Forgetmenot | Minsung

{11}

Helüüü,

Çok çene çalmadan yeni bölüme geçicem zaten uzun bir bölüm oldu ama 2K görüntüleme için çok teşekkür ederimmm 🧸🩵

***

"Kimchiyi uzatır mısın?"

"Al"

"Bana da omletten verir misiniz"

"Buyur"

Sabah olmuş ve bahçedeki masada kahvaltı yapıyorlardı. Minho dünki olaydan beri yemek yemiş, duş almış, bir şeyler izlemiş, uyumuş, kalkmış ve şimdi yine yemek yiyordu. Daha doğrusu önündeki kahvaltı tabağıyla Han'ın ve Ryujin'in her hareketini izliyordu

Aşırı normal davranıyorlardı, ryujin şakalar yapıyor hansa her şeye gülüyordu sanki bir şey olmamış gibiydi. Belki de minhoyu dün gece fark etmemişlerdi, 'Fark etselerdi asla bu kadar sakin davranmazlardı'

"Çay ister misiniz efendim?"

'Iyy, yine dünki çaydan yok ben almayayım' tabiki bunu dışından söyleyemeyeceği için

"Hayır, sağolun" ile yetindi

{~}

Üst kata çıkıp ryujinin kapısının önünde dikildi. Derin bir nefes alıp kapıyı tıklattı ve gel sesini duyunca içeri süzüldü

Ryujin koltukta oturuyordu, hanı görünce gülümsedi ve ayağa kalktı "karar verdin mi?" Han ryujinin sorusuna karşılık stresle yüzüğüyle oynadı

"Evet... bütün gece düşündüm ve Ryujin...bizden olmaz" hanın bu ani girişiyle ryujin gülümsemesi soldu, asla böyle bir cevap beklemiyordu

"N-ne ne demek bizden olmaz?...dün teklifimi kabul ettin...bir gecede ne değişti?.." sesi titreyerek çıkıyordu, gözünden yanağına bir damla süzüldü

"Tanrım ağlama lütfen" han ryujin her ne kadar onu itmeye çalışsa da gidip ryujinin ellerini sıkıca tuttu

"Ryujin yemin ederim hayatta gördüğüm en güzel kızlardan birisisin ama benim gibi budala ve daha kim olduğunu bile bilmeyen birisiyle çıkmana izin vermem, harcanmanı istemiyorum daha da kötüsü seni kullanmak istemiyorum" hanın bu sözleriyle dolu gözlerini yukarı kaldırıp hana baktı

"Ne demek istiyorsun? Beni niye kullanasın?" Han derin bir nefes aldı

"Ryujin...ben kızlardan hoşlandığımı düşünmüyorum, ve senin gibi bir kızla çıkıp duygularıyla oynamak üstüne üstlük kendimi kandırmak isteyeceğim son şey" ryujinin göz yaşları durmuş artık olayın saçmalığını anlamaya çalışıyordu

"Ne... ne yani kızlardan hoşlanmıyor musun?" Han utanmış bir şekilde başını salladı, bu durum ryujini daha da kızdırmıştı "O zaman dün niye evet dedin, bana niye ümit verdin?!" Sesi hüzünlüyken sinirliye çok hızlı dönüşmüştü, bağırabilirdi ama diğerlerini uyandırmak istemiyordu

"Dün teklifini reddedip de kırmak istemedim, hem belki kızlardan da hoşlanırdım. Ama daha sonra bunun seni daha çok kıracağını anladım" utana sıkıla konuşuyordu, durumdan utandığı ve rahatsız olduğu belliydi

"Ryujin bu konuşmadan başkalarının haberi olmasın tamam mı" ryujin başını salladı, konuşmaktan kaçınıyordu, ne diyebilirdiki? Konuşacak bir şeyi yoktu

"Hadi ama üzülme, burda taş gibi bir kızı kaçıran benim" ryujin hala sinirliydi ama hanın bu cümlesine ufaktan gülümsedi

"Üzülmüyorum...yani üzülüyorum ama daha çok sinirliyim" bir iki saniye durdu "ama sonuçta seni zorlayamam ya... senin kararın" daha sonra yumuşak bir şekilde hana gülümsedi ama gülümsemesinin altındaki kalp kırıklığı görülebiliyordu