Seonwoo:
Kızın çantasından aldığın zarfı olduğu gibi yerine geri koy yoksa iyi şeyler olmayacak, Riki.
Riki:
Sadece bir kağıt parçası.
En fazla ne olabilir ki, Seonwoo?
Seonwoo:
Sadece bir kağıt parçası olsaydı onu alma zahmetine girmeyeceğini ikimiz de biliyoruz.
Riki:
Yani bu senin için önemli bir şey?
Haklı olduğumu söyle!
Ahah!
Bu çok eğlenceli!
Seonwoo:
Bunun tam olarak neresi eğlenceli?
Riki:
Annen gibi konuşuyorsun, yani tam bir yetişkin gibi.
Sıkıcı.
Seonwoo:
Sen de annen gibi davranıyorsun, Riki.
Yani etrafındaki herkesi oyuncağı yapmış küçük bir çocuk gibi.
Ayrıca biz zaten neredeyse yetişkiniz.
Riki:
Bunun yaşla alakalı olduğunu sanmıyorum.
(Seonwoo yazıyor...)
Riki:
Evet, Seonwoo. Bu her zaman aptal(!) olacağım anlamına geliyor.
Seonwoo:
O zarfı yerine koy.
Riki:
Neden bu kadar önemli bu zarf senin için?
Ah, hayır!
Yoksa önemli olan zarf değil de zarfı vermeye utanıp, çantasına attığın kız mı?
Haklı mıyım?
Dürüst ol!
Seonwoo:
Neyden bahsettiğini bilmiyorum.
Riki:
Kendi gözlerimle gördüm, Seonwoo.
İtiraz etme.
Herkes sınıftan çıktıktan sonra zarfı kızın çantasına sen bıraktın.
Ve biraz korkmuştun da ayrıca.
Ya da heyecanlanmış mıydın?
İçinde ne yazdığını okumalı mıyım?
GERÇEKTEN HEYECANLI
Seonwoo:
Vazgeçtim.
Onu bana ver.
Hemen.
Riki:
Tabii, neredesin?
Seonwoo:
Ciddi misin?
Riki:
HAYIR AHAJAXHXJDJ
Seonwoo:
Lanet velet.
Riki:
Bunu bana büyükannem de söyler.
Bu ara çok mu takıldınız?
Seonwoo:
Yarın o zarfı sapasağlam göreceğim.
Çünkü alıp okula getirecek ve bana vereceksin.
Riki:
Hiç sanmıyorum.
Seonwoo:
Bir şey yapamayacağımı düşündüğün için bu kadar rahatsın değil mi?
Ama merak etme, onların kulağına gitmeden de çözerim bu işi.
Riki:
Dürüst olalım, Seonwoo.
Bu biraz zor.
Aynı havayı solumamıza bile razı değiller.
Seonwoo:
Öyle olsaydı şu an aynı sınıfta olmayı bırak aynı okulda bile olmazdık.
Riki:
Ne güzel.
Seonwoo'nun anneciğiyle iyi bir iletişimi olmalı~
Çok şirin(!).
Seonwoo:
Seninki kadar olmasa da iyi.
Riki:
Bu espriydi değil mi?
Seonwoo:
Evet.
Riki:
Güldürmedi.
(Görüldü.)
Riki:
Gitsem iyi olacak, okumam gereken bir mektup var da...
Seonwoo:
Annen geldi değil mi?
Riki:
Ne yazık ki.
Seonwoo:
Bu yetişkinleri gerçekten anlayamıyorum.
Riki:
Ama onlardan biri gibi davranıyorsun.
Seonwoo:
Yakın arkadaşımla aramdaki kötü durumlardan dolayı çocuklarımızın arasına girmezdim.
İyi ve kötü yetişkin arasında belli bir fark var.
Riki:
Yani onlar olmasa hâlâ arkadaş olurduk.
Seonwoo:
Hayır, olmazdık.
Riki:
Ben de öyle düşünmüştüm.
•●•
Baya, çok fazla, ama baya baya farklı bir şey yazdım.
Şöyle kısa ama uzun bir alt metni olan... Tam bana göre~
Üç günde falan final yapabilirim, bu gece birden fazla bölüm de atabilirim.
Mükemmel yani.
Bir sonraki bölümde daha iyi anlayacaksınız zaten ama bu bölümde okuduğunuz gibi arkadaşlıkları bir aile dramına kurban gitmiş...
Sizin ilk izlenimleriniz ne?
Ciddi Sunoo ve şımarık Riki görmeye hazır mısınız?
E, o hâlde:
Hoş kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ᴀᴄᴛ ғᴏᴏʟ • sᴜɴᴋɪ
Short Story"Bu gece benimle çıkar mısın?" Çocukluk arkadaşı olan iki oğlan, aynı şekilde yakın olan annelerinin kavga etmesi sonucu birbirlerinden uzaklaşırlar ve bu uzaklaşmanın geride bıraktığı boşluk bir arkadaşlıktan çok daha fazlasıdır. # 1 - old # 2...
