Luna'dan
Felix'i seviyorum ama bazen beni objeleştirir gibi hareket ediyor, evet şu an hiç bir şey yaşanmamış gibi davranıyorum fakat genede düşünmeden edemiyorum, neden böyle oluyor ki? Bi bakıyorum bana zarar gelmesin diye çabalıyor, değer veriyor, bi bakıyorum bi anda benim ne dediğimi ne istediğimi önemsemez hâle geliyor, beni objeleştirir gibi davranıyor ve bu gerçekten sinirimi bozuyor, işin en kötü yanı da sesimi çıkartamıyorum çünkü çıkartırsam muhtemelen daha fazla kavga ederiz, mümkün olduğunca alttan almaya çalışmak bir yerden sonra bayıyor
"Seni sadece kullanıyor, farkında değil misin? Nesin sen? Orta Doğu ve Balkanların en aptal insanı felan mı? "
Kessene sesini sen! Tek yaptığın dırdır etmek
"Senden emir almıyorum, şunu anla artık Felix seni zerre sevmiyor, sana bir değer veriyosa sebebi anca seni kendi çıkarları için kullanıp durması, bi kurtulamadın şundan"
Felix: hayret hiç karşı çıkmadan, tok olduğunu felan söylemeden yemeğe başladın
"Sana mı sorcaktı? "
Ben Felix'in dediğine tepkisiz kalırken tekrar konuştu
Felix: bir şey mi oldu Luna'm
"Luna'mmış kıçımla güleyim"
Luna:...
Felix: cevap vermicek misin?
Luna:...
Felix: bugün sende bir terslik var ama çözemedim, sabah sürekli "beni bırakma" dedin, sana kahvaltı hazırladım ve hiç bir şekilde karşı çıkmadan yemeğe başladın, ayrıca şimdi hiç konuşmuyorsun...
"Çokta umrunda sanki"
Felix: Luna neden başını tutuyosun? Gene mi o şey? Eğer öyleyse ne dediğini boşver
"Sanki umrunda ne olduğu, tabii gerçekleri söylediğimi düşünebiliyor herhalde, Luna bu salak seni sevmiyor diye boşuna demiyorum, sadece seni kullanıyor, aç gözlerini artık bu kadar mı kör oldun ona karşı? "
Dayanamayıp bağırdım
Luna: KES SESİNİ ARTIK!
"Aferin, beni de kendini de rezil ettin. Bazen beni cidden çok utandırıyorsun..."
Kes artık aşağılamayı ne olursun kes
"Hak etme o zaman sende"
Felix: Luna iyi misin?
Hızlıca masadan kalkıp salona gittim, çantamı alıp dış kapıya yöneldim, Felix arkamdan gelmişti kapıyı açtım ve hiç bir şey demeden kapıdan çıktım, Felix bana yetişmişti, kolumdan tutarak beni kendine çevirdi
Felix: iyi misin? Ne oldu? Neden konuşmuyorsun?
"Bu çocuk konuştuğunda hatta her nefes aldığında sinir oluyorum keşke hiç var olmasaydı"
Keşke sen hiç var olmasaydın aptal
"Senle oynayan birini ne de güzel savunuyorsun... "
Felix: Luna?
Luna: iyiyim, bir şeyim yok, hadi sen evine gidip üstünü değiştir ben okula gidiyorum
Felix: peki...
Dedi ve beni bırakıp bahçeden çıktı, evinin yolunu aldı, bende okula gitmeye başladım
