Arif'le Cenan birbirine deli gibi asikti. Fakat ikiside saftirik enayi oldugu icin ikiside anlayamiyordu bunu. Birbirlerine asik olduklarinin farkinda bile degildiler.
☆☆☆☆
Hikaye cogunlukla Cenan'in agzindan ola...
Cenan'in agzindan Her zamanki gibi sabahin korunde Haci'nin Istanbul'un oteki yakasindan duyulan horlama sesleriyle uyandim. Artik bu seslerle uyanmak rahatsiz edici gelmeye baslamisti. Yinede sabahin erken saati oldugu icin kendimi ilk dakikadan uzmemek adina hizla ayaga firlayip banyoya gittim. Dus alip ciktigimda Haci hâlâ uyuyordu. Onun bugun skeci olmadigi icin gelmesinede gerek yoktu o yuzden onu uyandirmadan islerimi halletmeye odaklandim. Kiyafetlerimi giyip sacimi havluyla biraz kuruttuktan sonra yatagima oturup telefonumu aldim. Arif'ten 23 cevapsiz arama geldigini gordugum anda telasla ayaga kalkip Arif'i aradim, ancak aramama yanit alamadim. Bir kac kere daha aradigimda yine cevap alamayinca meraktan catlamak uzere bir sekilde ust uste aramaya devam ettim. Arif'in agzindan; Sabahin korunde buyuk bir bosluga uyandim. Geri uyuma istegiyle gozlerimi kapattim fakat sonrasinda bugun yapacagim isler yatagimdan adeta bir fuze gibi kalkmami sagladiginda hizli kalktigim icin basim donmus olsada, hemen toparlanip yuzumu yikadim. Bugun Cenan'la bir skecte oynayacaktik ve basrol oldugumuz icin son provalari yapmaya erken gitmemiz gerekiyordu. Cenan'la oynadigimiz skeclerde insanlar cok egleniyordu ve cok seviliyorduk. Hatta bazi yorumlarda birbirimizi tamamladigimiz yaziyordu. Bizde olabildigince skeclerde birlikte yer almaya karar verdik. Dun provamiz gece 2'ye kadar surmustu ve sonrasinda provada yer alan herkes surune surune gitmisti evine. Bugunde 1-2 kisi disinda herkes uyuyordu buyuk ihtimalle ama yinede gidip kendi kendimize prova yapmakta bir sorun olmazdi. Bu yuzden uyandirmak amaciyla Cenan'i aradim. O hep bu saatlerde uyanik olurdu ama aramalarimi acmiyordu. 11 kere pes pese aradiktan sonra belkide bir isi vardir diye dusunerek 3 dakika bekleyip aramalarima devam ettim. Tam 23 kere aradigimda uyanmamis olabilecegini aklima getirerek hazirlanip Cenan'in evine gitmeye karar verdim. Telefonumu kenara birakip hazirlanmaya basladim. Cenan'in agzindan; Arif aramalarimi acmamaya devam ediyordu. Neredeyse 5 dakika olmustu ve aradigimda Arif'in sesini duymak yerine "Aradiginiz kisi suanda telefona cevap veremiyor." sesini duymaktan cidden bikmistim. Sonunda Arif beni geri aradiginda icimi kemiren kurt yok olmustu. "Arif nerdesin be oglum kac dakikadir ariyorum seni? Beni aramissin dustaydim gormedim sonra geri arayinca da ortalikta yoksun." diye cikistigimda sesim istemeden sinirliymis gibi cikmisti. "Lan hayirsiz niye kiziyorsun? Ustumu giyiniyordum ondan gormedim. Bugun pravoya erken gidelim diyecektim. Basroldeyiz sonucta iyi hazirlanmamiz lazim. Son pravo olacak bugun sonucta. Aksam sahne var." dedi Arif biraz sinirli bir sesle. "Aaaa dogru yaa bugun sahne varr. Ayy gercekten unutmusum. Neyse tamam hazirdim zaten dustan cikinca direkt disariya uygun sekilde giyinmistim. Evden cikacagim simdi 15 dakikaya senin evinin orada olurum herhalde. Birlikte gideriz olur mu?" "Olur olur harika olur bende zaten senin evine gelecektim." dediginde icimde garip bir seyler hissetsemde bunu adlandiramadim. Telefonu kapattigimizda hizla evden cikip kosar adimlarla Arif'in evine dogru yol aldim. Onu fazla bekletmek istemiyordum. O yuzden bulabildigim en kisa yollari kullanarak hizlica gittim. Tam 12 dakika sonra kapisinin onundeydim ama nefessiz sekilde. Kapiyi caldigim anda kapi acildi. Arif, elinde bir bardak su ile karsimda duruyordu. "Kosarak gelecegini tahmin ettigim icin su doldurdum sana." diyip guldugunde kisilan gozleri cok guzel parliyordu. Hicbir sey demeyip biraz gozlerine baktim. Sonra "Napiyorum lan ben?" diye kendime geldigimde elindeki suyu aldim. Suyu ictikten sonra Arif bardagi mutfaga birakip evden cikti. Kapisini kapattiginin uzerinden 5 saniye bile gecmeden "LAN ANAHTAR ICERDE KALDI!" diye bagirdi. Ben gulmekten yerlerde surunurken Arif gulmemem icin bana kufur ediyordu ve onun bu hali dahada komikti. En sonunda gulmeyi kestigimde "Lan aksam eve nasil girecegim ben?" diye sordu Arif. "Arif cilingir diye bisey var dimi?" dedigimde Arif bana bir adim yaklasti ve aramizda neredeyse hic mesafe kalmadi. "Daha dun hicbiri telefonumu acmayinca hepsini tek tek aradim. Gecenin 2 bucuguydu hepsi kufur etti kapatti. Bir tanesi insafli cikti uykusundan uyanip geldi sagolsun. Bugun cilingir cagirirsam kendimi cok kotu hissederim vallahi. Cagiramam bugun cilingir." dediginde yine gulmek istedim ama Arif'i o kadarda sinirledirmeye gerek yoktu. "Tamam lan anladim ben senin ima etmeye calistigin seyi, benim evime gelmek istiyorsun sen." diyerek guldugumde Arif beni fazla ciddiye almis olacak ki "HAYIR LAN YOK OYLE BISEY VALLAHI BAK!" diye cikisti. "Tamam Arif'im saka yapiyorum saka. Gidelim artik. Anca 9.00'da varabilecegiz herhalde BKM'ye." dedim konunun kapanmasi icin. Yola ciktigimizda Arif utangac cocuk gibi davraniyordu. Agzini bicak acmiyordu. O konusmayip utaniyor gibi davraninca benimde konusma istegim olmuyordu. Bu nedenle sessizce BKM'ye yuruduk. ---------- BKM'ye vardigimizda neredeyse kimse gelmemisti. Yalnizca Metin, Selen, Atakan, Tugba, Fatma ve ismini tam olarak hatirlayamadigim bir kiz daha vardi. Kiz skecte Tugba'nin arkadasi olarak oynuyordu. -Kizdan Ayse olarak bahsedecegim.- Biz iceri girdigimizde herkes bize donup bir kac saniye bakti. Herkesin anlamaz bakislari uzerimizdeydi. Ve tek sorun, bizimde ne oldugunu anlamamamizdi. Herkesin gozleri ellerimizdeyken elimize baktim. Nasil ve ne zaman oldu hatirlamiyordum ama bir sekilde el ele tutusmustuk ve bunu fark etmemistik bile. Ben ellerimize baktigimda Arif'te gozlerini ellerimize cevirdi. Ikimizde birbirimize baktigimizda ekiptekilerin gozu hâlâ elimizdeydi. Ellerimizi birbirinden ayirmak icin elimi kendime dogru cektim, fakat Arif elimi sıkı tutmaya basladi. Bu hareketinin uzerine Arif'e napiyosun lan der gibi bir bakis attim. Arif gozlerini gozlerimden ayirip benide yaninda goturerek yurumeye basladi. Giyinme odasina girdigimizde kapiyi kapatip ellerimizi ayirdi. "Ulan PihlisTv'ye reklam olduk iste ya." dediginde Metin'i gozumun onune getirdim. Elinde kamera yoktu ki? Ya da ben mi yanlis hatirliyordum? "Metin'in elinde kamera yoktu ki oglum nasil reklam olduk?" "Vardi." diye bir cevap beklemiyordum. Gormemis oldugumu belirttim ve "Bisey olmaz en fazla 1 hafta konusuluruz sonra konu kapanir." dedim. "Sen oyle san. Bir hayranimiz canli yayinda bizi yakistirdigini soylediginde Metin chate 'CenanArifDudakDudaga' falan tarzi seyler yazmisti hâlâ konusuyorlar onu." dediginde sok icinde gozlerine baktim. "LAN OHA NE ZAMANDAN KALMA O!" diye bagirdigimda Arif bagirmamam icin eliyle agzimi kapatti. --------- Aksama kadar bir suru pravo yaptiktan sonra her sey hazirdi. Seyircilerde yavas yavas gelmeye basladiginda sahne arkasinda birbirimize moral veriyorduk. Daha fazla zorlayan skeclerde oynadigimiz icin bu bize artik kolay geliyordu. Yine de her seyi en dogru haliyle yapmak icin cabalamaliydik. Sonunda skec vakti geldiginde sahnedeki yerlerimizi aldik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Skec birbirinden hoslanan iki gencin arkadaslarinin gaz vermesiyle iliskiyi mahvetmesi gibi bir durumu anlatiyordu. Skecte Tugba ile partnerdik. Ilk bulusma yeri olarak Bogaz'da bir yer dusunuyordu ancak paramiz yeteri kadar yoktu. Ben Arif ve Atakan'dan para icin yardim istedigimde Atakan ayrilmami soyluyordu ve Arif'te kizin guzel olup olmadigini soruyordu. "Guzel" cevabini aldiginda ise yerinde bekleyip krediyle halledebilecegimi soylemesi gerekiyordu. Arif ne yaptigini bilmiyormus gibi davranarak bir anda yanagimdan tutup yuzumu yuzune yakinlastirdiginda yanimizda oturan Atakan sokta kalmisti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Normalde skecte boyle bir sahne olmamasi gerekiyordu. Provalardada bunun provasini yapmamistik. Arif'te ne yaptigini sonradan fark etmis olacak ki biraz o sekilde bekleyip gulmemek icin kendini tutmaya calisti. Konusma sirasi kizlar tarafina gectigi icin biraz daha oyle beklememiz gerekiyordu. -------- Skec bitip arkaya gectigimizde Arif benim yuzume bakmaya utaniyor gibi davraniyordu. "Oglum napiyosun lan sahnede?!" diye sakayla karisik soru soran Atakan olmustu. Arif hicbir cevap vermeyerek giyinme odasina dogru ilerledi. Bende pesinden gittim. ------------ Sonunda eve vardigimda Haci'yi evde goremedim. Aradim ve acmayinca disarida yemek yiyor olabilecegi aklima geldi. Evde hic yemek yoktu. Yatagima gecip biraz uyumak istedim fakat aklimdaki dusuncelerden siyrilamadim. Bugun Arif'in neden o sekilde yaklastigi aklimda dolaniyordu. Ama yinede bir sekilde uyumayi basardim.. ☆☆☆ Ayy vallahi hicc icime sinmedi boluumm😭😭 Kendimi cok garip hissediyorum asla boyle yazmam normalde. Taslaklarimda duran binlerce hikayeyi gorseniz cok garip ve cok amatorce gelirdi bu fic. Ama olsun idare edin artik napayimm😭😭 Tek bir sey soyleyecegim. Bu bolumde ki skec "Bu Senin Icin" skeciydi. 126. bolum. Bir dahaki bolumde 64. bolum gibi eski bolumleride yapabilirim. Yani bolum numarasina takilmayin. Begenirseniz fici yayin hee got gibi kalmiyim ortada Seviliyorsunuuz😘😘🌹💋
