1-) Süpriz

45 8 4
                                    

SELAAAAAM
Ablanizin bitirmesi gereken 2 fic varken yenisine basliyo 🥵🥵 (2sinede sadece 1 bölüm attim AKAŞSKSĞASMWĞSM)
Neyse uzatmiom 😔🦶🏻
İyi okumalarrrrr  ^^

Baslama tarihi alim———————->

Genç adam saraydaki odasındaki pencereden dışarıya bakıyordu. Babasından sonra Han Krallığının kralı o idi. Babasından kalacak taç için belki günler, belki aylar belkide yıllar kalmıştı. Onu Tanrı haricinde kimse bilemezdi. Penceresinde hayallerine dalmışken saraydan bir muhafız kapısını çaldı.

"Prens Han içeri girebilir miyim?"

"Buyrun." Diyerek onay verdi. Muhafız kapıyı açtı.

"Majesteleri, Kral ve Kraliçe Han sizi sarayın salonuna çağırıyor. Gitmeniz önemli ve aciliyetlidir. Öyle dediler."

"Tamamdır. Teşekkürler. Çıkabilirsiniz." Muhafız dışarı çıkıp kapıyı kapattı.

Prens Han

Muhafız odamdan çıktığında derin bir nefes aldım ve verdim. Onlar ne kadar annemle babam olsa da geriliyordum. Ben onlara hiçbir zaman anne veya baba demedim, onlara hiç ama hiç sarılmadım hatta beni onlar bile büyütmedi onların beni dünyaya getirme nedeni babamdan sonra benim tahta geçmemdi. Başka bir sebebi yoktu. O yüzden sürekli beni boktan sebeplerden dolayı çağırlardı. Gergin olma sebebim buydu.

Pelerinimi toplayıp kucağıma aldım. Merdivenden inmeye başladım. O kadar gergindim ki kelimelere sığmazdı. Onlar benim için sadece yabancıydı. Komik gelebilir ama gerçekten de öyle. Sarayın salonunun kapısı ile bakışıyordum. Bakışmayı kesip kapıyı çaldım. Gir komutu gelince kapıyo kapıyı açıp girdim. Kral ve Kraliçenin önünde saygı ile eğildim.

"Buyrun Kral ve Kraliçe, duyduğuma göre beni çağırmışsınız."

"Doğru duydun Prens Han." Babam konuştu
"Hwang Krallığının kızı Bayan Yeji ile evleneceksiniz." Saygı falan demeden bütün odayı inletecek şekilde "Ne?!" Diyerek bağırdım. Annemse "Zorundasınız Prens Han." Dedi. Çığlık atmamak için zor durdum. O an ilk defa anne dedim.

"Ama anne neden? Neden zorundayım." Anneme ilk defa anne dediğim için ilk başta şaşırdı hatta ağzı açık kaldı. Fakat bozuntuya vermedi ve ciddiliğini korudu.

"Çünkü bizden sonra tahta siz oturacaksınız. Bu yüzden."

"Fakat istemiyorum-"

"Sana evleneceksen dediysem evleneceksiniz Jisung Beyefendi!" Diyerek sertçe çıkıştı babam. Yapacak bir şey kalmamıştı. Ne kadar inkar etsem de bir işe yaramayacaktı zaten. "Tamam Majesteleri Han." Diyerek salonun kapısının yolunu tuttum. Sonra Kral Han arkamdam "Jisung." Diye seslendi. Adımı babamdan duyunca tuhaf oldum. Arkamı döndüm ve "Buyrun." Dedim

"Kişisel muhafızınız bazı nedenlerden dolayı aramızdan ayrıldı. Yarın yeni bir kişisel muhafızın olacak. Merak etme, eli yüzü düzgün bir adam."

Şaşırmıştım. Ama kafamı sallayıp "Tamam." Dedim. Onu çok merak etmiştim. Kızdan daha çok hemde.

BÖLÜM SONU 🤘🏻🤘🏻🤘🏻🐤
Kısa oldu sanki 😔🦶🏻
Bölümler kısa mı olur yoksa uzun mu olur bilmiyorum 😔😔
NEYSE BYEEEEA

Leave • Minsung Where stories live. Discover now