1

142 12 7
                                    

Chongyun'un babası Teyvat'ta oldukça bilinen bir ressamdı. Her ne kadar kendisi sevecen biri olsa da aynı şey karısı için söylenemez. O yüzden sıksık tartışırlardı. Çokta anne ilgisi görmeyen Chongyun içine kapanık, soğuk bir çocuktu. Dolayısıyla arkadaşı da yoktu. Yine de babasıyla vakit geçirmeyi severdi. Genelde onu ya izler ya da ona eşlik ederdi. Özellikle annesi ve babası tartıştığı zamanlar resimleriyle uğraşırdı.

Ancak 9 yaşına bastığı zaman annesi gittikçe daha sevimsiz olmaya başlamıştı. En sonunda da evi terk etti.

Babası kızgındı. Kendisi için değil, çocuğunu bırakabilecek bir kadınla evlenmiş olmasına kızıyordu. Bunu duyan kardeşi Shenhe onları yanına taşınmak için öneride bulundu. Babası chongyun' a sordu.

"Ne dersin?"

Chongyun teyzesini tanıyordu. Çok fazla görüşmemelerine rağmen Shenhe teyzesi Chongyun'a karşı cana yakındı. İkisi de buz gibi suratları ile oldukça benziyorlardı. Chongyun memnuniyetle kabul etti. Orda annesi ile olduğundan daha çok huzurlu olcağına inanıyordu.

Küçük yaşta bu tür düşüncelere sahip olması ne kadar da yazık.

Birkaç gün sonra hazırlıklarını tamamladılar ve Liyue'ye doğru yola çıkmışlardı. Burası oldukça fazla doğal ortama sahipti. Bir ressam için güzel bir şey. Shenhe onlara kapıyı açtığında sadece ellerinde ki bavulu aldı ve içeriye doğru ilerledi.

"bir merhaba bile yok mu?"

"Pardon, bilirsin konuşmayı pek sevmem. Hoşgeldiniz sevgili abim ve Chongyun."

"Tipik teyzen işte..."

Chongyun teyzesiyle olan bir ortak yönünü daha keşfetmiş oldu.

"Size odalarınızı göstereyim. Takip edin."

Chongyun babası ile geleli bir hafta bile olmamasına rağmen babası oldukça işi konusunda talep alıyordu. Yeni geldiği için olsa gerek.

"Bugün gideceğimiz yer feiyun ticaret loncası. Onları tanıyor musun?"

"Sadece zengin olduklarını biliyorum. Ayrıca Chongyun'un yaşıtında bir çocukları ve ondan büyük bir abisi var."

"Anlıyorum. Chongyun belki arkadaş edinirsin kim bilir?"

Babasının bu söylemine karşı sadece bilmiyorum anlamında dudağını büzdü.

______________________________________

Feiyun ticaret loncasının sahipliğini yapan aile itibarlarına oldukça önem verirler. Ancak halk tarafından da sevilirler. Saygılı, resmi bir konuşma tarzları vardır.

Bu hanımefendi çocuklarının portresinin çizilmesini istemişti.

"İlk önce en küçük çocuğum Xingqiu ile başlayalım. Abisi hala işlerini bitirmedi. "

"Nasıl isterseniz efendim."

Oldukça görkemli olan bu malikane de büyük bir odada resim malzemelerini hazırlamaya başladı Chongyun'un babası. Chongyun saygısızlık olmasın diye babası işinin olduğu zamanlarda sadece izlerdi.

Biraz sonra odanın kapısı açıldı. Chongyun'un gözleri kendi saç renginin aksine daha koyu mavi saçlara ve parlak altın gözlere sahip çocuğa kaydı. Bu kişi gerçekten bir erkek mi diye düşündü kendi kendine.

"Hoşgeldiniz efendim. Ben feiyun ticaret loncasının 2.oğlu Xingqiu. Size saygılarımı sunarım. Nasıl durmam gerektiği konusunda beni istediğiniz gibi uyarabilirsiniz. Modellik konusunda pek tecrübem yok. "

Xingyun'un kırmızı ipi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin