İmtihan

...

Hepimizin hayatında zorluklar yaşadığı bir dönem oluyor. Bazen iyi oluyoruz, bazen kötü ama sürekli bir devranın içinde dönüp duruyoruz. Bazen sevdiklerimiz ile bazen işimizle bazen ise aileniz ile..

Bunların sebebi hep ben miyim diye düşünüyorsunuz belki de. Ben mi hatalıyım ben mi yanlış yapıyorum diye düşünüp duruyorsunuz.

Ama bunların olmasında kimsenin suçu yok. Sen kendine değer vermedikçe , sen kendini sevmedikçe bu tarz şeyler hep hayatında olacak.

Çünkü insan ne zaman kendine değer vermeyi bırakırsa karşısındaki da ona değer vermez. Son zamanlar da herşey ağır geliyor gibi hissediyoruz. Herşey herkes sanki insanın üstüne geliyor gibi oluyor. Herşey herkesten şikayet ediyor. Kimse kimseden memnun değil sanki.

Sebebi ise ne biliyor musunuz? Hiç düşündünüz mü? Neden böyle oluyor neden mutlu değiliz diye. Rabbin bazen seni kulları ile imtihan eder bak kulum bu fani ona güvenme der gibi hissederiz. İnsanlara güvenmek onlara arkanı yaslanmak çok zorlaştı.

Çünkü artık devir değişti. Sahte yüzler, sahte hesaplar,  sahte kişilikler rol almaya başladı. Kimin dost kimin düşman olduğunu bilemediğimiz bi dönemdeyiz.

Hani derler ya kediler nankördür aslında insanlar daha nankör varlıklardır. Sen onun için herşeyi yapar kendini bile feda edersin bunu farketmezler bile. Senin en ufak yanlışında yaptıklarını hiçe sayarlar. Ve seni küçük düşürmek için elinden geleni yaparlar.

Sebebi ise kendi kötü kalbini senin o güzel kalbi gibi sanır. Kendine bunu yediremez ve seni kötüleyerek haklı olmak ister. Hayatta hep böyle değil midir?

Biri diğerinden üstün gözükmek için çabalar. Haksız haklıymış gibi gözükür. Insan'ın emeğine karşılık bir teşekkürü bile söylemekten üşenir. Ve bir müddet sonra insan yorulur. Hayattan zevk almamaya başlar. Hiçbir şey ona iyi gelmez. Sebebi ise ne biliyor musun?

Düşünürsün bulamazsın ama sebebi Rabbinden uzaklaştıran şeylerdir belki.. Zamana bırakmak lazım derler. Ama bazen zamanda çağre olmaz. İnsan kafasını meşgul edecek uğraşlar bulmadığı sürece yaşadığı şeyleri hatırlar.

Ne yaparsa onun yaşadığı ile alakasız bile olsa hatırlar. Bu satırları okurken bile gözlerin dolduğunu farkediyorum. Ama hayat hep böyle devam edemez değil mi? Mutlu olmaya herkesin ihtiyacı vardır. Mutlu olmak mı istiyorsun?

Yetmedi mi kendine yaptığın bu kadar eziyet? Kalk kendine gel artık... Senin bu kadar üzüldüğün kadar onlar üzülmüyor. Herkes kendi hayatına devam ediyor. Kimse senin üzülmeni umursamıyor.

Seni tek umursayan, seni senden daha çok düşünen, sen yorulunca seni ayağa tekrar kaldıracak olan kim biliyor musun? Seni bu hayatta koşulsuz şartsız seven Hz. Allahtır.

Kul ne zaman Rabbinden uzaklaşır Hz. Allah ona musibetler vererek imtihan eder. Kim Hz. Allah'a yaklaşır ve ondan gelene sabrederse hem burada hem ahirette de Rabbi onun yanında olur.

Onu cenneti ile mükafatını verir. Sen sadece sabret.
Bu fani dünya için kendini heba etme. Kendini bilen nefsini de bilir. Daraldığın da ve bunaldığın da Şu ayet aklına gelsin;

وَلَسَوْفَ يُعْطٖيكَ رَبُّكَ فَتَـرْضٰىؕ

"Ve zamanı geldiğinde, Rabbin sana (kalbindekini) verecek, seni hoşnut kılacak.."

| Duha Sûresi 5. Ayet |

İstifade ve istifaze etmeniz duası ile...

🍁@zarifbirmuallim