Never enough [ZOSTANIE WYDANE]

Prolog.

Od najmłodszych lat oceniamy i jesteśmy oceniani. Najważniejsze jest dla nas pierwsze wrażenie. Ktoś się krzywo popatrzył, powiedział coś co nam się nie spodobało, czy nawet "inaczej" się uśmiechnął. Przez to, osoba jest już dla nas skreślona na starcie. Nie przyjmujemy do wiadomości, że to może być tylko maska, pod którą się kryjemy. Nie chcemy pokazywać ludziom swoich prawdziwych twarzy, bo boimy się odrzucenia. Wolimy od razu do siebie kogoś zniechęcić, niż w głębszej relacji zostać zostawieni. Zazwyczaj wszyscy nabierają się na nasze drugie twarze, jednak co będzie, jeśli ktoś faktycznie odkryje nasze prawdziwe ja? Poczujemy się nadzy i bezbronni. Ktoś śmiał wkroczyć w nasz własny świat, który dla nas samych jest on brudny i zniszczony. Wstydzimy się go.

A l e O n s p r a w i ł, ż e p o k o c h a ł a m
s w o j e "J a".