Sold my daughter to a Mafia Boss

Chapter 3

Chapter 3

"Ang ganda-ganda mo, hija."

I blushed at Manang's remark. Kakarating lang namin galing mall at sobra akong nagutom. Hindi naman ako makapagsalita dahil nakakahiya. Pero 'di bali na, nakakain naman na'ko ng burger bago kami umuwi ni Mang Carding.

Siyempre, hindi lang naman ako ang nakinabang sa pera ni Montecedez. I thought of buying him a lunch but he refused. Bawal daw sa kanila ang tumanggap ng alok ng iba bukod sa kaniya.

Grabe! Mas mukha nga s'yang kayang gumawa ng masama kaysa sa'kin, eh!

"Make up lang po ang nagdala.." I smile shyly.

Lahat ng mga shopping bags ay nasa couch. Kung bibilangin ay lampas sampu iyon. Ilang pares ng pambahay at panglakad. Isa pa, pwede pa naman ang mga damit ko sa bahay. Hindi ko lang alam kung kaya ko pa bang bumalik doon pagkatapos ng lahat.

Just the thought of seeing them again stabbed my heart. Isang gabi palang ako dito sa mansiyon ng lalaking iyon pero pakiramdam ko ay ilang buwan na'kong nandito. There's a comfort and familiarity in my chest while walking around!

"Hindi. Natural talaga ang ganda mo. Tsaka ang make up mo, light lang."

Natawa ako ng maliit. Hindi ko inaakala na may alam s'ya sa mga make-up na iyan. Maliit lang kasi ang alam ko at minsan lang naman ako umaalis ng bahay kaya hindi ako nag-aayos masyado.

Hindi pa s'ya tapos at sinuri ng mabuti ang buhok ko. Alam kong naninibago s'ya sa kulay ng buhok ko. I dyed my hair in the color of ash brown with some highlight of grey. Another one, meron din akong light make up kaya natakpan ang ilang mga pasa at sugat ko ng foundation.

Ngumuso s'ya. "Mas lalo kang gumanda dahil sa buhok mo. Dapat sumasali ka sa mga beauty contest. Bagay ka doon!"

My eyes widened a little bit.

I never see myself joining in that contest. That kind of platform is not the best for me. Bukod sa wala akong tiwala sa sarili ay malabo akong manalo.

Tipid akong ngumiti at napalunok ng marahan. "Hindi ko po forte iyon. Manood siguro, pwede pa."

"Subukan mo lang. Malay mo 'di ba."

I chuckled a bit. "Dami n'yong ebas, Manang."

She frowned. "Ebas? Ano iyon..?"

"Sabi po. Binaliktad ko lang.."

Nagkamot s'ya ng ulo kaya bahagya akong natawa. "Hay naku! Mga kabataan talaga ngayon! Maayos na e, guguluhin pa."

Marami pa s'yang sinasabi at hinayaan ko na lamang s'ya. I watched her cooked and offer a hand to washed the dishes. Hindi naman pwedeng wala akong gawin dahil baka anytime ay umuwi si Montecedez at makita akong walang ginagawa.

At some point, I'm bothered if what is really my role and purpose. Mukhang hindi naman s'ya ang tipo ng lalaking napapanood ko sa television na masama at imoral. Bastos nga lang.

Naramdaman ko ulit ang pintig sa aking pagkababae ng maalala ang mga nangyari kagabi. Bigla akong naging balisa at pinagkrus ang mga binti para pigilan ang nabubuhay na nararamdaman sa ilalim.