09

169 28 2
                                    

ජිමින්ගේ උත්තරෙත් එක්ක ජිමින්ට දැනුණා එයාගෙ කර උඩින් තිබුණු යූන්ගිගෙ අත අයින් වෙන විදිය.

"ම්ම්... එහෙමද?"

මෙයාට ඒකට අවුල් ගිහින්ද!? ජිමින්ට එහෙම හිතුණත් එයා ඒක එච්චරටම හිතන්න ගියේ නෑ.

"මෙහෙමයි, ඉන්නවා නෙවෙයි.. හිටියා" ජිමින් එහෙම කියද්දි බිමට හැරවිලා තිබුණු යූන්ගිගෙ ඔළුව ආයෙත් ජිමින් දිහාට හැරුණා.

"ආහ්?"

"හ්ම්ම්...." ජිමින් එහෙම කිව්වෙ අතීත මතකවල ගිලෙන ගමන්.

"ඔයාට ඕනිද ඒක ගැන අහන්න..." ජිමින් අහද්දි යූන්ගි හෙමිහිට ඔළුව වැනුවා.

"එයා ටේමින්... එයා හරි හැන්සම්... ගොඩක් මසල්ස් තිබ්බා එයාට... එයාගෙ කටහඬට ඕනි කෙනෙක් වශී වෙනවා..."

ජිමින් කියද්දි යූන්ගි කළේ මුකුත්ම නොකියා අහන් ඉඳපු එක විතරයි.

"එයා දවසක් එකපාරට මං ළඟට ඇවිත් මගේ කනට කරලා කිව්වා මං ඔයාට ආදරෙයි කියලා.... මට දැනුණු සතුට..."

ජිමින්ගෙ ඇස්වලට එයාටත් නොදැනිම කඳුලු පිරෙන දිහා යූන්ගි බලන් හිටියා.

"ඊට පස්සෙ හැමදාම එයා මං එනකන් උදේම ඉස්කෝලෙ ගේට්ටුව ළඟට වෙලා හිටියා... අපි පුංචි පුංචි ඩේට් වලට ගියා.. ආ! අපි දෙන්නට එයා මැචින් බ්‍රේස්ලට්ස් දෙකකුත් ගත්තා..."

"ඒත්- හැමදේම පටන් ගත්ත වේගෙන්ම නැතිවෙලා ගියා"



















ඔයාලා මේ කතාවට කැමතිද? 🌝⭐
ඔව්නම් ඔයාල කැමතිම පාට් එක මොකක්ද? 🤭💛

Nuuni_Nim

Shorty 🐈🐥 (YoonMin-completed)Where stories live. Discover now