;

4 1 0
                                    

Yaz sana söylediklerimi kağıdına, belki bir tahtaya.

Al eline toz beyazı çiz ağaç kabuklarını.

Uçmasın verilen sözler gibi,

Unutulmasın sevilen düşler gibi.


Önemsiz dursa da anlamlı söylediklerim fikrimde,

Yanlış anlaşılabilir dediklerim.

Gözümden düşürebilir,

Sayende sevebilirim.


Her yeni tümcemde, unutuyorum bir öncekini.

Gözlerimi kapadığımda görünen varlık! Karanlık.

Sessiz, destursuz, belki değildir yalansız,

Kim bilir belki de vasıfsız.


Ve siz bayım; aklımda o kadar yer kaplıyorsunuz ki,

Duyduğum en güzel ses, gördüğüm en güzel çiçek olsa dahi,

Onu unutmama, size bağlanmama sebep oluyorsunuz.

Çiçekli intihar ipiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin