Yollarına Devam Ediyorlardı Hastaneyi Korumalı Bir Üst Yapmışlardı. Turan Gürkan'a Benzemişti O Da Delirmişti. Bazen Sırf Eğlence İçin Adam Öldürüyorlardı. Benzinlikteki Adamlardan Farkları Kalmamıştı. Yoldayken Karşılarına Çok Güzel Bir Araba Çıktı. Arabada Bir Adam Vardı Büyük İhtimalle Kaza Yapmıştı. Araba da Bir Zarar Yoktu. Hemen Yanlarında Bir Uçurum Vardı. Turan Ve Gürkan'ın Aklına Birşey Gelmişti. Adamı Direksiyondan Alıp Arka Koltuğa Attılar. Kapıları Da Açık Bırakarak Hızlıca Uçuruma Doğru Sürdüler Ve Araçtan Hemen Atladılar. Sırf Eğlence İçin Güzel Bir Aracı Ve Bir İnsanı Yok Ettiler. Artık Böyle Olmuşlardı . Sonra Bir Anda Turan Gülerken Ailesi Aklına Geldi. Ailesi O Buraya Gelmedikten 1 Sene Önce Hayatını Yitirmişti. Çocuğunun Gülüşü Hala Aklındaydı. Sanki Turan Kendine Geliyordu. Sonra Gürkan ''Hey ! Dostum Kendine Gel!'' Diye Bağırdı. Ardından ''Çok Eğlenceli Keşke Patlamış Mısırımız Olsaydı.'' Dedi. Turan Gürkan'dan Korkmaya Başlamıştı. Turan Silahı Eline Aldı Ve Biraz Elinde Tuttu. ''Vay Be. Bu Silah Ne Kadar İnsanı Öldürebiliyor Baksana.'' Dedi. Sonra Bir Anda Silahı Gürkan'a Doğru Tutup Gürkan'a Şöyle Dedi. ''Kendine Bir daha Gelemeye Bilirsin.''
(DEVAM EDECEK)
