On holiday with Louis Tomlinson. [DUTCH FANFICTION]

#3 On Holiday with Louis Tomlinson. [DUTCH FANFICTION]

EERDER: 'De baby had een zuurstof te kort en heeft even klem gezeten.' Ik slik even, wat betekend dit ? 'En dus ? Kan dat kwaad ?' vraag ik aan Simon. Hij gaat weer staan en zegt dan ernstig. 'Joyce, je moet nog twee weken blijven, want de kans is groot dat de baby het niet overleefd.'

Simon staat op en verlaat de kamer. Ik zucht zachtjes en staar naar de muur. Ik voel Louis zijn handen op me schouders en ik voel een traan over me wang lopen. Ik wil opstaan, maar dat kan niet door de plotselinge pijn in me buik. 'Joyce, blijf liggen.' ' Ik wil niet liggen, ik wil hier niet blijven, niet nu.' Ik wou wat anders zeggen, maar niet in het bij zijn van Louis. Ik trek zachtjes me knieën op. 'We waren net zo ver, we moesten nog even wachten en dan.. dan gebeurt er dit, al die maanden voor niets ?' Ik begin te huilen en Louis trekt me tegen zich aan. Hij drukt een kusje op me haar en ik huil door.

Ts twee weken

Ik doe me koffer dicht en glimlach naar Louis, vandaag gaan we eindelijk naar huis. Ze hadden een bed aangeschoven voor Louis waardoor hij hier kon blijven. Over de baby was niet veel meer duidelijkheid, wel dat het safe is. Alleen moest ik wel rustiger aandoen en eerder zwangerschaps verlof kreeg. Als er teveel spanning weer op de baby komt kan het kind als nog overleiden. Maar het vliegen kan wel, gelukkig. Ik zet me koffer op de grond neer en pak Louis' zijn hand. Voor de deur staat een taxi die we net hebben gebelt. We stappen in en niet veel later komen we aan bij een vliegveld. We hoeven maar 20 minuten van te voren in te checken. Wij deden het 25 minuten. We gaan ergens zitten en ik kijk om me heen. Voor het eerst in vier en een halve week weer buiten. Ik zucht zachtjes en leg me hoofd op Louis' zijn schouder. Hij legt zijn hand op me been neer en we horen even later dat de vrouwen stem zegt dat we naar ons vliegtuig moeten. We staan op en leveren onze bagage in. Raar dat het zo laat moet, maar ja. We lopen de gate in en belanden in het vliegtuig.

Na een lange vlucht, waarvan ik veel heb geslapen, komen we 's ochtends vroeg , Engelse tijd, aan op het vliegveld. We zoeken naar onze bagage en ik gaap een keer. 'Moe?' vraagt Louis en ik knik. 'Een beetje, ondanks ik zoveel heb geslapen.' Als We onze koffers aan zien komen op de band pakt Louis ze en pak ik me eigen aan. Ik sleep hem achter me aan. Als we in de ontvangst hal aan komen zie ik bekende mensen staan. Nee, het is toch niet waar ? Ik sla een hand voor me mond en lach. Ik zie daar Mam, pap, Mark , Louis' moeder, Louis' zusjes , Nathalie ( Mijn zusje) en de rest van de jongens staan. Harry en Niall houden een spandoek vast met 'Welcome Home' 'WELKOM THUIS' schreeuwen ze dan in koor. Ik glimlach en loop naar me moeder toe die begint te huilen als ik haar knuffel. De fotograven flitsen veder terwel ik iedereen ene knuffel geef. Louis knuffelt ook iedereen. Ik til me acht jarige zusje Nathalie op en geef haar een kus op der wang. De meisjes zijn moe, vind je het gek, het is 5 uur 's ochtends. 'Jullie zijn echt gek dat jullie zo vroeg hier heen zijn gekomen.' zegt Louis als hij bij me komt staan. 'Scheeld ons weer een taxi.' zeg ik terwel ik glimlach. Mam en pap wisten alles al in de details, maar de jongens nog niet. Want ja, niet alles staat in de bladen. Louis zal het ze wel uitleggen. Als we even later in de auto's zitten zitten Louis en ik bij de jongens. Liam heeft een busje gehuurt. Ik ga tegen Louis aanzitten en kijk wat uit het raam. Ze beginnen allemaal vrage te stellen. 'Was het eng toen opeens al het water kwam ?' vraagt Niall die voor ons zit omgedraaid zodat hij ons kan zien. Ik knik. 'Je weet niet wat er gaat gebeuren.' Ik zucht zachtjes. Als we bij Louis' zijn huis aankomen stopt Liam. We bedanken ze en stappen uit. Als we binnen komen zet Louis me koffer onder aan de trap neer. Hij doet de deur dicht en tilt me op. Ik ben moe, hij weet dat. Ik klem me benen om Louis heen en leg me kin op zijn schouder. Hij loopt de slaapkamer in en legt me op bed. 'Je moet nu echt slapen sweetheart, ik zie dat je moe bent.' Ik knik, hij is bezorgt. Dat is lief. Ik hou me kleding aan en kruip diep in me trui die ik in het vliegtuig had aangetrokken. Ik trek de dekens over me heen. Ik zie dat Louis snel een Joggings broek aan trekt en ze shirt uit doet. Hij gaat naast me liggen. Ik ga tegen hem aan liggen en leg me hoofd op zijn borstkast. Ik zucht zachtjes. 'Nog ongeveer drie maanden vol houden lief.' Hoor ik hem fluisteren in me oor. Ik knik. 'Drie lange maanden worden het denk ik.' 'Ga maar slapen, dan gaat de tijd sneller.' zegt Louis en hij drukt een kusje op me voorhoofd. 'Mond.' zeg ik dan en rek me uit naar hem. Hij drukt een kusje op me mond en ik leg me hoofd op me kussen neer. Ik ga met me rug naar Louis liggen en hij slaat een arm om me heen. Het voeld fijn. Ik glimlach en sluit me ogen. Snel val ik in slaap.

_

Hey, ik ga Zo snel Mogelijk veder ! xxTyra