir his vardı, daha ilk bardağımdı oysa...

İçimdeki garip hissin, içkiden kaynaklı olmadığını anladım... Ama artık çok geçti...

"DAZAİ SEN NAPIYOR-"C

"..."D

"P-PARDON GİRMEMELİYDİM, ÖZÜR DİLERİM. "

Çok panik olmuştum. İstinye Çırılçıplaktı ve havlumu almak için küvetten çıkmıştım.

"Ben 10 dakika ya geliyorum, sen salon da bekle. "

Chuya hiçbir şey demeden salona geçti ve bende o sırada üstüne giyindim. Nedense tam intihar edecekken biri gelip buna engel oluyor.

"Geldim. Artık gidebiliriz. " D

Evden çıktık ve Tren istasyonuna doğru yürümeye başladık, orada halletmemiz gereken çok işimiz vardı. Ve bende bunu unutup küvette intihar etmeye çalışmıştım. Eh, amma bunu bir daha yapmayacağım anlamına gelmez değil mi?

"Sen yine ne düşünüyorsun?" C

"HİÇ!" D

Tren istasyonuna nihâyet varmıştık. Chuya'nın bana neden bu kadar çok Kızdığını şimdi anlamıştım. 5 dakika sonra umarım yaşıyor olurum çünkü neredeyse 10 adım ilerimde Kunikida-san var. Evet, Dazai nasıl
Ş!ÇAR adlı çalışma. Ehehe.

"Dazai... " K

Sesi gayet sakindi, ama birazdan öyle olmayacak. Bundan aşırı emini-

"SENİN YÜZÜNDEN 1 SAATTİR BURADA BEKLİYORUZ!! ENAYİ MİYİZ BİZ OĞLUM?! SEN GEL Bİ BURAYA! "K

" KUNİKİDA-SAN, ŞŞTT"D

Tren istasyonundaki herkes bize bakıyordu ama Kunikida-san ın umrunda değildi. Belli ki beni dövmeyi kafasına koymuştu. Galiba onları biraz fazla beklettim. Ehew

"BEN-SANA-SAAT-12.00 DE-BURADA-OL-DEMEDİM Mİ? " K

"Ben intihar etmeye çalışıyordu-" D

"UMRUMDA DEĞİL! ŞU İŞİ HALLEDELİM NAPIYORSAN YAP. " K

"Ne yani? Beni önemsemiyor musun? " D

"Sen bizi önemseyip saat tam 12.00 de buraya geldinmi HA? " K

"Eh, o da doğru tabi. BENİ BIRAKICAK MISIN ARTIK KUNİKİDA-SAN?" D

"BİR DAHA BİZİ ÖNEMSEMEYİP GEÇ GELİRSEN SENİ KOVDURURUM HA! ONA GÖRE BAK! " K

"Dazai, iyi dayak yedin ha? " C

"SUS SEN! BİRAZDAN BENDE SENİ DÖVECEĞİM! " D

"Ben naptım kii?! " C

"ÖHM ÖHM, HATIRLADINMI? " D

"HAA O MU? ÖZÜR DİLEDİK YA LAN! " C

"S!K!CEM SENİ YA! " D

"Ç!PLAKKEN S!KSEYDİN O ZAMAN! " C

"YA BAK SENİ VARYA... "D

" SUSUN BE! AMMA KONUŞTUNUZ! ŞU İŞİ HALLEDELİM DE SONRA
S!KT!RİN GİDİN! "K

" TAMAM BE! KIZMA BİZE! "D

" SUSUN BE! AMMA KONUŞTUNUZ! ŞU İŞİ Bİ HALLEDELİM DE SONRA S!KTİRİN GİDİN?!?! "K

"TAMAM BE KIZMA BİZE" D

Saat 13.00'da Tren vardı ve şuan saat 12.55 ti. Trene doğru koşmaya başladık. Eğer yetişemezsek beni bir posta daha dövücekler. (Dövücekler diyorum çünkü Chuya da bana kızgın.) Daha fazla sinirlenirse ben onu değil, o beni S!KER. O yüzden olabildiğince hızlı koşmaya çalışıyorum ehe.

"Sonunda vardık. Eğer yetişemeseydik seni ben S!KERDİM! " C

Eh, bunu biliyordum. CHP'ye gibi birinden beklenir açıkçası. Gerçi bugün evimde beni o vaziyette görüp te sakın kalması da...

"SABAH SENİ S!KMEDİĞİME DUA ET BENCE" C

"SABAH NE YAŞADINIZ LAN!?!? " K

"SEN BİLMESEN DAHA İYİ OLUR KUNİKİDA-SAN. " D

"NİYE Kİİ" K

"Bencede sen bilmesen daha iyi olur çünkü ben Dazai'yi si-" C

"ÖHM ÖHM ÖHM CHUYA. " D

"Tamam be, demedik bir şey. " C

Trene bindik, belki ki Kunikida-san CHP'ye ile benim sabah ne yaşadığımı merak ediyordu. Ama söylesem pek S!KLEMEZ yani.

"Sabah ne yaşadığınızı söyleyecek misiniz artık!?!? " K

Chuya ile bakıştık, ona bir şey söylememesi için gözlerimle yalvardım.

"Boşver ya, çok bir şey olmadı aslında. " C

Dedi ve sonra bana bakıp sırıttı, bende ona "SENİ BİRGÜN S!KECEĞİM SEN DUR " bakışı attım.

"Çok birşey olmadı derken? " K

"Neden bu kadar meraklısın Kunikida -san?!? " D

"..."

Kunikida-san cevap vermedi. Onunla başbaşa kaldığım zaman yaşananları bir bir anlatacağım.

𝐼̇𝑙𝑘 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑢̈ 𝑦𝑎𝑧𝑑ı𝑚 𝑠𝑜𝑛𝑢𝑛𝑑𝑎 𝑒ℎ𝑒. 𝑁𝑎𝑠ı𝑙 𝑜𝑙𝑚𝑢𝑠̧ 𝑢𝑚𝑎𝑟ı𝑚 𝑏𝑒𝑔𝑒𝑛𝑖𝑟𝑠𝑖𝑛𝑖𝑧. 𝐵𝑢 𝑘𝑖𝑡𝑎𝑏ı𝑛 10 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑢̈𝑛𝑢̈ 𝑑𝑒𝑓𝑡𝑒𝑟𝑒 𝑦𝑎𝑧𝑑ı𝑚 𝑎𝑚𝑎 𝑏𝑢𝑟𝑎𝑦𝑎 𝑦𝑎𝑧𝑚𝑎𝑘 𝑐̧𝑜𝑘 𝑦𝑜𝑟𝑢𝑐𝑢. 𝑁𝑒𝑦𝑠𝑒 𝑏𝑢̈𝑦𝑢̈𝑘 𝑖ℎ𝑡𝑖𝑚𝑎𝑙𝑙𝑒 𝑏𝑢 𝑘𝑖𝑡𝑎𝑏ı𝑛 2. 𝑠𝑖 𝑔𝑒𝑙𝑖𝑐𝑒𝑘. 𝑆𝑜𝑛 𝑏𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚𝑒 𝑏𝑎𝑦ı𝑙ı𝑐𝑎𝑘𝑠ı𝑛ı𝑧 𝑎𝑠̧ı𝑟ı 𝑚𝑜𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑣𝑎𝑟🤭. 𝑁𝑒𝑦𝑠𝑒 𝑑𝑎ℎ𝑎 𝑓𝑎𝑧𝑙𝑎 𝑠𝑝𝑜𝑖𝑙𝑒𝑟 𝑣𝑒𝑟𝑚𝑖𝑦𝑒𝑦𝑖𝑚. 𝑂̈𝑝𝑡𝑢̈𝑚 𝑠𝑖𝑧𝑖 𝑀𝑢𝑎ℎ.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 10 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

𝐒𝐎𝐔𝐊𝐎𝐔:𝐘𝐨𝐮𝐫 𝐃𝐨𝐠Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin