ArCen-// Bff or Bf? (BxB)

8.

☆☆☆

Arif Emre'yi aradiktan 20-25 dakika sonra kapi alacakli gibi calindi. Arif iceri gitmisti ve daha gelmemisti. Oflayarak yerimden kalkip kapiyi acmak icin yurudum.

"Ooo Emree hosgeldin kardesiim."

"Hosbuldum bro hosbuldum. Ee Arif beni davet etti kendisi ortalikta yok?"

"Bende bilmiyorum ki nerede oldugunu. Iki dakika iceri gidiyorum dedi gitti anlamadim. Yaklasik 10 dakikadir ortalikta yok." dedim sesimdeki tedirginligi gizleyemeyerek.

"Emre sen gec salona otur ben bir bakayim Arif'e."

"Tamam kardesim."

Emre salona gectikten sonra bende Arif'in odasina gittim. Orada oldugunu dusunmustum ancak yoktu. Sirayla mutfak disinda her yere baktiktan sonra sira mutfaga geldi.

Mutfaga girdigim anda gordugum manzara Arif'in yerde yatan fakat nefes alan bedeniydi. Kosarak yanina oturdum.

"Arif, noldu sevgilim?! Iyi misin?! Neler oluyor?" dedim endiseyle.

"Emre, kos yardim et bana!!"

Emre kosarak geldi ve Arif'i gorunce yanina gelip dizlerinin ustune coktu.

"Cenan ne oluyor? Arif neden yerde?!" dedi oda.

"Bilmiyorum bilmiyorum hicbir sey bilmiyorum. Umarim arabayla gelmissindir."

"Evet arabayla geldim. Sen Arif'i tasi ben kapilari falan acayim onden. Anahtar nerede?"

"Kapinin ustundedir, lutfen oyalanmayi keselim artik."

Bu dedigimin uzerine sessiz ama telasli bir ortam olustu. Emre kosarak anahtari aldi ve evin kapisini acti. Bende hic oyalanmadan Arif'i kucagima alip kostum. Kapidan ciktigim anda Emre arkamdan kapiyi kapatti.

Normalde asansor beklerdim ancak suanda vakit yoktu. Asansor gelene kadar canimdan cok sevdigim, fakat suanda kollarimin arasinda baygin olan sevgilime zarar gelebilirdi.

Merdivenleri kosarak indik. Emre yanimdan gecip arabanin kapisini acti. Arif'i arka koltuga yatirip kapiyi kapattim ve oteki taraftan bindim. Boylelikle gidene kadar Arif'in kafasi kucagimda olacakti.

Emre hemen kapimi kapatip sofor koltuguna bindi.

O hizla en yakin hastaneye dogru surerken bende kucagimda baygin yatmaya devam eden Arif'in saclarini oksuyordum yasli gozlerle.

"Arif'im nolursun bir seyin olmasin, nolur.." dedim titreyen sesimle. Emre duydugu anda yanit verdi.

"Cenan, Arif guclu birisi. Ne olduysa oldu, o her turlu seyi atlatir. Biliyorsun."

Emre beni sakinlestirmek icin boyle konusuyordu ama kendisininde sesi titriyordu.

                                    --------

Sanki 2 saatmis gibi gecen yarim saatin sonunda hastaneye vardik.

Arif'i kucagimdan asla indirmeyip sedyeye koymayida kabul etmemistim. Hasta yataklarina kadar kucagimda durmasini istiyordum.

Arif muayene edildi, bazi testlerden gecti ve sonuclar hemen cikti. Doktor yanimiza gelip sonuclari soylerken butun vucudum titriyordu.

"Arkadasiniz bir sekilde zehirlenmis cocuklar, bu bir ilac zehirlenmesi veya gida zehirlenmesi gibi durmuyor. Bilincli olarak birisi tarafindan yapilmis veya kendisi yapmis olabilir. Mide lavaji gerekiyor."

Doktorun dedigine hic dusunmeden yanit verdim.

"Ne yapilmasi gerekiyorsa yapin. Kim tarafindan yapildi kismini bir sekilde ogrenip o kisiyi dogduguna pisman edecegim. Ama lutfen once Arif'imi iyilestirin doktor." Sonlara dogru sesim yalvarir gibi cikmisti.