Kadın tabi ki kimin geldiğini anlamıştı Başına dikilen adama aldırmadan işlerine devam etti *Neden bana bunu yapıyorsun... "Ne yapıyormuşum acaba *Sana ihtiyacım olduğunu biliyorsun neden avukatım olmayı kabul etmiyorsun "Hiç reddetiğimi hatırlamıyorum Kadının güneşte iyice rengi açılan gözleri adama dönmüştü *Nasıl hiç reddetiğimi hatırlamıyorum "Evet asistanınız gelip sormaya çalıştı ama size beni araştırın derken günlük rutinim veya kişisel hayatımdan bahsettiğimi düşündünüz ne o arkadaş olup davanızı alacağımı mı Verecek hiçbir cevap yoktu yavaşça sandalyeye oturarak *Ben özür dilerim yani o kadar sıkışık ve acı içindeydim ki senin nasıl biri olduğunu unutup durdum *Bir özürle sizi affedemem hele evime geldiğinizde tutunduğunuz tavırdan sonra kadın ayağa kalkıp çıkışa doğru yürütmüştü tabi adam da arkasında 'nasıl nereye' gibi sorularla kadını daralıyordu Arabanın önüne geldiklerinde kadın şoför koltuğu yerine yan koltuğa geçmişti adam şaşkın şekilde arkasında kalmıştı kadın içerden "Lütfen binin Adam itiraz etmeden koltuğa oturdu "Adliyeye gitmem gerek sürün lütfen *Yani şoförün olmamı mı istiyorsun "Hayır ama siz avukatınız olmamı istiyordunuz diye hatırlıyorum Diyecek fazla söz yoktu kadın yine umursamaz tavrıyla dosyayı okumaya başladı stark arada konuşmaya çalışsada kadının bir parmağı susması için yeterliydi Sonunda geldiklerinde avukat arabadan inmişti *Eee şimdi ne yapacağım "Bilmem beni beklersiniz belki hani bu benim arabam ya Aradan bir saat kesin geçmişti ama kadın hala göz önünde yoktu adam merakından ve de kadını işinin başında görmek istediği için içeriye girmeye karar verdi günlük halinden hiçbir fark olmaksızın konuşmasını yapıyordu hırsızlıkla suçlanılan bir kadını savunuyordu kadının suçlu olmadığını kanıtlamak için hiçbir işaret yoktu ama avukat en ince ayrıntılara kadar herşeyi hakime anlatıyordu sonunda karar verildi sözünü duyunca hiçbir kuşku olmaksızın ayağa kalktı yanında küçük ve bitik durumda olan kadın ise kalkmakta zorlandı hemen ona yardım etmek için eğildi bir yandan ayakta duruyor diğer yandan kadının kolunun altından destek oluyordu sonuç şaşırtmamıştı avukat yine kazanmıştı bunu sağlayan en büyük etken ise kayıtlarda ki ayakkabı markası oldu kimsenin dikkatini çekmeyen şeye o odaklanmıştı kadın gerçekten fakir gözüküyordu ve o ayakkabıyı alması için ne bir neden ne de parası vardı hakim kayıtları tekrar izledikten sonra bunu fark etmiş avukatı duruşma sonrası tebrik bile etmişti adam kadının onu görmemesini umarak arabaya doğru hızlı adımlarla yürüdü
Kadın arabaya binecekken müvekkili arkadan adını haykırdı adam karşı camdan olanları izlemek ve duyabilmek için eğildi kadının kelimeleri yine de net duyulmamıştı ama avukata sımsıkı sarılması büyük minnettar olduğunun bir işaretiydi biraz daha konuştuktan sonra kadın yeniden arabaya bindi müvekkili ise yürüyerek uzaklaştı ama mahkeme salonunda ki ağırlığın şuan üzerinde olmadığı çok belliydi
Yolculuklarının devam ettiği bir sırada stark *Yanlış anlama ama kadın senin ücretini nasıl ödedi Adama dönerek "Ne ücreti sence ben o kadın dan ücret talep etmiş olabilir miyim *Bu kadar ünlü bir avukatın bunu yapacağını sanmazdım o zaman bana da indirim yapacak mısın "Hayır tabi ki sizden zamlı fiyat alacağım hatta *Niyeymiş o "Kişisel hayatıma ait bilgileri nasıl aldığınızı bilmiyorum ama birilerine sorarak olmadığı kesin sonuçta elinizde pedi tutarken okurken aklımda kalmış gibi bir cümle söylediğinizi hatırlatayım *Ah karşımda kimin olduğunu unuttum sanırım ve gülüp durma yanlışlıkla olduğunu biliyorsun Stafkı taklit ederek "Bunsuz hayatta yapamam
*Eve mi bırakayım "Hayır markete gitmek istiyorum Arabadan inen kadın "Siz niye inmiyorsunuz *Benden ayrılmayı bu kadar istemediğinizi bilmiyordum "Bende avukatınız olmamı istemediğinizi bilmiyordum Telaşla arabadan inen adam kadına yetişti
Alışveriş sonrası kadın dudağını büzerek "Sanırım bir ay boyunca bunları taşıyacak gücüm de olmayacak
Koca bir iç çekmeyle poşetleri almak için elini uzattı zaten fazla beklemesine gerek kalmamıştı hemen eline tutuşturulmuştu "Kibarlığınız beni öldürecek bay stark Aynı konuşması gibi alaycı bir tavırla erkeğe kapıyı açmış "Bu nezaketimi de unutmayın lütfen Kafa sallamakla yetinmiş adam merdivenlerden inerken kadın yetişti "Bu kadar şikayetçi olacaksanız yapmak zorunda değilsiniz *Yine de avukatım olacak mısın "Iııııımm hayır *O zaman merak etme seve seve yapacağım Kadın bir gülümsemeyle arabanın yanına geldi *Halime gülmeniz canımı yakıyor Poşetleri yerleştirmeyi bitiren adam elini göğsüne koydu Bu duruma ikisi de ufak bir kahkaha atmıştı kafaları yerden kalkıp göz göze geldiklerinde kısa bir sessizlik olmuştu ama tabiki ilk önce kadın bu sessizliği bozmuş ön kapıya doğru yürümüştü sonunda eve gelmişlerdi kadın önde adam arkada yürüyordu eve adam eve girmiş poşetleri mutfağa bırakıp kadınla sohbet ederek salona gidiyordu kadının aniden durmasına şaşırarak o da durdu kadının neden durduğunu anlayınca adam da şaşırıp kalmıştı...
Son sahne
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
