Hayata bağlandım. O beni kanatlarının altına aldı ve beni kurtardı. O görüp görebileceğim en iyisiydi. Her zaman en iyisiydi. Zaten ölmüş beni yaşatmaya çalışıyordu ve başarmıştı. Kimse yapmamıştı ama o yapmıştı. O soğuk olan havayı biranda ısıtmış ve hiç bi zaman olmayan olamayacak olan imkansızı başarmıştı.
Çok sevmiştim onu. Herşeyden çok. Onun bana yaptığını yapmak istemiştim. Karanlığına aydınlık, soğuğuna sıcak olmak istemiştim. Çok istemiştim bunu. Herşeyden çok.
Duygularımın tek taraflı olduğunu bilerek kendimi sürükledim bu bataklığa. Belki de bu herşeyin başlangıcıydı. O gerekeni yapmıştı. Ben takintılıydım. Belki de onu sevmem çok büyük bir suçtu.
Ama bir kere söz verdim. Onu asla bırakmayacağım diye. İhanet etmek istemiyordum. Aldatılan birisi bunu bilmeliydi de zaten. Onunda aynısını yaşamasını istemedim. Tek taraflı olduğunu bilsem de sanki benden hoşlanıyormuş gibi davrandım. Bütün hata bendeydi belkide.
"We're too close to the stars
I never knew somebody like you
somebody
Falling just as hard
I'd rather lose somebody than use
somebody"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Reflections
Cerita Pendeksürekli olarak soğuk olan dünyayı güneşin karşılıksız ısıtmaya çalışması, zaten ölmüş bir bedeni anlamsızca yaşatmaya çalışmak kadar saçma aslında