Formidable | ᴄᴇɴᴋ ᴛᴏꜱᴜɴ

1. LÂL

🚨‼️KİTABA BAŞLAMADAN ÖNCE UNUTMAMANIZ GEREKEN UNSURLAR; Bu kitap bir fanfic kitabıdır. Yani bir kısmı gerçek karakterler, diğer kısmı ise yazarın oluşturduğu karakterler vardır.

Bu kitapta yaşanılan; olay,zaman,mekan, olay örgüsü tamamen kurgudur. Kurgu olmakla beraber kitap yazar'a aittir.

Herhangi bir (ç)alınma,yanlışlıkla(!) benzer hikayeler yazma, yazar tarafından telif hakkı istenecektir. 🚨‼️

‼️DİĞER UNUTULMAMASI GEREK HUSUSİ KONU‼️

Bu kitap, useruhavenfht yazarının tamami ile kendi zihnindekileri kaleme dökmesi ile ortaya çıkmıştır.

Çalıntı kitap söz konusu dahi değildir.

Yazarın hiçbir kitaptan (ç)almadığı gibi, diğer yazar arkadaşların da bu kitabı kopyalaması söz konusu dahi değildir

‼️🚨

Hayatın felsefesinden nefret ediyorum her zaman. Her zaman hayatı çok mutlu olan, derdi sıkıntısı olmayan ama hiçbir zaman şükür etmeyi bilmeyen insanlardan daha çok nefret ediyorum. Hayatlarının en önemli şeyini sosyal kültür kölesi zanneden 'bazı kesim' hiçbir zaman benim ilgi alanıma girmedi. Tabii bunlar onların seçimi. Ama gittikleri yollar, düşündükleri düşünceler,hayata bakış açıları beni yansıtmaz. Hiçbir zamanda yansımasını istemem açıkçası.

Kantinde en köşeye oturmuş yeni aldığım dumanı üstünde olan zift gibi kahveyi içip,insanları izlerken içimden bir sürü düşünceler geçiyordu.

"Lâl !" Sol taraftan adımın seslenilmesi ile başımı oraya çevirdim. Her zaman takıldığım 3 yıllık dostlarım Barış, Altay ve Semih'di bunlar. Ben başımı onlara çevirince üçüde bana gülümsedi. Bende nazikçe gülüp tekrar önüme döndüm. Yanıma geldiklerini hissedebiliyordum.

Barış ve Semih karşımdaki sandalyeye oturdu.

"Edebiyat sınavları açıklanmış duydunuz mu ?" diye sordu Semih.

"Oof abi kesin kaldım yine ben !" diye söylendi barış

"Biz ankakuşla geçmişiz."dedi Altay.

Kutay bana asla ismimle hitap etmezdi. Her zaman ankakuş derdi. Ankakuşu küllerinden yeniden doğan bir kuş türüymüş. Onunda bir gün benim yeniden küllerimden doğacağıma inancı hiç bir zaman eksilmemişti.

"Sen 85 ben de 73 almışım. Az önce öğrendim." dedi sormama bile gerek bırakmadan.

Zaten soramazdım..

"Lâl hanım herkesi ezip geçiyor maşallah !" dedi Barış burnunu kıvırarak.

"Ee çalış seninde olur aslanım." diye onunla dalga geçti Altay.

Onlar kendi aralarında konuşurken gözüm kantine yeni girmiş.  Futbol ekibine dönmüştü. Hepsi birbirinden yakışıklı çocuklardı. Bana göre pek de benim tipime uyan biri yoktu. Sadece bir tanesi dikkatimi çok çekmişti.

Çok uzun boyluydu. Gözleri gökyüzünden daha mavi. Her sabah hocanın tıraş etmesi için uyarsa bile kesmediği hafif kirli sakalları farklı hava katıyordu yüzüne. Vücudunu bilmiyorum. Dikkatimi çekmedi. Saçları ise çoğu erkeğe yakışmayan ama ona dehşet bir biçimde yakışan 3 numara saç tıraşı da işin cabasıydı.