Villian's Hero

Olmayan Umutlar Ve Çöp Kutusu

..

Hava fazla soğuk sanki. Sokaklar hiç olmadığı kadar boş, çiseleyen yağmur yüzünden sarı sweatim mahvoldu çok yazık o kadar üzücü ki anlatamam. Araba sesinden şarkı dinleyemiyorum şehir ne kadar boş olsa bile bu onun gürültülü olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

Ow ben kim miyim gereksiz yere oksijen tüketen bir varlık desem öyle değil diyeceksiniz ve gerçekleri beğenmeyeceksiniz o zaman sizin deyiminizle "miyu arjin" normal bir insan olmasam da normal bir insandan üstün de değilim neyse benimle ilgili bir şey bilmenize gerek yok bu kitabı elinden bırak ve git çünkü bu kitap sana ne mutluluk sağlar ne aşk içerir ne de heyecanlandırır sakin ve sessiz bir kitap bu diğer bir değişle bu bir çöptür.

Tuhaf bir ses şarkımı böldü ahğ telefonum çalıyor arayan ****** ne onu ne de en yakın arkadaşı ****** n sesini duymak istemiyorum şuan hiç modumda değilim hem olsam bile bir fazlalıktan daha fazla ne olabilirim ki bana ihtiyaçları yok sonunda şarkımı bölen şu çalma sesi durdu.

Ev şuan bulunduğum yere çok uzak yürüyerek gitmek uzun sürecek şey yine tuhaf bir ses ah anladım bu benim öksürük sesim hasta hasta yağmurda yürümek kötü bir fikir ama yürümesem de bir şey değişmez. Yanından geçtiğim binadan çığlık sesleri geliyor acaba yine kime ne oldu? Neyse beni ilgilendirmiyor. Telefonumda okunmayı bekleyen 38 mesaj var acaba yine ne için beni kullanmak istiyorlar.

Üşümeye başladım, hava en az kalbim kadar soğuk buna adım kadar eminim.

Yeşil binada oturan bir çocuğun doğum günü vardı anlaşılan iyi ki doğdun ****** diye şarkı söylüyordu ailesi ve arkadaşları büyük ihtimalle bu çok hoş bir duygudur bana sormayın ailemi çok uzun süredir görmüyorum ve arkadaşlarım artık yok şimdiye kadar kimse bana bu şarkıyı içten söylemedi çünkü kimse benim doğmuş olmamın iyi olduğunu düşünmüyordu sesleri bir süre daha dinledikten sonra yola devam ettim.

Mavi küçük müstakil evden kavga sesleri geliyor hatırladığım kadarıyla oraya geçen hafta genç bir çift taşınmıştı, insanlara acıyorum aşk duygusunu gerçek sanacak kadar aptallar.

Sonunda eve vardım benim evim 23 katlı bir binanın 4. katında 1+1 bir ev küçük ve gereksiz aynı benim gibi.

Kapıyı açtım içeri girdim binanın altın varakla süslenmiş çirkin holü karşıladı beni, şansa bak asansör bozuk zaten benim için hiç bir zaman şans diye bir kavram olmadı.

İnce dar merdivenlerden çıkmaya başladım, 1. katın kapısının önü yine ayakkabılar ile doluydu bu aslında doğal çünkü evde 9 kişi yaşıyorlar onların evi 3+1 ama bence 9 kişi için baya küçük nasıl sığıyorlar hiç bir fikrim yok.

2. katın kapısının önü her zaman ki gibi tertemiz 2 daire var bu katta sağdaki dairede temizlik hastası biri yaşadığından dolayı karşı komşusu da sürekli temiz tutmak zorunda kalıyor bence çok üzücü bir durum.

3. katta da iki daire var ama sadece biri dolu

Ben 4. Katta oturuyorum.

Ne b0ktan bir sayı ama.

Evim küçücük bir ev.

Dünya da küçük ama dikkatli bakınca büyük geliyor.

Karnım aç.

Buz dolabı bomboş.

Markete uğrama vakti gelmiş anlaşılan.

Yavaşça dar merdivenlerden aşağı inmeye başladım.

3. Kat
2. Kat
1. Kat
Ve zemin kat
Hepsi aynı derece önemsizdi.

Hepsi aynı türün maddelere şekil vererek doğaya zarar verdiği ve bununla övündüğü birer çöptü.

İnsanlar çok aptallar.

Her sinirsel veya hormonsal şeyi duygulara bağlıyorlar.

Biri matematik veya fende başarılı olamazsa ünlü olana kadar gerizekalı sayılır sonra zengin ve ünlü olunca ona yalandan gülümsemeler satın aldırırlar.

Hepsi basit bir kağıt parçası için birbirini yer.

Bir davranış kendi yararına ise nezaket kendisine bir şey katmıyorsa kabalık der.

Bir şeyi anlayamazsa çöp der.

Anlarsa şaheser der.

Hepsi birer aptallıktan ibaret.

Ao markete varmışım. Birkaç hazır yiyecek aldım.
Parayı ödeyip marketten çıktım.

Birisi yere sigara izmariti atmıştı.

Hala yanıyordu.

Yağmur ona değmiyordu çünkü marketin tentesinin altındaydı.

Yavaşça ayağımla ezip söndürdüm ve yoluma devam ettim.

Yolda birileri bir bayanı bıçakla tehdit ediyordu.

Elime bir fırsat geçse tüm bu suçluları dünyadan silerdim ama imkansız.

Bu aptal insanlığı düzeltmek imkansız.

Yağmurda ıslanarak tekrar eve döndüm.

Zemin kata girdim katları saydım 4. Kata vardığımda durdum ve kapıyı açtım.

Hep aynı döngü...